“อาหารมื้อเช้าวันนี้อร่อยมากเลย ขอบคุณมากนะคะเฮเดน”
แครี่กล่าวขึ้นขณะใช้ผ้าซับเบา ๆ ข้างริมฝีปากหลังจากอิ่มเอมกับอาหารมื้อเช้าที่แม่บ้านของคฤหาสน์เจคอปจัดมาให้ เฮเดนยกแก้วกาแฟขึ้นจิบเบา ๆ ก่อนวางมันลงบนจานรองและปรายยิ้มทรงเสน่ห์ให้จิตแพทย์สาวสวย
“ไม่เป็นไรหรอกครับ มันก็แค่อาหารเช้าธรรมดาที่แม่บ้านจัดให้ผมทุกวัน ไม่ได้มีอะไรพิเศษด้วยซ้ำ”
“ทำไมจะไม่พิเศษล่ะคะ” หญิงสาวกล่าวขณะดวงตาคู่นั้นจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาของนักธุรกิจหนุ่มไม่วาง “สำหรับฉันแล้ว เวลาที่ได้อยู่กับคุณทำให้อะไร ๆ พิเศษมากขึ้นเสมอ ฉันก็แค่อยากจะบอกคุณว่า คุณทำให้ทุกอย่างในชีวิตของฉันพิเศษนะคะเฮเดน”
คำกล่าวนั้นช่างรื่นหูหากทว่าประกายตาของชายหนุ่มกลับไม่สะท้อนความตื่นเต้นอันใดออกมา เขาเพียงยิ้มให้และกล่าวว่า
“ขอบคุณที่คุณคิดอย่างนั้น”
“เอ้อ...แล้วนี่...ว
