บทที่ 6 : ง้อ (2)

1754 คำ

ชายหนุ่มต่อสายหาเลขาหนุ่มก่อนจะพูดคุยกันสักพักจากนั้นก็กดตัดสายแล้วส่งโทรศัพท์คืนเจ้าของ ระหว่างที่รอเลขานำน้ำมันรถมาให้เจษฎาเลยถือโอกาสเดินเล่นแถวชายหาด โดยมีพรชดาเดินตามต้อยๆอยู่ข้างหลังเงียบๆ “ตอนนี้สถานที่ก็อำนวยแล้ว คุณอยากจะเคลียร์อะไรกับผมก็ว่ามาเลย” จู่ๆเจษฎาก็เอ่ยถามพร้อมหยุดเดิน ทำให้คนที่เอาแต่ก้มเดินตามหลังไม่ทันได้ดูเลยชนเข้ากับแผ่นหลังแข็งแรงเข้าเต็มแรง ส่งผลให้ร่างบางเซถอยแทบจะล้มหงายหลังลงไปกองกับพื้นทราย แต่ยังดีที่ชายหนุ่มหันมาคว้าเอวเธอไว้ได้ทัน “ขอบคุณค่ะคุณหมอ และชดาก็ต้องขอโทษด้วยที่เดินไม่ดู” หญิงสาวกล่าวขอโทษ ขณะที่ช้อนสายตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อเหลาแวบหนึ่งแล้วเบือนหลบอีกตามเคย “เข้าประเด็นเลยดีกว่าว่าตกลงคุณจะเอายังไงกับผมกันแน่” เมื่อชายหนุ่มรุกหนักไม่หยุด พรชดาก็สูดหายใจลึกๆเข้าเต็มปอดเพื่อตั้งสติหันมามองชายหนุ่มอย่างจริงจัง “ชดาก็จะเอาคุณหมอเป็นแฟนยังไงละ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม