“ยินดีด้วยนะคะ นี่ของขวัญวันเรียนจบค่ะ”
“โอ้โห น้องสาวพี่ ขอบใจมากจริงๆ” หนูเล็กยื่นช่อดอกไม้และตุ๊กตาหมีให้กับพี่ชาย ตั้งใจซื้อมาแสดงความยินดีในวันซ้อมใหญ่ ถัดออกไปไม่ไกลคือรุ่นพี่ที่พักหลังแทบไม่ได้เห็นหน้าเขาเลยกำลังยืนอยู่กับครอบครัวที่เธอก็แทบไม่รู้จักเลยสักคน
“หนูเล็กมีเงินไม่พอก็เลยไม่ได้ซื้อมาให้พี่แก้ว แต่ว่าเย็นนี้มาฉลองที่บ้านกันนะคะ หมูกระทะชุดใหญ่”
“ได้เลยจ้ะ” ห้าเดือนที่ผ่านมา ความสัมพันธ์ของพี่ชายและกลิ่นแก้วพัฒนาไปในทางที่ดี เป็นเรื่องที่น่ายินดีพอๆ กับวันนี้
“เรียกภูผามาถ่ายรูปกันมั้ย” กลิ่นแก้วเอ่ยถามแฟนหนุ่ม
“อย่าเพิ่งดีกว่า มันคงอยากอยู่กับครอบครัว”
“ได้ข่าวว่าจบงานรับปริญญาก็จะย้ายไปเมืองนอกแล้วนี่”
สิ่งที่ได้ยินมานั้นตอกย้ำให้หญิงสาวตัวเล็กที่ยืนสวมแว่นกันแดดอยู่ใกล้ๆ บอบช้ำหนักกว่าเดิม พยายามจะลืม ไม่นึกถึง ไม่อยากเจอ พยายามทุกอย่างเพื่อให้ลืม แต่เธอก็ยังทำไม
