ด้านนอกห้อง ภูริดาเดินมาขวางทางของปริญ
“พี่ปริญไปทำอะไรในห้องนั้นคะ” ถามด้วยความสงสัย
“ทำงานน่ะ” ปริญเขาก็ไม่อยากจะบอกว่า เขาไม่ได้นอนห้องเดียวกับทอดาว
“ออกมาเอาน้ำดื่มหรือ”
“ค่ะ ในห้องนั้นไม่มีตู้เย็น”
“อ้อ... พรุ่งนี้พี่จะจัดหาตู้เย็นมินิบาร์มาให้ก็แล้วกัน ที่รีสอร์ตน่าจะมีอยู่”
คำพูดของเขาที่เอ่ยออกมา ทำให้ภูริดาดีใจมาก เขาห่วงใยเธอ ปริญกำลังจะเดินกลับห้อง พร้อมกับเอกสารในมือ
“เดี๋ยวค่ะพี่ปริญ” ภูริดาเข้าขวาง
“มีอะไร”
“เอ่อ” ทำหน้าเหมือนไม่อยากจะพูด
“พูดมาสิ พี่ยังมีงานที่จะทำต่อ” การทำงานของปริญ ยิ่งเยอะเท่าไรยิ่งดี มันจะทำให้เขาหายบ้า และใช้เวลาที่เหลือให้เป็นประโยชน์สูงสุด
“ไม่สังเกตหรือคะว่าอะไรหายไป” เธอทำเป็นกลอกตามองไปรอบ ๆ บริเวณนั้น
“อะไรล่ะ” ปริญไม่รู้จริง ๆ
“ปกป้อง”
“หือ...” ปริญเริ่มมองหาน้องชาย
“เฮ้อ... อย่าหาว่าฟ้องนะคะ ป้องเข้าไปในห้องนอนของทอดาว ทีแร
