-10-
“มินเป็นไรวะเฮียเห็นสองสามวันนี้น้องทำหน้าเหมือนคนหมดอาลัยตายยากเลย”
“ป่าวเฮีย มินไปดูที่บาร์นะ”
“มีอะไรก็บอกเฮียได้นะมิน”
เฮียวิสกี้คว้าแขนฉันไว้พูดด้วยน้ำเสียงแววตาที่แสดงความเป็นห่วง
แต่เมื่อฉันยิ้มให้เขาตามฉบับนางเอกอิเฮียกลับเปลี่ยนสีหน้าเป็นกวนตีน
“อย่าบอกดีกว่าเฮียขี้เกียจฟัง ฮ่าๆ”
ถ้าไม่ใช่พี่ชายแม่จะหยิบขวดเบียร์ฟาดหัวให้หมดกันฟีลพี่ชายที่แสนดี -_-‘
ฉันนั่งอยู่บริเวณหน้าบาร์ ถอนหายใจเป็นรอบที่ล้านของวันแล้วเห็นจะได้ก็จะเรื่องอะไรล่ะเรื่องฌอนไง
รู้อะไรมั้ยตั้งแต่วันที่กลับจากเกาะวันนั้นเขาก็หายไปเลยหายแบบไร้เงาเลยนะ เหอะ แล้วบอกว่าจะจีบฉัน คำผู้ชายแมร่งเชื่อไม่ได้จริงๆ
“ภีมขอนั่งด้วยได้มั๊ยครับ”
“ตามสบายภีม”
ภีมเป็นลูกค้าฉันเอง เขาหล่อ รวย น่ารักที่สำคัญนิสัยดีมากดีจนฉันไม่กล้าแตะต้องอะ
“วันนี้มินเป็นอะไร ภีมเห็นมินเดี๋ยวทำหน้าเศร้าเดี๋ยวทำหน้าโกรธ”
นี่ตลอดเวลาที
