จากนั้นจุดไฟแล้วรีบพัดให้ติดไฟ ไม่นานนักก็ปรากฏควันไฟขึ้น
“ดี ดี ดี ติดแล้ว ติดแล้ว คราวนี้ก็รอให้แค่ไฟติด เราก็เติมฟืนเข้าไปเรื่อย ๆ เท่านั้นก็จบ”
ปัญหาเริ่มเกิดขึ้นเมื่อผินอินทำงานช้าเกินกว่าคนนำฟืนไปใส่เตา แม้พยายามเร่งความเร็วเพียงไร แต่คนตัดฟืนที่เป็นโปรแกรมกลับเดินมานำฟืนไปใส่ได้เร็วกว่า
“โธ่! นี่มันไม่เหมือนมีมอนสเตอร์ ก็เหมือนกับมีชัด ๆ แล้วจะทำอย่างไรดี อยากมีสักสิบมือ” บ่นเป็นหมีกินผึ้ง
คนเดินเก็บฟืนมีเพียงคนเดียวก็จริง
ผินอินไม่อยากเสียเวลาแม้รู้ดีว่าต้องถูกหักคะแนน แต่กล้าที่จะยอม
“ปุ่มเอฟ”
[ มาสเตอร์ มาสเตอร์ ]
“เปิดระบบ ใช้สกิลทั้งสองที่เหลือทันที”
[ รับทราบ เปิดระบบ เปิดใช้สกิลคู่ ]
ผินอินรู้สึกว่าร่างของตนแทบจะเปล่งแสงรอบกาย
เพราะเมื่อเปิดใช้สกิลพร้อมกัน ไม่ว่าจะเป็นแสงจากการถูกหักแต้ม หรือแม้แต่แสงจากการสับเปลี่ยนอุปกรณ์
มันทำให้ตัวของผินอินสว่างเจิดจ้าราวกับดวงดาว
“ดีมาก แบบนี้ล่ะ จะเริ่มละนะ”
หญิงสาวเริ่มทำงานอย่างคล่องแคล่ว ใช้ขวานสับลงไปเบา ๆ ฟืนก็แตกออกจากท่อนกลายเป็นฟืนถึงสี่ท่อน นี่คือผลที่ได้จากการใช้ขวานพิเศษ
ส่วนถุงมือนั้นทำให้ลดแรงกระแทก
และที่ดูจะทำให้ผินอินชอบใจที่สุด คือพัดเหล็กที่ทำหน้าพัดวีไฟยามที่โปรแกรม นำฟืนเข้าไปใส่ในเตาเผา
“ดีมาก ๆ ดีมาก ๆ พัดเข้าไป พัดเข้าไป”
ผินอินเริ่มเต้นเข้าจังหวะ นางโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างสนุก
เมื่อเต้นถูกจึงบังเกิดเป็นคอมโบต่อเนื่อง ไฟที่เคยติด ๆ ดับ ๆ
เมื่อถูกพัดเหล็กกระพือเข้าไป บังเกิดลมอย่างต่อเนื่องทำให้ไฟลุกโชติ
เหล่าทหารที่กลับมาจากการลาดตระเวน กลายร่างเป็นตัวบอทในเกม รูปร่างของแต่ละคนเปลี่ยนเป็นสี่เหลี่ยมคล้ายวัวกระทิงที่เคยวิ่งไล่เมื่อด่านก่อน
เสียงจอแจในโรงอาบน้ำเริ่มดังขึ้น เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจว่าเป็นเสียงบ่น หรือเสียงยินดี
“เสียงอะไร พูดอะไร ฟังไม่รู้เรื่องเลย”
พลันเสียงจากสกอร์บนศีรษะ กลับทำให้ผินอินต้องรีบแหงนหน้าขึ้นไปดู
“ว้าย! ทำไมคะแนนเราติดลบลงทีละคะแนนเล่า สงสัยน้ำร้อนไม่ทันแน่เลย ต้องรีบหน่อยแล้วล่ะ ฮ้าย...”
รอบด้านเริ่มมีบรรยากาศฟ้าร้อง ฟ้าคะนอง เมื่อมีเสียงบ่นออกมาจากภายในโรงอาบน้ำ
ผินอินเร่งสกิลสุดชีวิต เพื่อเร่งการตัดฟืน และเร่งพัดให้ไฟแรงขึ้น
กระทั่งเสียงในโรงอาบน้ำเงียบลง
ผินอินจึงพยายามตั้งใจเงื้อฟัง
“เอ... ทำไมเงียบไปแล้ว นี่เราต้องทำอะไรเพิ่มอีกไหมนะ”
ควันกรุ่นลอยออกมาจากโรงอาบน้ำ ไม่นานนักเสียงสกอร์บนหัวของผินอินเริ่มดีดขึ้น
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง…
“โอ้! อะไรกัน คะแนน... คะแนนค่อย ๆเพิ่มขึ้นครั้งละหนึ่งคะแนน”
คำชมของเหล่าทหาร สามารถมองเห็นเป็นรูปภาพลอยออกมาจากในโรงอาบน้ำ กลายเป็นภาพวาดเกาะอยู่บนหลังคา
ทว่าในขณะที่ทุกอย่างกำลังเดินไปอย่างราบลื่น ปรากฏว่าบอทคนเก็บฟืนเกิดขัดข้อง ไฟจึงเริ่มมอดลง
“อ้าวแล้วกัน ทำไมพวกแกไม่เดินเอาฟืนไปเติมเล่า ทำไมทำแบบนี้”
“จริงด้วยสิ เมื่อครู่เกมมาสเตอร์ก็แจ้งแล้ว ว่าระยะนี้ปรับปรุงโปรแกรม เลยทำให้ในอาเขตอาจมีความขัดข้องทางระบบ แล้วเราจะทำยังไงดี โธ่เว้ย!”
ในเมื่อไม่มีทางเลือก ผินอินจึงต้องทั้งผ่าฟืน เมื่อฟืนกระเด็นขึ้นก็หมุนตัวเตะกลางอากาศ แล้วยังต้องสั่งพัดเหล็กทำหน้าที่กระพือไฟไม่ให้หยุด
“อีกนิดเดียว อีกนิดเดียว อีกสามสิบคนก็จะผ่านด่านแล้ว! ฮึบ ๆ ฮึบ ๆ”
เหล่าทหารคนแรก ๆ ที่เดินเข้าไปอาบน้ำ เริ่มทยอยกันออกมาจากด้านใน เมื่อมีเสียงชมก็เท่ากับมีคะแนนเพิ่มขึ้นในทุกส่วน
ความตายจากการสูญเสียคะแนนน่าหวาดกลัวก็จริง แต่สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือหากไม่ได้กลับไปโลกแห่งความจริง ทุกอย่างที่พยายามทำมาก็เท่ากับล้มเหลวทั้งหมด
[ เหลือเวลาอีกสิบนาที ]
“รู้แล้วละน่า เร่งเสียจริง ข้าจะเสียกระบวนก็เพราะเสียงเร่งนี่แหละ”
[ ท่านผู้เข้าแข่งขันสามารถแจ้งความไม่สะดวกของระบบได้ โดยไม่ต้องเขียนหรือกรอกรายละเอียด ]
“โถ่! จนเกมมันจะจบแล้วเพิ่งจะมาบอก เอาไว้ตอนคะแนนติดลบแล้ว ค่อยบอกดีกว่าไหม เชอะ!”
[ กำลังเริ่มทำการนับถอยหลัง จากนี้ไป ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง ศูนย์ ]
[ Game Finish! ]
จบเกมคะแนนสกอร์สูงสุดอยู่ที่ยี่สิบเก้า
ผินอินได้รับคะแนนกลับมาชดเชยที่ตนต้องเสียไป เมื่อครั้งที่เบิกอุปกรณ์ออกมาใช้
เมื่อบวกลบคะแนนแล้วจึงทำให้รู้ว่า รอบนี้ตนเองสามารถทำคะแนนสะสมไว้ได้อีกห้าคะแนน เมื่อบวกกับการสร้างคอมโบต่อเนื่อง ทำให้มีผลถึงคะแนนโบนัส
“ว้าว! อะไรกัน นี่ได้คะแนนโบนัสด้วยเหรอนี่ เฮ้อ... ค่อยหายเหนื่อยหน่อย”
[ ผลคะแนนรวม อยู่ที่สิบหกคะแนน ]
“ว้าว! ว้าว!”
[ ผลคะแนนสกอร์ชีวิต อยู่ที่ เก้าสิบสามคะแนน ]
“โอ้โห! อีกนิดเดียวจะเต็มแล้ว ดีใจชะมัดเลย อยากจะกรี๊ด”
อยู่ ๆ เกมมาสเตอร์นิ่งค้าง ระบบไฟในอาเขตเริ่มเกิดความแปรปรวน
ผินอินเห็นดวงอาทิตย์ที่กำลังสาดส่อง ติด ๆ ดับ ๆ เหมือนหลอดไฟที่กำลังไฟฟ้าส่งมาไม่เพียงพอ
“นี่มันอะไรกันน่ะ เกิดอะไรขึ้น?”
[ อันตราย อันตราย ระบบกำลังไฟไม่เสถียร ข้อมูลอาจถูกทำลาย ข้อมูลอาจถูกทำลาย ]
“เฮ้ย... แบบนั้นไม่ได้นะ จะมาถูกทำลายเพราะไฟตกได้ยังไงกัน มันเข้าข่ายโกงกันชัด ๆเลยเชียวนะ อย่านะเว้ย!”
[ อันตราย! อันตราย! ]
“เปิดโหมดเซฟข้อมูลสำรอง ด่วน!”
ผินอินตะโกนขึ้นไป
ไม่นานนักได้ยินคล้ายเสียงไฟฟ้าตกเหมือนหลอดไฟฟ้าพลังงานลดถอยลง กระทั่งสุดท้ายไฟดับลงไปต่อหน้าต่อตา
“ตายแล้ว มืดสนิทเลย ทำไงดี อะจ๊าก!”
ท่ามกลางความมืดมิด ผินอินที่เป็นคนขี้กลัวความมืดอยู่แล้วน้ำตาปริ่มอยู่ตามลำพัง
“คุณย่าขา หนูกลัวจัง”
พลันเสียงเครื่องปั่นไฟทำงานแอคทีฟกำลังไฟฟ้าส่งกลับขึ้นมา แสงสว่างกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับเกมมาสเตอร์ที่หายไปจากหน้าจอมอนิเตอร์
“อ้าว... ไฟฟ้ามาแล้ว แล้วยายเกมมาสเตอร์หายไปไหน?”
[ แจ้งท่านผู้เข้าแข่งขันทราบ เนื่องจากเกิดเหตุสุดวิสัย ทำให้การรวมคะแนนเมื่อครู่ไม่สามารถรับรองความเป็นจริงได้ ต้องใช้เวลาในการตรวจสอบคะแนนอีกครั้ง ]
“เฮ้ย! อย่ามั่วนะเว้ย ถ้ามั่วละก็ ฉันจะเขียนรายงานฟ้องอาเขตให้ดู”
ผินอินตะโกนโวยวายใส่ตุ๊กตาหน้าจีนอย่างอารมณ์เสีย ปล่อยให้เสียงประมวลวิ่งวนอยู่พักใหญ่ กระทั่งสุดท้าย เสียงข้อมูลวิงวนจึงได้จบลง
[ ยินดีกับท่านผู้เข้าแข่งขัน ผลการรวมคะแนนออกมามีดังนี้
คะแนน สกอร์ชีวิต รวมที่ เก้าสิบสาม
คะแนน สะสม อยู่ที่ เก้าสิบห้า
และคะแนน โบนัส อยู่ที่…]
ผินอินลุ้นจนตัวโก่ง เหงื่อตก...
ในที่สุดก็ประกาศ
[ ผลรวมคะแนนคือ เก้าสิบเก้าคะแนน ]
“ไชโย!” ผินอินกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ