“ที่นี่มัน...”
หญิงสาวมองไปรอบตัว และก็จำได้ว่าที่ที่รถสปอร์ตราคาแพงระยับแล่นมาจอดมันไม่ใช่ห้างสรรพสินค้า หรือแม้แต่ร้านโชว์ห่วยที่จะสามารถซื้อแม้กระทั่งผ้าอนามัยได้
“เธอคงไม่คิดว่าฉันจะพาเธอเข้าโรงแรมเพราะเรื่องอย่างว่าหรอกใช่ไหม”
พวงแก้มนวลแดงระเรื่อ เม้มปากเป็นเส้นตรงกันจะโต้แย้ง “ฉันจะคิดอย่างนั้นได้ยังไงกันล่ะคะ ในเมื่อที่นี่มันโรงแรมของคุณ”
ไหล่กว้างบึกบึนไหวน้อยๆ ก่อนที่เขาจะก้าวลงไปจากรถ หล่อนที่นั่งบื้ออยู่รีบก้าวตามลงไป และก็อดหมุนตัวมองโรงแรมสุดหรูด้วยความตื่นตาตื่นใจไม่ได้ ถึงหล่อนจะเคยมาที่นี่กับกานติมาแล้วสองครั้ง แต่ทุกครั้ง ความสวยงามของที่นี่ก็ทำให้หล่อนรู้สึกตื่นเต้นเสมอ
“สวยจังเลยนะคะ...”
“ถ้าเธอกำลังฝันว่าจะครอบครองโรงแรมนี้ด้วยการทอดกายให้ท่านพ่อเชยชมละก็...” เขายิ้มเยาะและพูดด้วยน้ำเสียงดูแคลน “เธอคิดผิดแล้วละ เพราะโรงแรมนี้เป็นชื่อของฉัน ทางเดียวที่เธอจะได้ครอ
