ตอนที่ 11 คิดถึงมึนมึน
(มินิมาร์ท)
@ผับ H2O
“ชะนีสองสามวันนี้คุณฌอนสุดหล่อฉันไปไหนอะ”
“เออนั่นสิไอมิน”
ฉันชะงักไปนิดนึงก่อนจะหันไปตอบเพื่อนด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจเท่าไหร่นัก
“จะไปรู้หรอ”
“เอ้าอินี่ทำไมไม่รู้จักสนใจสุดหล่อของกู”
เหอะ ไม่อยากจะบอกว่าสุดหล่อของพวกแกนะหายไปกกคู่หมั้นอยู่นู้น
กาย่านั่งสะดีดสะดิ้งก่อนจะเปลี่ยนเป็นวี๊ดว้ายตาเป็นประกายเหมือนเวลาที่มันชอบทำตอนเจอคนหล่อ
“คุณฌอนหายไปไหนมาคะ กาย่าคิดถึงจังเลย”
ขวับ!
ทันทีที่ได้ยินชื่อฉันรีบหันไปมองด้านหลังก่อนสมองจะได้สั่งการซะอีกและสิ่งที่พบคือฌอนยืนยิ้มมุมปากหล่อเด่นอยู่กับเพื่อนเขาอีกสองคน
“คิดถึงมึนมึนจัง”
ท่ามกลางความตกใจของคนในละแวกนั้นรวมทั้งฉันด้วย
ฌอนเดินเข้ามาสวมกอดฉันจากทางด้านหลัง หอมแก้มฉันฟอดใหญ่
“หึ คิดถึงหรอ”
เพล้ง!
“shit ตีกูทำไมวะมิน! อยากตายรึไง”
“เออ ออกไปเลยผับกูมีคนเหี้ยมากพอแล้ว”
“ว่าไงนะ”
ฌอนก
