บทที่ 29 พิษรักเมามาย 2
แสงตะวันสาดส่องผ่านปากถ้ำเข้ามาภายใน บรรยากาศรอบตัวสงบนิ่ง สายลมบนภูเขาเจือความหนาวเย็น หากแต่นางรู้สึกร้อนวูบไม่หยุดยั้ง ผ่านไปสักครู่ใหญ่ความเงียบสงบรอบตัวทำให้นางเริ่มรู้สึกถึงความอึดอัด ขืนปล่อยไว้เช่นนี้ไม่ดีแน่!
“เย่าไป๋...”
“หืม...”
นางก้มหน้าขมวดคิ้ว “เรื่องเมื่อครู่ท่านพูดเล่นใช่ไหม ท่านไม่ได้วางยาพรรค์นั้นกับข้าจริงๆ หรอกนะ ยังมีอีก ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร แล้วคุณชายเจียง...” เขาคงยังไม่ตายหรอกนะ แม้กู่เย่าไป๋จะช่วยยื้อชีวิตของนางไว้ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะช่วยชีวิตของเจียงหลี่เทียนนี่
“เจียงหลี่เทียนปลอดภัย” เสียงทุ้มนุ่มของเขาแฝงความเย็นชาเล็กน้อย
นางลอบถอนหายใจโล่งอก แล้วไม่ได้ถามอะไรต่อ แม้คำตอบของกู่เย่าไป๋จะสั้นจนไม่ถึงกลับเรียกได้ว่าเป็นการอธิบาย แต่แค่รู้ว่าเจียงหลี่เทียนยังไม่ตายเท่านั้นก็พอแล้ว ทว่ามีเรื่องหนึ่งที่นางยังกังขา...
นางผินห
