ขณะที่เธอกำลังคิดอะไรเพลินๆ รู้ตัวอีกทีเขาก็เดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าแล้ว ครั้นพอเงยหน้าขึ้นก็พบกับลอนหน้าท้องของเขาที่แทบจะชนกับหน้าเธอแล้วตอนนี้ ยังไม่ทันที่เธอจะได้ขยับถอย มือเขาก็ยื่นมาแตะที่มุมปากเธอเบาๆ พลันโลกทั้งโลกของเธอก็หยุดหมุนทันที
“มันเลอะน่ะ” เสียงเขาเหมือนจะเรียกสติเธอให้ตื่นจากภวังค์ ครั้นพอได้สติ มือเธอก็คว้าเอาแก้วไวน์ที่อยู่ข้างๆ มากระดกลงคอรวดเดียวเพื่อแก้เก้อ
“แคกๆๆๆๆ” แล้วเธอก็สำลักแทบจะทันทีเพราะรสชาติที่ไม่คุ้นเคย
“ค่อยๆ ก็ได้ นั่นไวน์นะไม่ใช่น้ำเปล่า ดื่มแบบนี้เดี๋ยวก็เมาหรอก” เขาบอกพลางลูบหลังให้อย่างอ่อนโยน
“ก็แค่ไวน์ไม่เมาหรอกค่ะ ขอเติมอีกนิดได้ไหม รู้สึกอยากเมายังไงก็ไม่รู้” เธอยื่นแก้วมาขออีก ด้วยหวังว่าแอลกอฮอล์จะช่วยทำให้เธอไม่ต้องใจสั่นเพราะซิกแพ็คของเขาอีก ซึ่งเขาเองก็ไม่ขัดศรัทธา รีบรินให้
ตัดมาที่ภาพปัจจุบัน หลังจากที่ทั้งคู่พากันย้ายมานั่งที่เก้าอี
