เวลาเกือบเที่ยงคืนแบบนี้คิดว่าจะมีร้านที่ไหนเปิดนอกจากร้านข้างทางกับร้านข้าวต้มที่คนแน่นอย่างกับจัดคอนเสิร์ต เพราะเวลานี้พวกนักท่องราตรีทั้งหลายเริ่มพากันกลับแล้วแวะทานข้าวเต็มไปหมด
ฉันนั่งอยู่บนแมคลาเรนสุดหรู สีดำด้านราคาสามสิบกว่าล้านที่เรียกสายตาคนดูได้เป็นอย่างดี กวาดสายตามองหาร้านที่คนน้อยๆแล้วบอกให้เขาจอดเพราะจะได้ไม่ต้องรอนาน การนั่งตัวเกรงตั้งแต่ออกจากหอจนถึงร้านโจ๊กทำให้รู้สึกเหมือนจะเป็นตะคริวที่ขายังไงก็ไม่รู้
เขาจอดเทียบฟุตบาทใกล้กับร้านโจ๊กข้างทางแถวๆหลังมหาวิทยาลัย เพียงแค่เขาชะลอรถลงจอดคนที่อยู่บริเวณนี้ตั้งแต่เจ้าของร้าน พนักงาน รวมไปถึงลูกค้าที่ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาก็พากันมองพรึบ!
“ลงไปแล้วสั่งให้ด้วย” เขาเอ่ยปากสั่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองไปยัดในกระเป๋าหลังกางเกงพร้อมกับเปิดประตูลงจากรถ ทำให้ตอนนี้ไม่ใช่แค่รถที่เป็นจุดสนใจแต่เป็นเขาด้วยที่ตกเป็นเป้าสายตาของสาวๆ
