ฤทัยตามออกไปส่งมนต์มีนาหน้าบ้าน บุตรสาวโบกไม้โบกมือลาก่อนทีรถยนต์จะแล่นออกไป นางจึงกลับเข้ามในตัวบ้าน ทรุดนั่งบนโซฟารับแขกอย่างอ่อนแรง เมื่ออาการที่เป็นเริ่มแสดงออกถี่ๆ หลังจากทราบอาการที่เป็นก็เริ่มเป็นบ่อยขึ้นกว่าเดิมหนักขึ้นกว่าเดิมจนฤทัยหวั่นกลัว
คัสล์ซันแอร์ไลน์…
สองสาวก้าวลงจากรถยนต์พร้อมกัน มนต์มีนายกมือไหว้คุณแม่ของจอยลี่ ก่อนจะถลาไปตามแรงฉุดดึงของเพื่อนที่รีบร้อนเข้าไปในตัวอาคารสูงตระหง่านเบื้องหน้า ด้วยความตื่นเต้นยินดี
“มีนาเร็วๆ มาเกือบสายแล้วไหมละ เดี๋ยวเขาตัดสิทธิ์จอยลี่จะทำไง มีที่ให้เลือกที่นี่ที่เดียวด้วย”
“จ้ะ...รีบสุดชีวิตเลย เดี๋ยวเพื่อนมีนาไม่ได้เป็นแอร์โฮสเตส” มนต์มีนาเอ่ยเสียงกลั้วหัวเราะ พร้อมทั้งก้าวเดินให้เร็วขึ้นเมื่อเพื่อนรักซอยท้าวถี่ๆ เพราะกลัวไปรายงานตัวไม่ทัน
โถงบริเวณล็อบบี้เต็มไปด้วยกลุ่มคนมากมายเพราะวันนี้คือวันที่บริษัทนัดรายงานตัว ฝึกอบรมพนักงานใหม
