“ผมคงต้องไปก่อน”
เขากล่าวสั้น ๆ หลังจากเป็นฝ่ายเลื่อนริมฝีปากออกห่างซึ่งในความรู้สึกของแครี่เหมือนเขากำลังเบี่ยงหลบอย่างไรอย่างนั้น หากทว่าหญิงสาวก็ยังยิ้มให้เขาขณะที่เธอผละจากร่างสูงซึ่งเธอไม่ได้คิดไปเองว่าเห็นความเป็นกังวลฉายชัดในแววตาของเขา เฮเดนทำเหมือนกลัวว่าใครจะมาเห็น
“ขอบคุณนะคะ เฮเดน”
แครี่กล่าวสั้น ๆ และมองชายหนุ่มก้าวขึ้นรถบนเบาะด้านหลังคนขับซึ่งภาพของคนทั้งสองอยู่ในสายตาของใครคนหนึ่งที่จับจ้องจากมุมหนึ่งของระเบียงคฤหาสน์ มนัสวีไม่ได้ตั้งใจที่จะเดินออกมาข้างนอกหลังปล่อยให้ไอสวรรค์นั่งทานอาหารอยู่คนเดียวในห้องครัวเพื่อที่จะมาเห็นภาพบาดความรู้สึกแม้แต่น้อย หญิงสาวหยุดยืนนิ่งเหมือนรูปปั้นถูกสาปเมื่อเห็นเฮเดนและแครี่ยืนกอดจูบกันก่อนเขาจะออกไปข้างนอก มันทำให้เธอนึกถึงคำพูดดุดันของเฮเดนที่ยังก้องในหู
“คุณจูบกับผัวใหม่แบบนี้หรือเปล่า.
