บทที่ 9 การพบกันอีกครั้ง
1329 คำ
ตุ้ยนุ้ยงัวเงียตื่นเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอยู่บนหัวเตียง เธอควานหาไปทั่วก่อนจะหรี่ตามองหน้าจออย่างสะลึมสะลือ
"พี่มาร์คเหรอ..."
เด็กสาวรีบกดรับสายในทันที นอนเพลินไปหน่อยรู้ตัวอีกทีชายหนุ่มก็โทรศัพท์มาปลุกแล้ว
"พี่มาร์คขา ตุ้ยนุ้ยนอนเพลินเลยค่ะ"
สาวน้อยของเขาบ่นออกมาด้วยน้ำเสียงงัวเงียเป็นอย่างมาก ใบหน้ายังซุกอยู่ที่หมอนตาปรืออย่างน่าเอ็นดู ชายหนุ่มจ้องหน้าจอโทรศัพท์มองใบหน้าเล็กนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอน
(หนูกินข้าวยังคะ)
"ยังเลยค่ะ หลับยาวเลย"
(อยากกินอะไรมั้ยพี่พาไป ค่ำแบบนี้ต้องกินหมูกระทะแล้วล่ะ)
เขาเอ่ยชวนหญิงสาวในช่วงเวลาค่ำมืดขนาดนี้ ในเมืองกรุงไม่มีทางที่จะอดอยาก และยิ่งช่วงค่ำคืนแบบนี้มีแต่ของกินละลานตาเต็มไปทั่วกรุง เดินไปที่ไหนก็มีแต่ของกินเต็มไปหมด
"หนูไม่อยากรบกวนพี่เลยค่ะมันดึกแล้วนะ"
(ไม่เลยค่ะ ให้พี่ไปรับนะเดี๋ยวขับเวฟ 125 คู่ใจไปรับที่คอนโดค่ะ ตามนี้นะ)
พูดจบชายหนุ่มก็กดวางสายก่อนจะเร่งรีบแต่งตัวและขับลัมโบร์กินีคู่ใจออกไปจากบ้าน ตรงไปยังคอนโดเพื่อขี่เวฟไปรับหญิงสาวต่อ ส่วนตุ้ยนุ้ยถึงกับตาตื่นเพราะอยู่ๆ เขาก็จะมารับแบบไม่ทันตั้งตัว เล่นเอาใบหน้างัวเงียถึงกับตื่น เด้งตัวลุกจากเตียงก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ใช้เวลาอาบน้ำด้วยความรวดเร็ว จากนั้นก็ออกมาแต่งตัวโดยใส่เสื้อยืดและกางเกงขายาวแบบสบายที่สุด และเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเป็นเบอร์ของชายหนุ่มที่โทรเข้ามา หญิงสาวกดรับสายก่อนจะรีบวิ่งลงไปหาที่ชั้นล่างสุดของคอนโด
"กำลังลงไปค่ะ ก็ตุ้ยนุ้ยแป๊บนึงนะคะกำลังปิดประตูค่ะ"
พูดจบหญิงสาวก็กดวางสายก่อนจะรีบวิ่งลงลิฟต์ไปหาชายหนุ่ม และเมื่อได้เจอกับเขาเธอไม่รีรอที่จะวิ่งไปสวมกอดชายหนุ่มด้วยความคิดถึง
"คิดถึงที่สุดเลยค่ะ"
เด็กสาวกอดรัดรอบคอชายหนุ่มเอาไว้แน่น และแอบขโมยหอมแก้มอีกฟอดใหญ่เล่นเอาชายหนุ่มถึงกับเสียอาการ
"ถ้าหอมอีกข้างพี่จะพาขึ้นห้องแล้วนะ"
"คนบ้า...! จะพาขึ้นห้องได้ยังไงเล่าอยากโดนพรากผู้เยาว์หรือไง"
"โธ่เอ๊ย... พี่ชายนอนกับน้องสาวไม่เป็นไรหรอกนะใช่ไหม"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างแกล้งหยอก ที่ภายในใจรู้ดีว่าไม่มีทางเป็นไปได้ เด็กสาวยิ้มเขินในหน้าแดงก่ำ รู้สึกอายในทุกครั้งที่เขาเอ่ยแซวแบบนี้ ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีก็ยังรู้สึกเขินอายเขาตลอด
"ให้มันเป็นพี่ชายกับน้องสาวจริงๆเถอะค่ะ"
"ไม่มีทาง มาค่ะขึ้นรถเดี๋ยววันนี้พี่พาไปกินหมูกระทะ"
เขาตบเบาะรถที่อยู่ทางด้านหลังเชิญชวนให้หญิงสาวขึ้นมานั่ง ตุ้ยนุ้ยขยัยเข้ามาใกล้ยกขาขึ้นคร่อมรถ มือทั้งสองข้างโอบกอดเอวของชายหนุ่มเอาไว้แน่นใบหน้าซบลงกับไหลหนาก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
"ไปเลยค่ะหนูพร้อมแล้ว"
"พี่จะซิ่งแล้วนะ กอดเอวแน่นๆล่ะ"
ชายหนุ่มค่อยๆบิดคันเร่งไม่เร็วมาก เพราะว่าหญิงสาวไม่ได้ชอบความเร็วสักเท่าไหร่ และถ้ายังฝืนขี่เร็วจะได้ทะเลาะกันแน่นอน
ชายหนุ่มขี่รถพาหญิงสาวเที่ยวชมรอบเมืองด้วยความใจเย็น ส่วนตุ้ยนุ้ยเหมือนกับว่าหญิงสาวเพิ่งออกจากกรงทอง ได้เปิดโลกกว้างหลังจากที่เมื่อก่อนใช้ชีวิตอยู่แค่ที่โรงเรียนที่บ้านแล้วก็เดินเล่นที่ห้างบ้างประปราย แล้วพอได้เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯจึงทำให้เธอได้เห็นโลกอันกว้างใหญ่ กลางคืนมีแสงสีสวยงามตา ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีอะไรแบบนี้ด้วย
"ทำไมหนูเงียบล่ะคะ"
"กำลังดูบรรยากาศโดยรอบค่ะ เกิดมาไม่เคยเห็นมันก็จะตื่นเต้นนิดหน่อย"
เด็กสาวเอ่ยออกมาหน้าท่าทีตื่นเต้น หันไปเจอผู้คนยืนคุยกันอยู่เต็มริมถนนก็เลยถามชายหนุ่มด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"พี่มาร์ค"
"จ๋า... ว่าไงคะ"
"ตรงนั้นเขาทำอะไรกันเหรอคะ มีผู้หญิงเต็มเลยแต่งตัวสวยด้วยเขาไปยืนทำอะไรตรงนั้นค่ะ"
เด็กสาวมองไปยังผู้หญิงที่ยืนอยู่ริมถนนด้วยไปน่าสงสัยเป็นอย่างมาก ชายหนุ่มที่รู้ดีว่าผู้หญิงพวกนั้นทำงานอะไรก็ไม่รู้จะตอบคนรักแบบไหน เพราะความใสซื่อของเธอทำให้เขาไม่อยากจะยัดเยียดโลกอีกไปให้เธอรับรู้
"พี่ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน เอาเป็นว่าเขาทำงานกลางคืน"
"ทำงานกลางคืนเหรอคะ เขาดูขยันกันจังเลยนะคะถ้าเป็นตุ้ยนุ้ยนะทำงานดึกขนาดนี้ไม่ไหวหรอก"
เด็กสาวกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น โอบรอบเอวชายหนุ่มเอาไว้กระซิบกระซาบเสียงเบาใกล้กับใบหูของเขา พูดในสิงที่เธอคิดโดยไม่ได้คิดอะไร
"ไม่ต้องไปทำดีแล้วล่ะค่ะ ตั้งใจเรียนหนังสือต่อไปไม่ต้องคิดจะทำอะไรทั้งนั้น"
"ก็ไม่ได้คิดจะทำอะไรอยู่แล้วค่ะแค่เรียนก็เหนื่อยอยู่แล้ว ว่าแต่เมื่อไหร่จะถึงร้านหมูกะทะสักทีคะหนูหิวจะแย่แล้วนะ"
เสียงเล็กเริ่มเอ่ยทักท้วงอยู่ทางด้านหลัง นั่งรถมานานท้องเริ่มร้องเป็นสัญญาณเตือนว่าตอนนี้เธอหิวข้าวมากๆแล้ว เขย่าไหล่ชายหนุ่มหลายทีจนเขาต้องยอมพาเธอไปกินหมูกะทะตามที่รับปาก ตอนแรกกะว่าจะพาขี่รถเล่นให้หายเบื่อก่อน แต่ดูท่าทางน่าจะหิวมากกว่า ขี่รถมาอีกไม่นานก็มาถึงร้านหมูกระทะที่ชายหนุ่มบอก ร้านนี้เป็นร้านขึ้นชื่อในละแวกนี้ใครได้กินก็รีวิวบอกว่าอร่อยและต้องมาซ้ำอีก
"ร้านนี้เหรอคะคนเยอะจังเลยท่าทางจะอร่อย"
"ร้านนี้มีแต่คนรีวิวบอกว่าดีมากๆ งั้นหนูลองไปชิมดูเถอะค่ะจะได้รู้ว่ารสชาติเป็นยังไง"
ตุ้ยนุ้ยควงแขนชายหนุ่มก่อนจะพากันเดินเข้าไปข้างในร้าน โชคดีที่ยังพอมีโต๊ะว่างอยู่ และของมีเต็มครบทุกอย่างไม่มีขาด ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ว่าทำไมถึงมีคนเยอะเพราะพนักงานเติมของตลอดนี่เอง
มาร์คเดินเข้าไปคุยกับพนักงานส่วนตุ้ยนุ้ยยืนมองเมนูแต่ละอย่างที่วางอยู่ใจกลางร้าน หญิงสาวเลือกที่จะตักหมูสามชั้นก่อนเป็นอันดับแรกเพราะว่าโดยส่วนตัวชอบกินมากๆ ถึงแม้หลายคนจะบ่นว่ามันอ้วนก็เถอะ แต่มันอร่อยจึงให้อภัยกันได้
"ตักอะไรไปบ้างคะ"
"กินหมูกะทะต้องตักหมูสามชั้นแบบเน้นๆค่ะ อร่อยมากเลยนะคะพี่มาร์คชอบกินมั้ย"
เด็กสาวเอยถามพร้อมกับคีบ 3 ชั้นใส่จานไปจนเต็ม ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองด้วยความสงสัย เขาเองก็ไม่เคยตักด้วยเพราะว่ามันไม่ค่อยได้กินเท่าไหร่ เห็นหลายคนชอบกันนะไม่เคยลองชิมเหมือนกัน
"ปกติพี่ไม่เคยตักสามชั้นไปกินเลยนะ"
"ต้องลองแล้วค่ะเดี๋ยวตุ้ยนุ้ยจะย่างให้พี่มาร์คเองรับรองว่าติดใจจนต้องมาซ้ำอีก"
- ผู้เขียน
