ตอนที่20
1697 คำ
ตอนที่ 20
(ชานม)
“มึนจะทำอะไรหรอ”
“กระทงทอง”
“หืม ทำเป็นด้วยหรอ”
“เป็นที่ไหนล่ะ มินเปิดผับนะไม่ใช่ร้านขนม”
ฉันตอบเขากวนๆนั่นทำให้ฌอนตวัดสายตามองหน้าก่อนจะดึงฉันเขาไปจูบ
“กวนตีนครับ”
เสียงฌอนพูดว่าอะไรไม่รู้เพราะตอนนี้ฉันรู้สึกถึงได้แต่ความรู้สึกอบอุ่นที่ปากจากจูบอ่อนโยนของฌอนเมื่อครู่
“มึนยืนนิ่งทำไมจะทำขนมมั้ยหรืออยากทำอย่างอื่นกูพร้อมนะ”
หมับ ฌอนดึงฉันเข้าหาตัวกอดไว้จากด้านหลัง จมูกโด่งเริ่มซุกไซร้ซอกคอจนฉันต้องรีบดันหน้าเขาออก
“อร๊าย ฌอนอย่าไซร้คอ”
“แสดงว่าไซร์อย่างอื่นได้ดิ”
ตาย ตายฌอนเป็นผู้ชายอันตรายจริงๆ เขาเลิกไซร์คอฉันแล้วค่ะแต่เลื่อนมาไซร์...เอิ่มแทน เฮ้อมินิมาร์ทอยากเป็นลม
“ฌอนถ้าไม่หยุดคืนนี้ก็นอนห้องรับแขกนะ”
“ปกติก็นอนห้องรับแขกอยู่แล้ว”
เขาตอบเสียงเรียบ ก้มลงงับตรงเนินอกฉันแรงจนฉันสะดุ้ง
“คืนนี้จะให้นอนในห้องด้วยไง”
“จริงนะ”
ตาเป็นประกายขึ้นมเชียวนะพอได้ยินสิ่งที่ฉันพูด
“อืม”
แง TT มินิมาร์ทคนนี้จำต้องยอมเอาตัวรอดในช่วงเวลานี้ก่อนเพราะไม่อย่างนั้นฌอนไม่เลิกแน่แล้วขนมก็จะไม่เสร็จอีก
“ปล่อยก็ได้แต่คืนนี้ของสัก5ดอกนะ คิดถึงอะ”
ป้าบ!!
“นั่นตะหลิวนะมึนที่ตีมาอะ”
“เออ ถ้ายังไม่เลิกพูดจาแบบนี้จะเปลี่ยนเป็นสาก”
ผ่านไปประมาณเกือบชั่วโมงกระทงก็เสร็จ ฉันดัดแปลงสูตรคุณแม่ฌอนเล็กน้อยไม่รู้ว่าดีขึ้นหรือย่ำแย่ลงเหมือนกัน>
“ฌอนอ้าปากเร็ว”
ณอนมองหน้าฉันด้วยความหวาดระแวง เขาทำท่าจะลุกหนีแต่โดนฉันจับไว้เสียก่อน
“กูไม่ค่อยชอบกินกระทงทอง”
“อย่าลืมนะว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในสถานะไหน”
“ผัว”
ป้าบ! ฉันตีไหล่เขาไปทีนึงมาผงมาผัวมันน่าตีให้ตาย
“ทาสค่ะ จำเรื่องวันก่อนไม่ได้รึไง”
“เออๆกินก็ได้วะ”
ฉันยิ้มรับพึงพอใจเมื่อฌอนยอมอ้าปากรับกระทงทองที่ฉันป้อนให้
ทันทีที่ฌอนขนมเข้าปากตาคมเบิกกว้างขึ้นอย่างโอเวอร์
“ทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไงฌอน”
“เหี้ย โครตอร่อยขอกินอีกได้มะ”
ณอนตอบยื่นมืออ้อมหลังฉันหวังจะหยิบอีกชิ้น ฉันเลยตีมือห้ามเขาไว้
“ไม่ได้มินทำน้อยต้องให้คุณย่าชิมก่อน”
“ขี้งก”
เขาทำปากยื่นใส่ฉันหันไปหยิบจานขนมเดินหน้ามุ่ยออกจากครัวไป
ฉันทำได้แค่มองตามหลังผู้ชายตัวสูงขี้น้อยใจพลางส่ายหน้าเบาๆ
ศาลาริมน้ำ
บรรยากาศในศาลาตอนนี้เหมือนฉันเป็นผู้แข่งขันในรายการมาสเตอร์เชฟอย่างไรอย่างนั้นโดยมีคุณย่าของฌอนเป็นเชฟป้อมผู้ตัดสินอาหารว่าผ่านหรือไม่ผ่าน
“หน้าตาน่าทานดีนะ”
เชนและจีนแสดงสีหน้าดีใจอย่างออกนอกหน้าเมื่อได้ยินคุณย่าเอ่ยชม
คุณแม่หันไปทำหน้าเยาะเย้ยใส่คุณลูกแก้วแม่จีนคงจะมีแต่ฌอนที่นั่งทำหน้านิ่งไม่แสดงอาการอะไรส่วนฉันนะหรอจะเป็นลมแล้วจ้า ลุ้นเกิน><
“เอ๊ะ สีส้มๆนี่อะไรหรอหนูมิน”
“กุ้งค่ะ”
“อ๋อ ย่าไม่เคยเห็นใครเอากุ้งมาทำเป็นไส้เลย”
ฉันยิ้มตอบกลับท่านแทนคำตอบเพราะกุ้งนี่เป็นสิ่งที่ฉันคิดใส่เพิ่มไปเองหวังว่าท่านจะชอบนะ
จังหวะที่คุณย่ากำลังตักกระทงเข้าปากเป็นจังหวังที่ทุกคนต่างลุ้นและเมื่อขนมเข้าปากสีหน้าคุณย่าแปลกใจเล็กน้อย
ในตอนแรกใจฉันตกไปถึงตาตุ่มแล้วแต่เพียงไม่กี่วินาทีสีหน้าท่านก็แปรเปลี่ยนเป็นยิ้มกว้าง
“อร่อยมาก ย่าไม่เคยกินกระทงทองอร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย”
คำชมของคุณย่าเหมือนเป็นการยกภูเขาออกจากอก ฉัน เชน จีนและคุณแม่ถอนหายใจออกมาพร้อมกัน
“จริงหรอครับเชนขอกินบ้าง”
“จีนขอชิมด้วยค่ะ”
“เอ๊ะ ฉันขอก่อน”
“พอเลย ตาเชนให้น้องก่อน”
เชนฟึดฟัดเล็กน้อยแต่ก็ยอมส่งขนมให้จีนชิม
“เก่งจังเมียใครวะ”
ฌอนเข้ามาลูบหัวฉัน กระซิบลงข้างหูนั่นยิ่งทำให้ฉันยิ้มกว้างเข้าไปอีกแถมรู้สึกหน้าร้อนขึ้นอีกด้วย
“หน้าแดงหมดแล้วเขินหรอ จุ๊บ”
อร้าย หน้าฉันแดงเพราะใครล่ะแล้วนี่ยังมาแอบจุ๊บแก้มฉันอีกดีนะไม่มีใครเห็น
“ซ้อหน้าแดงทำไมอะร้อนหรอ”
เชนแซวเสียงดัง ฉันเกลียดฝาแฝดคู่นี้ค่ะฉันเกลียดพวกเขาค่ะทุกคน
งื้อขยันจังทำให้ฉันเขินนี่ขยันกันจังเลย TT
หลังจากคุณย่าพึงพอใจในรสชาติกระทงทองของฉัน
ท่านก็ให้ฉันไปทำเตรียมไว้ถวายพระในวันพรุ่งนี้กว่าจะทุกอย่างจะเสร็จล่อเอาเย็นทีเดียว
“เหนื่อยมั้ย”
“สบายมาก”
ฉันยิ้มกว้างให้ฌอน เขาลูบหัวฉันเบาๆก่อนจะหันไปขับรถออกจากบ้านมุ่งตรงกลับคอนโดเขา
ไม่อยากจะบอกแหละว่าฌอนบังคับให้ฉันย้ายมาอยู่บ้านเขาแต่พอฉันไม่ยอมเขาเลยเก็บผ้าเก็บผ่อนหนีตามฉันมา (ฮ่าๆอันนี้ไม่ใช่ล่ะ)
“คืนนี้ไปดินเนอร์กันมั้ย”
“คืนนี้ต้องเข้าผับอะ”
“ก็ไปกินข้าวก่อนไง”
“กินร้านธรรมดาได้มั้ยล่ะมินรีบ”
“แต่จองโรงแรมไว้แล้วนะ”
“ไม่ได้จริงๆวันนี้มีแขกสำคัญด้วย”
“แขกที่ไหนจะสำคัญกว่าผัววะ”
เมื่อกี๋ยังดีอยู่เลยทำไมตอนนี้ฌอนเหมือนจะงาบหัวฉันอีกแล้วอะ
“เฮ้อ พรุ่งนี้นะคะ”
“เหอะ ถ้าสำคัญมากก็ไม่ต้องแวะที่ไหนไปกินที่ร้านที่เดียวเลยล่ะกัน”
อาการแบบนี้เขาเรียกว่างอนรึเปล่าแล้วฌอนจะมางอนฉันเรื่องอะไร
ถ้าเรื่องกินข้าวฉันไม่ผิดนะเขาไม่ยอมนัดก่อนเองที่สำคัญฉันมีการมีงานต้องทำเหมือนกันนะ
@คอนโด
บรรยากาศอึมครึมมาตั้งแต่ในรถจนถึงคอนโด
ฌอนไม่ปริปากพูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียวเขาเดินเอากระเป๋าเสื้อผ้าหายเข้าไปในห้องแต่งตัวโดยไม่สนใจฉัน
ฉันเลยเดินไปอาบน้ำบ้างไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด ชิ
“จ๊ะเอ๋หนูมิน”
“อ้าวสวัสดีค่ะคุณแม่”
ฉันไหว้แม่ฌอนอย่างงงๆไม่รู้ว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไงตอนเข้าไปแต่งตัวยังไม่เห็นท่านเลย
“แม่เอาชุดมาให้ใส่ด้วยวันนี้เราจะได้เป็นคู่ที่สวยสุดในร้าน”
“ร้าน?”
“ใช่จ๊ะวันนี้เราจะไปเที่ยวกันไง”
“แต่วันนี้มินต้องเข้าไปดูร้านนะคะ”
“แม่กลับไปเถอะมินต้องทำงาน งานเขาสำคัญ”
ฌอนพูดขึ้นเสียงเรียบขณะมือยังกดเกมส์อยู่โดนเน้นย้ำประโยคหลังเพื่อกระแหนะกระแหนฉัน
“ไปเที่ยวร้านหนูมินก็ได้”
“ก็ได้ค่ะถ้าอย่างนั้นมินไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ”
“เพอร์เฟคไปเปลี่ยนเลยจ๊ะ”
ชุดที่คุณแม่เอามาให้สวยมากแต่ก็โป๊มากเหมือนกันเป็นชุดเดรสยาวผ่าข้างมาถึงขาอ่อนด้านหน้าเป็นแบบผูกคอคว้านลึกตรงอกและหลัง
ฉันผูกหางม้าขึ้นเพื่อโชว์หลังก่อนจะหมุนดูความเรียบร้อยอีกรอบจึงออกไป
“สวยมากค่ะลูกสาว”
“ไปเปลี่ยนชุด!!”
เสียงสองเสียงเอ่ยขึ้นพร้อมกันแต่คนละอารมณ์
“อะไรตาฌอนชุดนี้แหละดีแล้ว”
“แม่ผมจะฟ้องพ่อคอยดู”
“ฉันไม่กลัว”
ฌอนถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะหันมามองฉันตาดุ
“มินไปเปลี่ยนชุด”
“แต่...”
“กูเตือนดีๆนะไปเปลี่ยนชุด”
“อย่างี่เง่าได้มั้ยฌอน”
ฉันและฌอนมองหน้ากันนิ่งอยู่ประมาณสามนาทีสุดท้ายเป็นฌอนที่เดินปึงปังเข้าห้องนอนไป
“ลูกใครวะเนี่ย หนูมินไปดูมันหน่อยล่ะกันเดี๋ยวแม่รอตรงนี้”
“ค่ะ”
แกร๊ก...
“ฌอนไปกันเดี๋ยวมินสาย”
สายตาคมกริบหันมองฉันก่อนจะเมินหน้าไปอีกทาง ฉันเลยเดินไปหยุดตรงหน้าเขาเรียกชื่อฌอนเสียงหวาน
“ฌอน”
“ไปเถอะกูไม่ไป”
“ไม่ไปจริงอะ”
“เออ”
ฉันอยากจะถ่ายคลิปความขี้งอนของเจ้าพ่อคาสิโนเก็บไว้จริงๆท่าทางการงอนและหน้าตาเขาช่างสวนทางกันมากขอบอก
“เป็นอะไรคะ ยิ้มหน่อยเร็ว”
ฉันนั่งลงบนตักฌอนใช้มือคล้องคอเขาเอาไว้ถามเสียงอ่อน
ฌอนเหล่ตามองฉันนิดนึงก่อนจะเมินไปอีกทางฉันเลยดึงแก้มสองข้างเขาให้ยืดออก
“มึนไม่ต้องมาเล่นเลย”
“ฌอนก็ยิ้มก่อนสิ”
“เหอะ หันหลังมาสิ”
“หืม ฌอนจะทำอะไร”
“หันมา”
ฌอนไม่ตอบคำถามแต่ยังสั่งเสียงเข้มฉันเลยหันหลังให้เขาอย่างงงๆ
ทันทีที่ฉันหันหลังฌอนก็พรมจูบทั่วแผ่นหลังฉัน ทั้งดูดทั้งกัดมั่วไปหมดแต่ขาดว่าเขาตั้งใจทำให้เป็นรอยแน่ๆ
“อ๊า ฌอนอย่ากัด”
“หึหึ”
เสียงหัวเราะเหมือนตาแก่โรคจิตของเขาทำให้ฉันขนลุก
ไม่นานมือหนาก็เอื้อมมาสอดเข้าในเสื้อบีบเต้าสองข้างฉันแรงจนเกิดรอยแดงเป็นปื้น
“ซี๊ด ฌอนพอแล้ว อื้อ”
นานหลายนาทีกว่าฌอนจะยอมปล่อยฉันเป็นอิสระ
“พอก็ได้ รอข้างนอกนะครับเมีย”
ฌอนผละออกจากฉันแถมด้วยรอยยิ้มกว้างพึงพอใจในผลงานตัวเองเมื่อเขาเดินหน้าบานออกไปฉันเลยเดินไปดูตัวเองหน้ากระ
อื้อหือแดงเถือกไปทั้งหลังเลยแถมตรงเนินอกก็แดงอีกสุดท้ายเลยต้องปล่อยผมลงปิดแผ่นหลังด้านหลังและใส่เสื้อซับด้านในเพื่อผิดรอยแดงตรงเนินอก
——-
- ผู้เขียน
