ตอนที่ 8 การถ่ายทำครั้งแรก
3993 คำ
ตอนที่ 8 การถ่ายทำครั้งแรก
วันนี้เป็นวันที่โอนลีแบล็กมีถ่ายทำคลิป และนี่จะเป็นครั้งแรก ที่ผมจะได้ดูการทำถ่ายทำคลิปแบบจริง ๆ ไม่สิ ต้องบอกว่านี่เป็นครั้งแรกด้วย ที่ผมจะได้ดูคนมีเซ็กซ์กันแบบจริง ๆ
พาร์ตเนอร์ที่จะมาถ่ายคลิปด้วยในวันนี้ พี่แซนใช้คำว่าเป็นดาวรุ่ง เพราะบอกว่าพาร์ตเนอร์คนนี้เพิ่งมาถ่ายคลิปด้วยแค่สองครั้ง แต่มีคนชอบเยอะมาก แถมยังมีคนเรียกร้องให้พาพาร์ตเนอร์คนนี้มาอีก
จะว่าไปคนที่ดูช่องก็เก่งเหมือนกันนะ ที่สามารถแยกพาร์ตเนอร์แต่ละคนออกด้วย ส่วนตัวผมยังไม่เห็นพาร์ตเนอร์คนนี้เลย เพราะว่าพี่คนที่ทำหน้าที่ดูแลพาร์ตเนอร์ก็คือพี่แซนกับพี่แบล็ก ส่วนผมต้องมาช่วยพี่นิลเซตกล้อง
พี่แซนบอกว่าที่พี่แบล็กต้องเป็นคนไปดูแลพาร์ตเนอร์เองเพราะจะได้เกิดความคุ้นชินกัน เวลาถ่ายคลิปจะได้ไม่ออกมาดูเก้อเขินมากเกินไป ผมก็พอจะนึกออกนะ จู่ ๆ มาถึงจะให้ทำกันเลยก็คงแปลก ๆ อยู่
“ตั้งกล้องเสร็จแล้ว ทีนี้ก็คอยดูว่าแบล็กกับพาร์ตเนอร์มันจะขยับทางไหน ทำท่าไหน ถ้าตัวมันบัง หรือมุมที่ตั้งมันเริ่มจะไม่เห็นก็ค่อยขยับ แล้วบางช็อตที่เด็ด ๆ ก็อาจจะต้องซูมเข้าไปใกล้ด้วย”
พี่นิลสอนงาน ผมก็พยายามทำความเข้าใจตาม อาจจะไม่ได้เห็นภาพมาก แต่ก็พอจะนึกออก เดี๋ยวผมคงต้องดูตอนพี่นิลทำอีกทีว่าจะยังไง ผมเข้าใจมาตลอดว่าถ่ายโป๊มันก็แค่ง่าย ๆ แต่พอมาดูแล้วก็ไม่ได้ง่ายแบบที่คิดแฮะ
“พี่นิลครับ แล้วเวลาถ่าย มันจะมีสั่งคัตเหมือนในหนังอะไรแบบนี้ไหมครับ”
“ไม่มี แบล็กมันอยากให้ได้แบบต่อเนื่อง มันจะรันยาวไปตามอารมณ์เลย มันเป็นหน้าที่ของตากล้องอย่างเราที่จะหามุมดี ๆ ให้ได้ แล้วก็เป็นหน้าที่ของตัดต่ออย่างไอ้โจ ที่จะต้องไปดูเองว่าช็อตไหนควรเอา ไม่ควรเอา”
“อ่อ เข้าใจแล้วครับ”
ผมพยักหน้ารับรู้แล้วทำหน้าที่ของตัวเองต่อ
ช่วงเวลาก่อนการถ่ายทำ ผมได้รับหน้าที่ใหม่เพิ่ม คือ การไปช่วยพี่แบล็กและคุณพาร์ตเนอร์แต่งตัว เริ่มจากคุณพาร์ตเนอร์ก่อน
ผมเพิ่งได้เห็นคุณพาร์ตเนอร์ของพี่แบล็กเป็นครั้งแรก คุณพาร์ตเนอร์ตัวโตกว่าผมนิดหน่อย แต่ก็ถือว่ายังเล็กเมื่อเทียบกับพี่แบล็ก หุ่นคุณพาร์ตเนอร์ค่อนข้างเฟิร์ม ตัวเล็กแต่มีกล้ามแน่นหนุบหนับมือ
“สวัสดีครับ ขออนุญาตนะครับ” ผมเดินเข้าไปในห้องรับรองพร้อมชุดที่เตรียมไว้ ชุดที่คุณพาร์ตเนอร์ต้องใส่วันนี้เป็นชุดกางเกงขาสั้นสีดำ กับเสื้อยืดสีขาวบาง ๆ อย่างที่พี่แบล็กบอกตอนประชุม
“พาร์ตเนอร์พี่แบล็กเหรอครับ” คุณพาร์ตเนอร์ถามผม
“ไม่ใช่ครับ ผมเป็นทีมงาน” ผมส่ายหน้าปฏิเสธแล้วรีบเดินเข้าไปทำหน้าที่ของตนเอง ตอนนี้ผมใส่หน้ากากเหมือนกับพี่ ๆ ทีมงานคนอื่น ๆ แอบรู้สึกตื่นเต้นดีเหมือนกัน เหมือนกำลังพรางตัวเลย
“ทีมงานน่ารักจังเลยครับ ถ่ายคลิปได้เลยนะเนี่ย” คุณพาร์ตเนอร์ของพี่แบล็กยิ้มหวาน โอเคผมเข้าใจแล้วว่าทำไมคนนี้ถึงเป็นดาวรุ่งของช่อง ผมเดาว่าต่อให้ใส่หน้ากากแล้ว มันก็คงปิดบังรอยยิ้มสดใสของคนตรงหน้าไม่ได้อยู่ดี แฟนคลับของพี่แบล็กคงจะต้องชอบมากแน่ ๆ
“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ แล้วจะแต่งเองหรือให้ผมช่วยดีครับ”
“แต่งเองดีกว่าครับ แค่ช่วยดูให้ก็พอว่าโอเครึเปล่า”
“ได้ครับ” จากนั้นผมก็ออกไปรอนอกห้อง รอจนคุณพาร์ตเนอร์แต่งตัวเสร็จผมจึงเข้ามาช่วยดูความเรียบร้อยใหม่
ตอนนี้คุณพาร์ตเนอร์อยู่ในชุดสำหรับถ่ายทำแล้วเรียบร้อย กางเกงที่พี่แบล็กบอกพี่แซนว่าอยากได้ไม่รัดมาก แต่มาเป็นคนที่ดูเซ็กซี่แบบคุณพาร์ตเนอร์ใส่ มันก็เซ็กซี่อยู่ดี แถมมันก็แอบรัด ๆ เหมือนกันเพราะคุณพาร์ตเนอร์ก้นเด้งมาก และที่สำคัญคือเนื้อกางเกงมันดูบางมาก เวลาใส่แล้วผ้ามันก็แนบก้นจนเห็นก้นกลม ๆ ของคุณพาร์ตเนอร์ชัดเจน
ก้นของคุณพาร์ตเนอร์ไม่ได้ดูใหญ่แบบของผม มันดูขนาดน่ารักกำลังดี แต่ที่เห็นได้ชัดคือความแน่น คุณพาร์ตเนอร์น่าจะชอบออกกำลังกาย เห็นแล้วผมอิจฉาชะมัด ผมอยากมีก้นแน่น ๆ แบบนั้นบ้างเลย
“แอบมองก้นเราเหรอ” คุณพาร์ตเนอร์ถามผมแบบขำ ๆ แต่ทำเอาผมเลิ่กลั่กยกใหญ่
“ขอโทษที่เสียมารยาทครับ”
“ไม่เป็นไร มองได้ แต่จริง ๆ ของเธอก็น่ารักนะ ดูนุ่มนิ่มดีอะ”
“อ๊ะ” คุณพาร์ตเนอร์เอื้อมมือมาบีบก้นผมแล้วขำออกมา ผมจะแวะชมความน่ารักของคุณพาร์ตเนอร์สักหน่อย ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้กำลังตกใจอยู่
“ขี้เขินด้วย น่ารักจัง”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“จีพร้อมรึยัง” เสียงเคาะประตูจากพี่แซนทำให้คุณพาร์ตเนอร์ที่น่าจะชื่อจีเอามือออกจากก้นผมแล้วเดินไปเปิดประตู
“พร้อมแล้วครับ”
“โอเค ส่วนเรา ไปช่วยไอ้แบล็กแต่งตัวไป”
“ครับ”
ผมเดินจากห้องของคุณจีไปที่ห้องของพี่แบล็กต่อ ก่อนจะเคาะเบา ๆ แต่ไม่มีใครเปิด เลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป
“ขออนุญาตครับพี่แบล็ก” ผมสอดส่องสายตาหาพี่แบล็กแต่ก็ไม่พบ ได้ยินแต่เสียงน้ำจากในห้องน้ำเลยเดาว่าพี่แบล็กน่าจะอยู่ในห้องน้ำ แล้วผมก็เดาถูก เมื่อใช้เวลาไม่นานพี่แบล็กก็เดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมผ้าขนหนูพันแค่ท่อนล่างหมิ่นเหม่
“เอ่อ” จากที่เตรียมตัวมาช่วยพี่แบล็กแต่งตัว กลายเป็นว่าผมยืนนิ่งค้างเมื่อเจอกับพี่แบล็กในสภาพนี้
หุ่นพี่แบล็กของจริงไม่ได้ต่างจากในคลิปเลยสักนิด ทั้งกล้ามอก กล้ามแขน ซิกซ์แพ็กตรงหน้าท้อง ทุกอย่างคือของจริง แต่ที่มันทำให้ผมหวั่นไหวมากกว่าคลิปที่ได้ดูไปวันนั้นคือในชีวิตจริง ผมเห็นหน้าพี่แบล็ก หน้าหล่อ ๆ ดวงตาคมที่อยู่ตรงหน้าผมคือของจริง
“มานี่สิ”
ผมค่อย ๆ เดินเข้าไปตามคำสั่งของพี่แบล็ก จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าของพี่แบล็ก ยิ่งได้เห็นใกล้ ๆ ยิ่งเห็นได้ชัดว่าผู้ชายตรงหน้าผมดูดีขนาดไหน
“ไหนชุดพี่”
“นี่ครับ” ผมยื่นชุดให้แล้วจะออกไปรอข้างนอกเหมือนตอนเอาไปให้คุณจี แต่พี่แบล็กมือไวกว่า ท่อนแขนแกร่งโอบเอวผมไว้ได้ทันที
“ช่วยใส่หน่อย”
“ครับ” ผมตอบรับแล้วมองชุดในมือ ชุดที่พี่แบล็กต้องใส่คือเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้น เป็นฟีลชุดอยู่บ้านเหมือนที่คุณจีใส่ ดูไม่ได้ใส่ยากเลยสักนิด แต่ในเมื่อพี่แบล็กบอกให้ใส่ผมก็ต้องใส่แหละ
ผมเริ่มช่วยพี่แบล็กแต่งตัวจากเสื้อก่อน จริง ๆ ก็ไม่เชิงได้ช่วยเท่าไร เพราะสุดท้ายพี่แบล็กก็ใส่เอง เพียงแต่ให้ผมยืนดูอยู่ด้วยเท่านั้น
ผมยืนดูพี่แบล็กแต่งตัวจนเสร็จ เสื้อที่ดูตัวใหญ่ตอนถือมา กลายเป็นเสื้อที่รัดแขนมาก ๆ เมื่ออยู่บนตัวของพี่แบล็ก ผมแทบละสายตาจากความใหญ่โตตรงหน้านี้ไม่ได้เลย แขนของพี่แบล็กดูแน่นมากจริง ๆ
“อยากลองจับเหรอ”
เสียงของพี่แบล็กทำผมได้สติขึ้นมา จะปฏิเสธแต่ดันเผลอพยักหน้า ก่อนจะรู้สึกตัวแล้วรีบส่ายหน้าทีหลัง แต่ก็เหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว
“ก็จับสิ” พี่แบล็กจับมือผมไปวางบนกล้ามแขนของตนเอง ผมสะดุ้งนิดหน่อยในตอนแรก แต่พอมือได้สัมผัสกล้ามแขนของพี่แบล็กผมก็เผลอลูบมันทันที
“พี่แบล็กแข็งแรงจังเลยครับ”
“อื้ม” ผมลูบมือไปมาแบบเบา ๆ ตรงนี้ของพี่แบล็กคือส่วนที่ผมไม่มี ถ้าจับแขนผมก็จะเจอแต่เนื้อ ไม่ได้มีกล้ามให้น่ามองแบบนี้ แถมเนื้อของผมมันก็นุ่ม ๆ ไม่ได้ดูแน่น แข็งแรงแบบนี้สักนิด
“จูอยากมีบ้าง”
“แบบนี้เลยเหรอ”
“ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ครับ แค่อยากแข็งแรงกว่าเดิม”
“ไว้วันหลังพี่จะพาออกกำลังกาย”
“จริงนะครับพี่แบล็ก” ผมดีใจจนเผลอกอดแขนข้างที่กำลังลูบ ๆ อยู่ แต่พี่แบล็กก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมยังยกมือขึ้นมาลูบหัวผมอีก
“อื้ม แต่ตอนนี้ต้องไปถ่ายงานก่อน”
“จะ...จะให้จูบิวต์อารมณ์ให้เหรอครับ” ผมถามด้วยความไม่รู้ ก็ก่อนจะมาพี่แซนดันกระซิบบอกผมว่าให้บิวต์อารมณ์ให้พี่แบล็กด้วย แต่ผมก็ไม่ทันได้ถามอีกแหละ ว่าบิวต์อารมณ์นี่มันทำยังไง
“ไม่ต้องขนาดนั้น แค่...”
“แค่?”
“จูบ”
“ครับ? ...อื้อ”
พี่แบล็กมีเวลาให้ผมงงแค่นิดเดียวก็รวบเอวผมเข้าไปในอ้อมกอด แล้วประกบริมฝีปากลงมาบนริมฝีปากของผม
อีกแล้ว ผมกับพี่แบล็กเราจูบกันอีกแล้ว
“อื้ม” และด้วยความที่เราเริ่มจูบกันบ่อย เดี๋ยวนี้ผมก็สามารถตั้งรับได้มากขึ้น ผมเริ่มรู้ว่าควรจะอ้าปากรับลิ้นของพี่แบล็กตอนไหน และก็พอจะตอบโต้คืนได้ แต่ก็แค่นิดเดียว เพราะโดยรวมแล้วผมก็ถือว่ายังไม่ค่อยจะได้เรื่องอยู่ดี
ผมกับพี่แบล็กยืนจูบกันอยู่สักพักพี่แบล็กก็เป็นฝ่ายผละออกก่อน แต่ตาก็ยังมองหน้าผมไม่เลิก แถมยังทำเหมือนกำลังเสียดายอีกด้วย
“ต้องไปถ่ายงานแล้ว”
“เอ่อ ครับ”
“ต้องอยู่ดูการถ่ายทำด้วยใช่ไหม”
“ครับ ต้องช่วยพี่นิลดูกล้อง”
“อื้ม มันเป็นแค่งานนะ”
“หืม? พี่แบล็กหมายถึงอะไรเหรอครับ”
“ช่างเถอะ” พี่แบล็กบอกปัด ๆ แล้วส่ายหน้าไปมาเหมือนไม่เข้าใจว่าตัวเองพูดอะไรออกมา แล้วเดินนำผมไปยังห้องที่ถ่ายทำสำหรับวันนี้
เนื่องจากวันนี้เป็นคลิปในห้องครัว เราจึงต้องใช้สถานที่เป็นครัวที่ชั้นล่างสุดของตึก ในความเป็นจริงครัวที่นี่ก็เป็นครัวแบบเล็ก ๆ แล้วก็ไม่ได้มีอุปกรณ์ทำอาหารอะไรเยอะเท่าไร เราเลยต้องขนมาเพิ่มจากบ้านพี่แบล็กเพื่อมาเซตให้เหมือนบ้านจริง ๆ
เมื่อเดินเข้ามาในห้อง พี่แบล็กก็เข้าไปพูดคุยทักทายคุณพาร์ตเนอร์แบบค่อนข้างเป็นกันเอง ส่วนผมก็ไปทำหน้าที่ของตัวเองคือช่วยพี่นิลดูกล้อง และเมื่อทุกอย่างพร้อม การถ่ายทำก็เริ่มต้นขึ้น
เรื่องราวในคลิปเริ่มต้นที่คุณจีกำลังยืนทำอาหารอยู่ในครัว ระหว่างที่ทำอาหารไป ผ้าบาง ๆ ที่ปิดบังก้นนั้นก็แนบไปกับผิวเนื้อจนเห็นรูปทรงของก้นอย่างชัดเจน จะขยับไปทางไหนก็ดูเซ็กซี่ น่ามองจนผมละสายตาไม่ได้
แต่ประเด็นคือทำไมผมมองแล้วเหมือนเห็นตัวเอง ตอนผมทำครัวผมก็แต่งตัวแบบนี้ เสื้อผ้าทุกอย่างเป็นแบบนี้ แล้วนี่ตอนผมทำครัว มันจะดูน่ามองเหมือนคุณจีไหมนะ ตรงก้นผม มันจะเป็นยังไงบ้างในสายตาของพี่แบล็ก
แล้วระหว่างที่คุณจีกำลังทำอาหาร พี่แบล็กก็เดินเข้ามาในครัวแล้วซุกกอดคุณจีจากทางด้านหลัง ท่อนแขนแกร่งที่ผมได้สัมผัสโอบกอดคุณจีแล้วเริ่มซุกไซ้ทันที ระหว่างนี้พี่นิลก็เดินไปดูกล้องที่เก็บภาพมุมข้างว่าโอเครึเปล่า ผมจึงพยายามเรียนรู้งานไปด้วย
ผมไม่รู้ว่าปกติคนจะมีเซ็กซ์กันต้องใช้เวลาบิวต์อารมณ์นานขนาดไหนกว่าจะสปาร์กกัน แต่คุณจีกับพี่แบล็กคือค่อนข้างเร็วมาก เหมือนทั้งสองคนเตรียมตัวมาแล้วตั้งแต่ก่อนเข้าฉาก พอมาถึงก็สามารถทำกันได้ทันที
การทำอาหารของคุณจีถูกรบกวน เสื้อผ้าที่ใส่อยู่ถูกมือหนาค่อย ๆ ถอดออกจนเหลือแต่ผ้ากันเปื้อน พอไม่มีเสื้อผ้าขวางกั้น เนื้อตัวทั้งสองคนก็สัมผัสแนบชิดกันมากขึ้น
ผมพยายามโฟกัสกับงาน สนใจหน้าที่หลักคือการดูกล้อง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าการนัวเนียกันของคุณจีกับพี่แบล็กทำผมหลุดโฟกัสไปหลายครั้ง บทรักที่เชื่องช้า ละมุนละไม มันทำให้คนรู้สึกอ่อนไหวตามได้ไม่ยากเลย
ผมเริ่มจะเข้าใจคนดูพี่แบล็กว่าทำไมถึงชอบ และทำไมผมถึงชอบเชียร์พี่แบล็กกับพาร์ตเนอร์ทั้งหลาย เพราะสิ่งที่พี่แบล็กกับพาร์ตเนอร์แสดงออกมามันคือการมีเซ็กซ์ที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ แม้ผมจะไม่เคยดูคลิปที่คนมีเซ็กซ์กันเต็ม ๆ แต่ก็เคยเห็นตัดเป็นคลิปสั้น ๆ ในทวิตเตอร์บ้าง ที่เคยเจอมีแต่กระแทกกันจนร้องลั่น แต่ของพี่แบล็กต่างออกไป มันรู้สึกหวานละมุน แต่ก็แอบจะร้อนแรงอยู่เหมือนกัน
เวลาผ่านไปทั้งสองคนก็เริ่มนัวเนียกันมากขึ้น จากกอดจูบลูบไล้เริ่มมีการเล่นกับช่วงล่างของกันและกัน คุณจีดูดให้พี่แบล็ก พี่แบล็กเลียให้คุณจี เป็นโชคดีที่ผมดูกล้องฝั่งนี้ จึงเห็นแค่ด้านหลังของพี่แบล็ก ไม่ได้เห็นด้านข้างชัด ๆ ตอนคุณจีดูดของพี่แบล็ก หรือตอนพี่แบล็กเลียให้คุณจี เพราะลำพังแค่นี้ผมก็มวนท้องไปหมดแล้ว ถ้าจะให้ผมดูแบบเห็นชัด ๆ ผมคงแย่
เมื่อผ่านกระบวนการเล้าโลมกันแบบสุดยอด ก็มาถึงไฮไลต์ของคลิปซึ่งก็คือการสอดใส่ ท่าแรกที่ทำคือคุณจียืนหันหน้าเข้าหาซิงก์ล้างจาน ส่วนพี่แบล็กประกบด้านหลัง ผมไม่เห็นภาพว่าตอนพี่แบล็กใส่ของตนเองเข้าไปมันเป็นยังไงเพราะจากมุมนี้มันไม่ค่อยเห็นอะไร แล้วผมก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่นด้วย จะมีก็แค่เสียงเนี่ยแหละ ที่มันยังทำให้ผมสยิวได้อยู่
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”
เพียงแค่เริ่มสอดใส่ คุณจีก็ครางแบบไม่ขาดสายจนผมไม่กล้าหันหน้ากลับไปมอง แอบรู้สึกพลาดที่ไม่หาโอกาสดูคลิปในโอนลีแฟนส์ต่อให้จบสักคลิปจะได้รู้สึกชินกว่านี้ นี่ผมไม่ชินเลยสักอย่าง ไอ้ตอนเล้าโลมมันก็พอดูได้ แค่รู้สึกหวิว ชวนเสียว แต่มาถึงตอนกระแทกกันเนี่ยสิ ผมดันเขินแทนและวางตัวไม่ถูกไปหมด
ระหว่างที่ผมกำลังยืนเก้ ๆ กัง ๆ หันหลังให้กล้องอยู่ พี่นิลก็เดินมาสะกิดผมแล้วยัดกระดาษใส่มือผม ผมมองหน้าพี่นิลงง ๆ ก่อนจะก้มมองกระดาษในมือ
“ไปรอข้างนอกกับพวกไอ้แซน” แล้วพี่นิลก็เดินกลับไปทำงานของตนเอง
พูดจริง ๆ ว่าผมงง อยากจะถามว่าทำไม แต่เมื่อโอกาสมาถึงแบบนี้ผมก็ไม่รอช้า ผมรีบชิ่งออกจากห้องทันที ไม่ไหวแล้วครับ ผมได้ข้อสรุปแล้ว ผมยังอ่อนเกินไปที่จะดูคนมีเซ็กซ์กันแบบสด ๆ ต่อหน้าได้ ขนาดโชคดีเจอคลิปแรกเป็นคลิปที่พี่แบล็กหันหลังผมยังรู้สึกอายขนาดนี้ แล้วถ้าในอนาคตมีคลิปที่เห็นชัด ๆ ผมจะทำยังไง
ผมยังไม่เห็นตรงนั้นของพี่แบล็กแบบตรง ๆ เลย แล้วก็ยังไม่อยากเห็นด้วย ยิ่งตอนมันเข้าไปในตัวคนอื่นยิ่งไม่อยากจะดูเลย ซวยแล้วแหละ การงานของผมมีปัญหาซะแล้ว
“อ้าวจู ทำไมมาอยู่ตรงนี้” พี่แซนทักขึ้นเมื่อเห็นผมมายืนเอามือทาบอกอยู่ที่หน้าห้องทำงานชั้นสอง แทนที่จะอยู่ในห้องครัวที่ถ่ายคลิป
“เอ่อ จูยังไม่ไหวครับ” ผมตอบออกไปตามตรง ซึ่งมันก็โชคดีมาก ๆ ที่พี่แซนดูจะเข้าใจอะไรง่าย แค่ผมพูดแค่นั้นก็พยักหน้ารับรู้ทันที
“กะแล้วเชียว คงต้องฝึกให้หนูดูคลิปบ่อย ๆ ก่อน แล้วค่อยเริ่มดูของจริง”
“อ่า จูขอโทษนะครับที่ทำตัวมีปัญหา”
“ไม่เป็นไร ๆ ไม่ใช่ทุกคนจะไปยืนมองคนมีเซ็กซ์กันแล้วไม่รู้สึกอะไร พักผ่อนเถอะ เดี๋ยวรอเขาถ่ายกันเสร็จค่อยไปช่วยไอ้นิลเช็กคลิป”
“ครับ ขอบคุณครับพี่แซน”
แล้วสุดท้ายผมก็ทำได้แค่นั่งมองดูนาฬิกา รอเวลาว่าเมื่อไรเขาจะถ่ายคลิปกันเสร็จสักที
เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงพี่แบล็กกับคุณจีก็ออกมาจากห้องครัว ทั้งสองยืนคุยกันอยู่นิดหน่อยก่อนคุณจีจะเดินไปทางห้องน้ำ ส่วนพี่แบล็กก็เดินพุ่งตรงมาหาผมในสภาพที่ยังใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำ
“พี่แบล็กถ่าย...”
“ไปกับพี่”
“เหวอ...”
พี่แบล็กจูงมือผมไปชั้นสอง แล้วพาผมเดินผ่านห้องทำงานที่มีพี่โจนั่งอยู่ เข้าในห้องด้านในสุดซึ่งเป็นห้องส่วนตัวของพี่แบล็ก พอเข้ามาถึงห้อง พี่แบล็กก็รวบเอวผมมากอดแล้วก้มลงจูบปากผมทันที
“อื้ออ” ครั้งนี้เป็นการจูบที่ผมตกใจมาก ๆ เพราะผมยังตั้งรับไม่ทันด้วยซ้ำ และที่สำคัญ ดูเหมือนจูบในครั้งนี้จะเร่าร้อนกว่าทุกครั้งด้วย
“อื้ม แฮ่ก พี่แบล็ก”
“จู” พี่แบล็กจูบแล้วผละออกมามองหน้าผม แล้วก็ก้มลงมาจูบใหม่ แต่รอบนี้ไม่ได้จูบเฉย ๆ พี่แบล็กอุ้มผมไปที่โต๊ะแล้วจับผมนั่งบนโต๊ะทำงานของตนเอง มือหนาจับขาผมแยกออกจากกันแล้วแทรกตัวเข้าตรงกลาง ก่อนจะเริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายของผม
“อื้อ” จูบที่ร้อนแรงกับการกระทำที่แปลกไปทำให้ผมเริ่มตั้งรับไม่ทัน ผมกำลังจะร้องท้วง แต่ก็โชคดีอีกครั้งเมื่อเสียงโทรศัพท์ของพี่แบล็กมันดังขึ้นก่อน
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
“ว่า” พี่แบล็กผละตัวออกจากผมไปรับโทรศัพท์แบบหัวเสียนิด ๆ พูดคุยโทรศัพท์อีกนิดหน่อยก่อนจะวางหูไป
“จีจะกลับแล้ว พี่ต้องไปส่งเขา”
“อ่า ครับ”
“รออยู่นี่ ห้ามไปไหน”
“เอ่อ แล้วลงจากโต๊ะได้ไหมครับ” ผมถามออกไปแบบซื่อ ๆ ไม่รู้จริง ๆ ว่ารออยู่นี่คือรอในห้องนี้เฉย ๆ หรือห้ามลงจากโต๊ะเลย แต่พอพี่แบล็กได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้าเอือม แล้วอุ้มผมไปนั่งที่โซฟา
“รอในห้องนี้” แล้วพี่แบล็กก็เดินไปใส่เสื้อผ้าแบบลวก ๆ แล้วรีบออกไปส่งคุณจี
ปัง!
พอพี่แบล็กออกไป ก็เหลือแค่ผมที่นั่งมึนงงอยู่คนเดียว ลำพังแค่เหตุการณ์ในห้องครัวผมก็รับมือยากแล้ว แล้วยังมามีเมื่อกี้อีก ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าพี่แบล็กเป็นอะไร ทั้ง ๆ ที่เพิ่งทำกับคุณจีเสร็จ ทำไมออกมาแล้วถึงได้พุ่งเข้ามาหาผมแบบนั้น
แล้วที่ทำกันเมื่อกี้ ผมรู้สึกว่ามันดูมากกว่าทุกครั้ง นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ผมได้แต่นั่งงงอยู่คนเดียวแบบนั้น จนเวลาผ่านไปสักพักพี่แบล็กถึงได้กลับเข้ามาในห้อง แต่รอบนี้พี่แบล็กเลือกจะนั่งลงที่โต๊ะทำงาน แล้วเอามือทึ้งหัวเหมือนจะเครียด ๆ
“พี่แบล็กเป็นอะไรรึเปล่าครับ” ด้วยความเป็นห่วงผมจึงรีบลุกขึ้นหวังจะเดินไปหาพี่แบล็ก แต่ก็โดนพี่แบล็กเบรกไว้ทันที
“นั่งอยู่ตรงนั้นแหละ อยู่ห่าง ๆ ดีที่สุด” ผมจำเป็นต้องนั่งลงที่เดิม แล้วรอดูพี่แบล็กอยู่เงียบ ๆ
พี่แบล็กในตอนนี้ดูเครียดกว่าทุกครั้งที่ผมเคยเจอ ผมรู้สึกว่าพี่เขาดูคิดหนัก ดูมีเรื่องหนักใจ แล้วก็มีความเหมือนจะดูรู้สึกผิดนิด ๆ ด้วย แต่จะให้ถามย้ำอีกครั้งผมก็ไม่กล้า เลยได้แต่นั่งตัวลีบอยู่แบบนี้
“จู”
“ครับ”
จนกระทั่งเวลาผ่านไป พี่แบล็กถึงได้เริ่มคุยกับผม
“น้าที่ว่าคลอดลูกนี่คลอดนานรึยัง น้องอายุเท่าไรแล้ว”
“ยังไม่นานครับ นี่ก็เพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาลเลย”
“งั้นกลับไปช่วยน้าเลี้ยงน้องก่อนดีกว่า”
“พี่แบล็ก พี่แบล็กจะไล่จูออกเหรอครับ” คำพูดของพี่แบล็กทำน้ำตาผมมันไหลคลออัตโนมัติ ไม่คิดว่าแค่ทนดูฉากเซ็กซ์เมื่อครู่ไม่ไหว จะกลายเป็นการทำงานที่ผิดพลาดถึงขั้นจะโดนไล่ออก แบบนี้ความฝันที่ว่าจะเก็บเงินพอเรียนมหา’ ลัยในเร็ว ๆ นี้ก็ไม่ได้แล้วใช่ไหม
“เปล่า ๆ ไม่ได้ไล่ออก ยังให้เงินเดือนเหมือนเดิมด้วย แค่คิดว่าจูน่าจะไปช่วยน้าเลี้ยงน้องก่อนดีกว่า ไปสักสามเดือน ค่อยกลับมาทำงานต่อ”
“จูไม่เข้าใจ ถ้าจูไม่ทำงานแล้วจะให้เงินเดือนได้ยังไง”
“เดี๋ยวเอาโน้ตบุ๊กไปด้วยเครื่องหนึ่ง แล้วทำแค่แอดมินพอ พรุ่งนี้ให้ไอแซนมันสอนงานแอดมินให้เสร็จทั้งหมด แล้วเดี๋ยวตอนเย็นพี่ไปส่ง กลับพรุ่งนี้เลย แล้วเจอกันใหม่เดือนพฤษภาเลย”
“งั้นจูเอาเงินเดือนครึ่งเดียวก็ได้ครับ จูขอโทษที่อยู่ที่นี่แล้วไม่มีประโยชน์”
ผมรู้สึกเศร้ากว่าเดิม พี่แบล็กคงสงสารเลยไม่อยากไล่ผมออก แต่ก็ให้ผมอยู่ที่นี่ไปก็ไม่เห็นประโยชน์ เลยหางานที่คิดว่าง่ายที่สุดในผมทำแทนแน่ ๆ
“ไม่ ๆ จูมีประโยชน์แน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ตอนนี้กลับไปช่วยน้าเลี้ยงน้องก่อน เด็กเกิดใหม่เลี้ยงยากนะ แทบไม่ได้นอนทั้งคืน ไปช่วยน้าก่อน แล้วค่อยกลับมาทำงานใหม่ พี่พูดจริง ๆ ไม่ได้หลอก”
พี่แบล็กอธิบายยาว แถมยังอธิบายแบบรัว ๆ เหมือนลน ๆ กลัวผมไม่ยอมกลับ มันแปลกจากปกติที่พี่แบล็กเป็นมาก ๆ และในเมื่อพี่แบล็กพยายามพูดมาขนาดนี้ผมจะทำอะไรได้
“สัญญานะครับ ว่าจะไม่ไล่จูออกจริง ๆ”
“สัญญาว่าไม่ไล่ออก จูก็ต้องสัญญานะว่าครบสามเดือนแล้วจะกลับมา”
“ครับ จูจะกลับมาแน่ ๆ”
“ดี งั้นพี่จะรอ”
“ครับพี่แบล็ก”
---------------------------------------------------------------------------
นี่แหละค่ะ ทางออกของพ่อ 555555555555555
ปล.น่าจะมีหลายคนดูออก ใช่แล้วค่ะ เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากพี่ซีค่ะทุกคน แฮร่
คำเตือน พี่แบล็กเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะคะ ในความจริงคือแค่กอดจูบลูบคลำเด็กน้อยก็ไม่ได้เน้อ ห้ามทำๆ
- ผู้เขียน
