“แต่ห้องเราไม่ได้ไปทางนี้นะคะบอส” เธอเถียงอีก ครั้นพอหันไปเห็นว่ามีพนักงานของโรงแรมเดินนำอยู่ด้านหน้า เธอจึงหยุด
“บอสเปลี่ยนห้องเหรอคะ” เธอเร่งฝีเท้าแล้วเขย่งเพื่อกระซิบถาม แต่ด้วยจังหวะการเดินบวกกับส่วนสูงที่ต่างกัน ทำให้ริมฝีปากเธอสัมผัสกับใบหูเขาแผ่วๆ จนเขาชะงักกึก แล้วค่อยๆ หันไปมองหน้าเธอ ครั้นพอเห็นดวงตากลมโตที่กำลังมองมาอย่างรอคอยคำตอบ อีกทั้งใบหน้าที่ห่างกันไม่ถึงคืบ มันทำให้เขาต้องเม้มปากแน่น พลันความคิดด้านมืดก็แวบขึ้นมา
‘ให้ตายสิ! คุณกำลังยั่วให้ผมตบะแตกศิศิรา’
“เชิญทางนี้ค่ะ” พนักงานต้อนรับที่หันมาเห็นว่าลูกค้าไม่ได้เดินตามมา จึงส่งเสียงเรียก ทำเอาคนที่ตกอยู่ในภวังค์ถึงกับสะดุ้งนิดๆ ครั้นพอได้สติก็รีบจับจูงให้เธอเดินไปพร้อมกัน กระทั่งมาหยุดอยู่ที่วิลล่าริมทะเล
“วิลล่านี้จะมีทั้งหมดสองห้องนอน ทั้งสองห้องมีห้องน้ำในตัว แล้วก็ยังมี…” พนักงานโรงแรมพาทั้งคู่เดินดูจนทั่ววิลล่า แ
