คาฟาห์นอนไม่หลับเลยตลอดทั้งค่ำคืน ภาพดวงหน้าอ่อนเยาว์ แววตาไร้เดียงสาของผู้หญิงคนนั้นตามหลอกหลอนราวกับผีร้าย เขาด่าทอหล่อนเป็นล้านครั้ง พยายามสลัดคิดวุ่นวายที่เกี่ยวหล่อนหล่อนให้หลุดกระเด็นไปจากหัว แต่กลับทำไม่สำเร็จ
เขานอนพลิกไปพลิกมา หงุดหงิดงุ่นง่านด้วยแรงตัณหาจนต้องลุกขึ้นมาช่วยตัวเอง และนั่นแหละ เขาจึงจะสามารถข่มตาหลับลงไป
เจ้าชายทะเลทรายผู้ไม่เคยตกเป็นทาสอารมณ์มาก่อนเต็มไปด้วยความหงุดหงิด เขากลัดกระดุมเม็ดสุดท้ายเสร็จแล้วก็ก้าวออกจากห้องนอนหรู มุ่งหน้าตรงไปยังเฉลียงที่มั่นใจว่าบิดาอยู่ที่นั่นทันที
“สวัสดีลูกรัก... หลับสบายดีไหม”
บิดาของเขายิ้มหน้าบาน ทักทายด้วยความสดชื่นรื่นรมย์ ซึ่งตรงกันข้ามกับเขายิ่งนัก
“หลับไม่ดีครับ”
“อ้าว ทำไมล่ะ หรือว่ามัวแต่คิดถึงใครอยู่”
คำถามของบิดาแสนจะปกติธรรมดา แต่ทำไมนะ เขาถึงได้สะอึกยืนนิ่งไปพักใหญ่เลยทีเดียวกว่าจะตอบปฏิเสธออกมาได้
“ผมไม่คิดถ
