-9-
(มินิมาร์ท)
ตอนนี้ฉัน ฌอนและหมอสกายกำลังเดินอยู่ในงานอะไรสักอย่างมีแสงสีเต็มงานไปหมด เขียวบ้างล่ะ เหลือง แดงบ้างล่ะแถมยังมีของกินมากมายละลานตาที่สำคัญมีซุ้มของเล่นด้วยนะปาโป่งเอย โยนหวง ยิงปืนเอย
“คุณมินิมาร์ทอยากทานอะไรมั้ยครับ”
แน่นอนประโยคสุภาพและดูเป็นปัญญาชนแบบนี้ไม่ได้ออกจากปากฌอนแน่ มันมาจากคุณหมอสุดหล่อของฉันเอง><
“เรียกมินเฉยๆก็ได้ค่ะ มินกินอะไรก็ได้”
“เหอะ”
ฉันตวัดสายตามองฌอนนิดๆเขายืนเท้าสะเอวอยู่ด้านหลังมองฉันและหมอด้วยสายตาไม่พอใจ
“อย่ากวนตีนให้มากนะไอหมอ”
ฌอนชี้หน้าหมอก่อนจะเข้ามากอดคอฉันลากออกไปให้เดินกับเขา
“มินเบื่อไอฌอนมาหาหมอได้นะครับ”
“ถ้าอย่างนั้นมินไปหาหมอตอนนี้ได้เลยนะคะ”
“มิน!!”
ฉันและหมอหัวเราะออกพร้อมกันเมื่อเห็นท่าทางโมโหของฌอนด้วยความที่ฉันยังเจ็บเท้าอยู่ฌอนเลยลากฉันให้เดินหนีหมอไม่ได้ หมอเลยแกล้งเขาได้อย่างสนุกเลยล่ะทีนี้
“มึนปาแบบนี้ชาต
