ณ ห้องทำงานของนายแพทย์หนุ่ม
“ทำไมคุณหมอไม่ติดต่อชดากลับคะ”
พรชดาเอ่ยถามทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้องของชายหนุ่มโดยที่ไม่ขออนุญาตเจ้าของห้องก่อนแต่อย่างใด
“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ”
เจษฎาเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารบนโต๊ะ เอ่ยตอบเธอด้วยน้ำเสียงเรียบไม่ต่างจากท่าทีเย็นชาราวกับกำลังสนทนากับคนแปลกหน้า ทั้งที่สองสามวันก่อนเพิ่งจะสนิทสนมกัน
พรชดาพยายามเก็บความรู้สึกน้อยใจไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจเมื่อพบกับท่าทีเหินห่างของอีกฝ่ายที่แสดงออกมาชัดเจนจนน่าใจหาย แต่หญิงสาวก็ยังเลือกที่จะก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าแล้วเลื่อนเก้าอี้หย่อนสะโพกงอนงามลงอย่างถือวิสาสะ
“ไม่จริง คุณหมอต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างที่ไม่บอกชดา ทำไมคะ ชดาทำอะไรผิดคุณหมอถึงได้พยายามตีตัวออกห่าง และทำเย็นชากับชดาแบบนี้ คุณหมอช่วยบอกให้ชดาเข้าใจทีเถอะค่ะ”
พรชดาเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ ยิ่งเห็นท่าทางเฉยชาของอีกฝ่ายก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดปนน้อยใจ และด
