มาเอาใจช่วยผินอินตกปลาต่อจ้า
1338 คำ
แล้วจะทำอย่างไรจึงจะได้เจอปลาเหล่านั้น
“เราคงต้อง Move ไปเรื่อย ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางเจอปลาตัวใหญ่”
ทว่าเมื่อคิดขึ้นมาได้อีกครั้ง ผินอินกลับเลือกจะใช้ปุ่มตัวช่วย
“ถึงเราจะเลื่อนฉากไปเรื่อย ๆ แต่ถ้ามันไม่เจอเจ้าปลาที่ต้องการมันก็ย่อมเปล่าประโยชน์ เพราะฉะนั้นก็สู้เรียกให้มันมาหาเราเสียเลยไม่ดีกว่ารึไง”
ผินอินแหงนหน้าขึ้น เอ่ยเสียงดัง
“ปุ่มเอฟ”
ทันทีที่กดปุ่มตุ๊กตาหน้าจีนรายเดิมโผล่ขึ้นมา
[ ท่านผู้เข้าแข่งขัน มีข้อติดขัดสงสัยจุดไหนเชิญแจ้งในระบบ ]
“ต้องการปลาที่ตัวใหญ่ที่สุด แจ้งพิกัดมาให้ด้วย”
[ ผู้เข้าร่วมแข่งขัน ต้องการเลื่อนระดับเลเวลความยากถูกต้องไหมคะ ]
“ใช่แล้ว ไม่อยากมามัวเสียเวลากับพวกปลาเล็กปลาน้อยพวกนี้!”
เสียงระบบของโปรแกรมประมวลผลวิ่งวนอยู่เช่นนั้นพอสมควร ในใจของผินอินทราบดีแก่ใจ ว่าเมื่อต้องการเลื่อนระดับเลเวลความยากของด่านมากขึ้น
ย่อมต้องพบศัตรูที่ยากขึ้นด้วย!
เสียงของโปรแกรมสำรวจหยุดลง ตุ๊กตาหน้าจีนเงยหน้าขึ้นพร้อมเอ่ย
[ มอนสเตอร์ระดับห้า ตัวที่ 1 ]
“เวรกรรมระดับห้าเลยเหรอ เอาล่ะ มาก็มา!”
ท้องฟ้าเริ่มจากสีครามเข้มเป็นสีส้ม หลังจากนั้นปรากฏปลาขนาดใหญ่เท่ากลางลำเรือหน้าตาตลก ๆ ว่ายวนรอบเรือ
“อะไรของมันน่ะ ไอ้ปลาบ้านี่ หน้าตาเหมือนตัวตลกในบาร์ตลกเลย!”
แต่เมื่อมันหยุดว่ายลง มันค่อย ๆ พองตัวขึ้นจนบวมฉุพร้อมหนามแหลมรอบตัว
“อ้าว นี่มันสัตว์ประหลาดปลาปักเป้านี่นา เอาแล้วไง แล้วมันจะกินเบ็ดไหมล่ะ”
ยังไม่ทันสิ้นคำผินอิน เจ้าปลาหน้าตาประหลาดเหมือนปลาปักเป้าพิษ พองตัวพร้อมปล่อยอากาศที่มีกลุ่มควันพิษออกมา
“โอ้ย นี่มันพิษปลาปักเป้านี่นา ต้องระวังไม่ให้โดนควันพิษนี่”
พูดง่ายทว่าทำยาก ทันทีที่เจ้าปลาพิษพ่นควัน หากโดนตัวสกอร์ชีวิตจะลดระดับลงครั้งละหนึ่งขีด
“โอ้ย ไอ้ปลาบ้า นอกจากจะปากเหม็นแล้วพิษยังร้ายกาจอีก”
ผินอินพยายามแกว่งเบ็ดเหวี่ยงไปข้างหน้า แต่สุดท้ายเจ้าปลาตัวร้ายก็จะเบนหน้าอ้วนกลมของมันหลบได้ตลอด
ไม่เพียงเท่านั้นเจ้าปลาร้ายยังพยายามตีครีบสั้น ๆ ของมันบนผิวน้ำ สร้างระลอกคลื่นจนทำให้เรือที่ผินอินยืนอยู่นั้นโคลงเคลงเกือบพลิกคว่ำ
“ปัดโธ่เว้ย! ฉลาดแกมโกงนักนะ เจ้าปลาหมู”
ถึงแม้เบ็ดจะอัพสกิลเลเวลแต่หากไม่เหวี่ยงเข้าไปในปากของมัน ก็ไม่สามารถทำอันตรายอะไรมันได้
เมื่อพ่นพิษจนหมด มันเตรียมสูดลมเข้าท้องเพื่อพองลมอีกครั้ง จังหวะนั้นผินอินมองออกจึงพยายามจะเหวี่ยงเบ็ดเข้าใกล้มัน
แต่พอมันมองเห็นเบ็ดลอยเข้าไปใกล้มันยอมปล่อยลมออกมา ก่อนว่ายหลบไปอีกทาง เพื่อให้ไกลจากรัศมีของวงเบ็ดสิบเมตรของผินอิน
“อาฮะ เจ้าปลาตัวร้าย ที่แท้แกก็รู้ด้วยว่าไม่กล้าอมเบ็ด แล้วต้องล่อมันแบบไหนกัน มันถึงจะยอมหลงกลเข้ามาง่าย ๆ”
ปลาปักเป้าเดิมทีเป็นปลาที่ชอบกินของสด แต่ในกระป๋องมีเพียงปลาสดที่ผินอินตกได้ หากยอมเหวี่ยงเบ็ดที่มีปลาสดตัวเล็ก ๆ ติดไว้ มันอาจเป็นเรื่องเสี่ยงเพราะหากปลาหลุดไป เท่ากับเสียคะแนนที่สะสมมาได้
และหากร้ายกว่านั้น ปลาที่ถูกเหวี่ยงออกไปหลุดออกจากเบ็ด เท่ากับที่สู้ทนนั่งตกปลา อีกทั้งสกอร์บนศีรษะจะลดลงเท่ากับจำนวนปลาที่หายไป
“แต่ถ้าไม่ลอง ก็คงไม่มีทางรู้ อีกทั้งอาจถูกมันจมเรืออีกด้วย เอาล่ะ จะลองละนะ ใช้ปลาทั้งหมดถังนี่แถมยังเป็นปลาเล็กที่เจ้าชอบดูสิเจ้าจะยอมกินหรือไม่”
รอกระทั่งจังหวะที่มันสูดลมเข้าท้องจนเกือบสุด จึงเหวี่ยงเบ็ดที่เต็มไปด้วยปลาตัวเล็ก ห้อยติดตะขอเบ็ดทั้งสามอันเข้าไปในระยะสายตา
“กินซะ เจ้าปลาหมู เหยื่ออันโอชะของแกทั้งนั้น จงกิน จงกิน”
เบ็ดพ่วงเต็มไปด้วยปลาสีสันเหลือบแสงตะวันเกล็ดเป็นประกายของเหล่าปลาเหยื่ออันโอชะ ล่อหลอกให้เจ้าปลาปักเป้าลืมตัว
“เอาเลย อ้ากว้าง ๆ แล้วหม่ำเสีย อ้ำ...”
ทันทีที่มันงับเข้าไปในปาก เกิดเป็นเอ็ฟเฟ็กต์คลื่นแสงสีรุ้งพุ่งเป็นวงกว้างระเบิดออกมาจากตัว ผินอินกระโดดดีใจ เพราะเข้าใจว่ามันคือเสียงเพลงจบฉากการเคลียร์สเตจ
แต่แท้ที่จริงมันคือการเปลี่ยนร่างของบอส!
“อัยยะ มันแปลงร่างเหรอนี่”
หลังจากแสงสีรุ้งระเบิดตัวออกมา เกล็ดของปลาปักเป้าเริ่มเปลี่ยนเป็นแผ่นเหล็กกล้า ลำตัวของมันขยายออก ขาสั้นพร้อมเล็บสามแฉกงอกออกมาจากท้อง หางที่เคยสั้นติดลำตัวกลับงอกยาวออกราวหางของงูใหญ่
กระทั่งกลายร่างสมบูรณ์แบบ เป็นมังกร!
“ขี้โกงที่สุด แปลงร่างแล้วเป็นมังกรงั้นหรือ ใครมันจะไปจับได้ล่ะ”
“กรี๊ด...”
อ้าปากเพียงหนึ่งครั้ง สามารถพ่นลมหายใจร้อนระอุราวไฟโลกันต์
“โอ้ย นี่ต้องตกปลา แต่ไหงกลายเป็นมังกรได้”
เสียงจากมอนิเตอร์บนท้องฟ้าดังขึ้น
[ มอนสเตอร์ระดับ5 อัพเลเวล เป็น ระดับสิบ ]
“ดีล่ะ ต่อให้เป็นระดับสิบ ก็จะตกมันให้ได้ด้วยเบ็ดอันนี้ อ้าปากให้กว้างแล้วกันเจ้ามังกร รอรับสกิลพิเศษ เต้นหยุดโลก”
สกิลการเต้นเพิ่มความเร็ว เสต็ปขากระต่ายเป็นสกิลพื้นฐานที่ได้รับจากด่านแรก ทุกอย่างมีอยู่ในคู่มือ ผินอินงัดออกมาใช้เมื่อถึงคราวคับขัน
สกิลขากระต่ายกระโจนได้แม้อยู่บนผิวน้ำ
ผินอินกระโจนไต่ไปตามคลื่น เมื่อเพิ่มสกิลขากระต่าย บวกกับเลเวลอัพระดับสิบของเบ็ด
ผินอินไต่ไปตามคลื่นอย่างรวดเร็ว
“อ้าปากเสียเจ้าตัวใหญ่ ยอมมาเป็นแต้มคะแนนให้ฉันเสียดี ๆ”
ก่อนจะเข้าใกล้มังกรตัวใหญ่กลางคลื่นสมุทร ผินอินใช้เบ็ดที่อยู่ในมือตวัดไปมาด้วยท่าทางกระฉับกระเฉง
“สกิลพิฆาต ท่าตกเจ้าปลาน้อยเซียว ฮือ ยี้...”
สะบัดข้อมืออย่างว่องไว สะบัดด้วยความเร็วระดับสิบจนกระทั่งมังกรตัวใหญ่ตาลาย พ่นไฟออกมาไม่ทัน ม้วนปลายเบ็ดพันเข้าไปที่ปากของมังกรตัวใหญ่ ก่อนใช้ด้ามเบ็ดแหย่เข้าไปในปาก
“เอาล่ะ ยอมกินเหยื่อเสียดี ๆ จะได้จบเกมโว้ย!”
ตะขอเบ็ดถูกยัดเข้าไปในร่องฟันของเจ้ามังกร พร้อมกับใช้ปลายเท้าถีบยัดเข้าไปจนพวงเหยื่อหลุบหายเข้าไปในปากของมัน
เสียงคำรามของมันดังลั่นไปทั่วท้องมหาสมุทร ก่อนลำแสงสีทองเปล่งทะลุพวยพุ่งออกมานอกร่างของมัน
“สำเร็จ จับได้แล้ว”
ผินอินกระโดดโลดเต้นเมื่อได้ยินเสียงดนตรีของฉากกำลังระเบิดเสียงบรรเลงขึ้น พร้อมกับร่างของมังกรที่เริ่มสลายคล้ายภาพประกอบโมเสก
สุดท้ายร่างของมันค่อย ๆ สลายกลายเป็นละอองสีทองเข้มลอยหายไป เมื่อจบเพลง ปรากฏร่างของนางเงือกว่ายเรียงรายกันราวนักกีฬาระบำใต้น้ำ
[ ขอแสดงความยินดีด้วย โบนัสแตกแล้ว ]
[ Stage Clear! ]
----------------------
เยส ผ่านด่านแล้วค่ะ น้กตาจะไหล ลุ้นมากที่สุดเลย ฮือ! T T
เป็นกำลังใจให้ หลิวอี๋เหวิน ด้วยนะคะ
ฝากกดไลค์ กดแชร์ และให้หัวใจกันแบบรัว ๆ ด้วยนะ
กราบรอบทิศ สาธุ ภารกิจนี้ เพื่อพิชิตอันดับหนึ่งของ #ดรีม
#การประกวดนิยายภาษาไทยครั้งแรก
- ผู้เขียน
