ตอนที่6 รวบรัด2
1029 คำ
ฟ้าพราวมุ่นคิ้วมองหนังสือกับกระเป๋าของตัวเองที่เกินเอื้อมอย่างเคียดแค้น
“มานั่งใกล้ๆ ตรงนี้ ห้ามดื้อ” วิณณ์กล่าวพลางจูงมือคู่หมั้นมานั่งลงที่อัฒจันทร์เล็กข้างสนาม เธอเดินตามอย่างขุ่นเคือง
ผู้ชายกลุ่มหนึ่งเดินมาหาวิณณ์ “รุ่นพี่ เราเริ่มเลยไหม?”
“อืม...”
วิณณ์พาร่างสูงโดดเด่นกว่าใครเดินนำหน้ากลุ่มคนไป
ตรงนี้เป็นสนามบาสกลางแจ้งขนาดเล็กสำหรับให้นักศึกษาเล่นแข่งขันเพื่อผ่อนคลาย ไม่ได้ใช้แข่งขันจริงจังอะไร
กลุ่มผู้ชายจัดแบ่งทีมเสร็จก็ลงสนามเริ่มเกมส์กันอย่างเท่ห์ แต่ละคนพาร่างสูงสง่าวิ่งไปวิ่งมาเปล่งประกายออร่าพาให้ฮอร์โมนในกายสาวพลุ่งพล่านไปทั่วร่าง
ผู้ชายที่เด่นสะดุดตาที่สุดคือวิณณ์ เขาเรียกเสียงกรีดร้องจากเหล่าชะนีแท้ชะนีเทียมได้อย่างท่วมท้นล้นขอบสนาม
“กรี๊ด! พี่วิณณ์”
“อ๊าย! สู้ๆ ค่ะพี่วิณณ์สุดหล่อ”
ฟ้าพราวขมวดคิ้วมองแต่ละคนอย่างฉงนอยู่บ้าง เธอจำได้ว่ากลุ่มผู้ชายเหล่านี้อยู่ปีสี่ กลุ่มผู้หญิงเหล่านั้นตรงหย่อมฝั่งนี้ก็ด้วย พวกหล่อนเรียนปีเดียวกับเธอ เพราะเคยทำชมรมอาสาด้วยกัน แม้ไม่สนิทไม่เคยสนทนา แต่ก็จำหน้าได้
พวกเขาเรียกวิณณ์ว่ารุ่นพี่
หญิงสาวมองรอบๆ ตรงนี้ไม่ใช่คณะแพทย์สักหน่อย
บางทีวิณณ์อาจเรียนแพทย์แต่มาเล่นบาสถึงที่นี่
ฟ้าพราวไม่รู้ตัวเลยว่าเธอมองวิณณ์ในแง่ดีมาก
เพราะหากเป็นคนที่มีใจอคติย่อมต้องมองในแง่ร้าย มองว่าวิณณ์เกเร เสียผู้เสียคนจนเรียนหลักสูตรปกติทั่วไปไม่จบสักที
ระหว่างขบคิดเรื่อยเปื่อยเสียงสาวๆ ข้างสนามที่ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเพื่อเชียร์หนุ่มๆ ซึ่งกำลังเล่นบาสอย่างสนุกสนานก็ดึงสติของฟ้าพราวออกจากภวังค์ ส่วนใหญ่ยังคงเป็นเสียงเชียร์วิณณ์
“พี่วิณณ์ เท่ห์มากค่ะ อ๊าย อย่างนั้นค่ะพี่”
“กรี๊ด พี่วินณ์ๆ”
“พี่วิณณ์ สู้ๆ พี่วิณณ์ๆ”
เสียงส่วนใหญ่ของผู้คนล้วนส่งผลต่อสายตา ฟ้าพราวจึงมองตามร่างสูงผู้โดดเด่นจนถูกสาวๆ ร้องเรียกไม่หยุดหย่อนคนนั้น
และด้วยความที่เคยเป็นนักกีฬาบาสหญิงระดับมัธยมปลาย ฟ้าพราวจึงมองการเล่นมากกว่าความหล่อ
“ระวังซ้าย วิณณ์ นายเบี่ยงขวาหน่อย อย่างนั่นแหละ”
หญิงสาวรู้สึกมีส่วนร่วมขึ้นมาแล้ว
“จังหวะนั้นแหละ ชู๊ตเลย” เธอถึงขั้นลุกขึ้นยืนสั่งการ
เสียงหวานๆ ของฟ้าพราว แรกเริ่มวิณณ์ไม่ได้ยินหรอก ทว่าเสียงสั่งการแบบนั้นเขากลับได้ยินทุกคำ และทำตามโดยอัตโนมัติโดยไม่รู้ตัว
ชายหนุ่มไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคู่หมั้นเล่นบาสเป็น เพราะเขาแค่ต้องการให้เธอนั่งอยู่ในตำแหน่งที่บ่งบอกได้ถึงการเปิดตัวเป็นแฟนแก่สายตาเพื่อนฝูงและผู้คนรอบสนาม
“ตั้งใจเล่นหน่อย มีสมาธิสิ วินณ์!”
ฟ้าพราวตะโกนอย่างหงุดหงิดเพราะเห็นลูกบาสหลุดมือจากวิณณ์ไปอย่างน่าเสียดาย
หลังจากจบเกมส์โดยที่ทีมของวิณณ์ชนะไปอย่างเฉียดฉิว ฟ้าพราวยังไม่วายยืนเม้มปากมองเขม็ง
เมื่อชายหนุ่มเดินมาหาเธอที่ข้างสนาม เสียงบ่นก็เริ่มต้น
“คนอยู่นอกสนามมักมองมุมกว้างได้มากกว่าคนเล่นเสมอ แม้ลืมไปว่าคนเล่นมีสิทธิ์ควบคุมทิศทางด้วยตัวเองมากกว่าก็ตาม แต่นายก็ควรฟังบ้าง ใจร้อนแบบนั้นได้ไง แล้วลูกทีมเขาก็พยายามส่งสัญญาณให้แล้วไหม ทำไมนายไม่สนใจ จังหวะนั้นนายควรส่งแล้ววิ่งอ้อมไปรับสิ”
วิณณ์ยืนมองเจ้าของพวงแก้มชมพูระเรื่อกับดวงตากลมโตที่ทอประกายดุดันอย่างเพลิดเพลิน จนเพื่อนรุ่นน้องเดินมารวมตัว มีสองคนกอดคอวิณณ์พร้อมมองฟ้าพราวด้วยดวงตาล้อเลียน
“ใครอ่ะ? พี่วิณณ์”
“แฟนเหรอ?”
“น่ารักจังครับ”
“ชื่ออะไรอ่ะ”
พวกเขารุมถามเป็นชุดคอมโบเซตเลยเชียว วิณณ์จึงหันมาตอบแค่ประโยคเดียว “อืม...แฟนพี่เอง”
เท่านั้นแหละ พวกผู้ชายก็ไชโยโห่ฮิ้วกันใหญ่
“พี่วิณณ์ยอมมีแฟนแล้วเว้ย”
“เฮ้ย! อย่างนี้ต้องฉลอง”
“คืนนี้เลยเป็นไง?”
จากนั้นก็มารุมตอมฟ้าพราวจนเธอมึนไปหมด สาวคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ข้างสนามพากันมองด้วยดวงตาลูกไฟ
ภาพชะนีคนหนึ่งที่มีผู้ชายสูงหล่อรุมล้อมคืออะไร!?
แม้จะรับรู้ถึงแรงริษยาปนอาฆาตแค้นปานหนังสยองขวัญ แต่นาทีนี้ฟ้าพราวจะหนีไปทางไหนได้
แม้แต่พูดอะไรออกไปก็คงไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอแล้ว เสียงปฏิเสธว่าไม่ใช่แฟนของวิณณ์ก็เลยไม่มีใครฟังสักคน
สุดท้ายนอกจากถูกรวบรัดเปิดตัวว่าเป็นแฟนวิณณ์แล้ว ฟ้าพราวยังถูกรวบหัวรวบหางให้เป็นโค๊ชทีมบาสของวิณณ์อีกด้วย
แม้จะไม่ใช่ทีมบาสระดับชาติ ระดับจังหวัด ระดับเขตหรือแม้กระทั่งระดับมหาวิทยาลัย แต่หลายครั้งก็มีการนัดแข่งขันกันอย่างเอาเป็นเอาตาย มีการเดิมพันแบบจริงจังบ้างไม่จริงจังบ้าง
ดังนั้นกลุ่มผู้ชายในทีมของวิณณ์จึงพากันมาคารวะเหมือนในหนังจีนกำลังภายในให้ฟ้าพราว ลูกอ้อนลูกตื้อขั้นเทพถูกงัดออกมาใช้จนหมดกระบวนท่า ถึงขั้นว่าถ้าฟ้าพราวไม่ยอมรับปากพวกเขาจะคุกเข่าภายใต้แสงนีออนไม่ลุกไปไหนทั้งสิ้น จะอดข้าว อดน้ำ งดขนมสามวันสามคืน
ฟ้าพราวจึงกลายเป็นโค้ชเป็นผู้จัดการเป็นทุกสิ่งทุกอย่างให้แก่ทีมบาสของวิณณ์โดยไม่อาจโต้แย้งใดๆ ได้เลย
เรื่องนี้ ต่อให้เธอไม่ลุกขึ้นเชียร์วิณณ์อย่างนั้นก็ใช่ว่าจะรอด เพราะชายหนุ่มแอบเตี๊ยมไว้กับบรรดาลูกทีมแล้วเรียบร้อย
วิณณ์แอบมองใบหน้าที่คล้ายมีคำว่า ‘อิหยังวะ’ แปะอยู่ของคู่หมั้นสาวอย่างขบขัน
นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น!
- ผู้เขียน
