หย่าให้รักร้าวราน นิยายเซต รัก | หย่า | ร้าง

ทอดาวเดินออกมาจากร้านขายยาในห้างสรรพสินค้าใหญ่ ด้วยหัวใจพองโต ประจำเดือนของเธอไม่มาเข้าเดือนที่สองแล้ว ความรู้สึกของคนที่คิดว่าตัวเองจะได้เป็นแม่คนทำให้หน้าชื่นตาบาน ทอดาวรู้สึกดีใจมาก ๆ เพียงคิดว่าเธอท้อง แต่ทว่าทอดาวก็ยังไม่มั่นใจเหมือนกันว่าเธอเองจะท้องจริง ๆ หรือไม่ เนื่องจากผิดหวังมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว เธอเชื่อว่าตัวเองเป็นคนมีปัญหาเกี่ยวกับมดลูก ทอดาวจึงได้ไปปรึกษาหมอเกี่ยวกับเรื่องนี้ หมอบอกว่าเธอไม่ได้มีปัญหาอะไรเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ เพียงแต่ยังไม่มีโชคเท่านั้นเอง ลูกยังไม่ได้คิดจะมาเกิด ร่างกายของเธอไม่มีอะไรผิดปรกติ บางเดือนที่ประจำเดือนขาดหาย ทอดาวก็นึกว่าตัวเองท้องแน่ ๆ แต่ก็คลาดไปเสียทุกครา พ้นไม่กี่วันประจำเดือนก็มาตามปรกติ เล่นเอาคนที่อยากเป็นแม่มาก ๆ ถึงกับใจแป้ว การผิดหวังซ้ำ ๆ ซาก ๆ ทำให้เธอไม่อยากจะคาดหวังอะไรอีก อีกอย่างปริญเองก็ไม่ได้กระตือรือร้นที่จะมีลูก เขาบอกเสมอว่าอยู่แบบนี้ดีแล้ว ไม่มีภาระให้ยุ่งยากใจ อยากไปไหนหรือทำอะไรก็สะดวกไปเสียหมด สำหรับทอดาวเธอนั้น เข้าใจเพียงอย่างเดียวว่า ที่ปริญไม่อยากมีลูกกับเธอ เพราะเขาไม่ได้รักเธอ และปริญเองก็ไม่ได้อยากสร้างครอบครัวกับเธอ การที่เขาแต่งงานกับทอดาวเพราะความผิดพลาดในค่ำคืนนั้นต่างหาก คืนที่ปริญเมามากแบบไร้สติ และเอาแต่เพ้อถึงผู้หญิงคนอื่น ทอดาวทำงานเป็นผู้ช่วยของปริญ เธอไปงานสัมมนากับปริญที่ต่างจังหวัด และกลางคืนมีงานเลี้ยง ด้วยปัญหาส่วนตัว เหมือนกับปริญอกหัก เขาดื่มจนเมาหนัก ทอดาวไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร ผู้ชายตัวโตอย่างกับยักษ์ ร่างหนา หนักก็หนัก เธอจึงได้ขอให้พนักงานขึ้นไปส่งที่ห้องพัก และอยู่ดูแลเขา แต่แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ปริญลวนลามและกอดปล้ำเธอ แล้วทำไมทอดาวถึงยอมล่ะ ก็เพราะหัวใจของเธอที่ปฏิพัทธ์กับเขา ทอดาวชอบเขา ปลื้มเขา เรียกได้ว่ารักข้างเดียวก็ได้ การได้ทำงานใกล้ชิดกับเขา จนไม่อยากห่างแม้สักวัน รีบตื่นไปทำงาน ไม่อยากจะให้มีวันหยุดเลยด้วยซ้ำไป ตอนที่เขาตื่นขึ้นมาแล้วเจอว่าเขานอนกับเธอ คำแรกที่ปริญพูดคือ “แต่งงานกันเถอะ ผมจะรับผิดชอบ” แค่นั้นเลย ทอดาวทั้งตกใจและดีใจ ไม่คิดว่าเขาจะรับผิดชอบ ผู้ชายที่ทั้งเก่งและมีคุณสมบัติเพียบพร้อมแบบนี้ ทอดาวจึงไม่ได้ปฏิเสธ ทว่าการมาอยู่กับปริญนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เธอคิดว่า เธอจะเอาใจเขาและปรนนิบัติเขาเยี่ยงภรรยาที่ดีที่พึงกระทำทุกประการ ทำทุกอย่างเพื่อเขา ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี แต่คำแรกที่ปริญบอกกับทอดาว ตอนที่เธอก้าวเข้ามาอยู่กับเขาที่บ้านหลังนี้ ปริญบอกกับเธอว่า “เราสองคนจะแยกห้องนอนกัน ผมต้องการความเป็นส่วนตัว” ทอดาวสตั๊นไปสามวิฯ เธอไม่เข้าใจเขาเลยว่าเขาจะทำแบบนี้ไปทำไม สิ่งแรกที่เกิดขึ้นในคำ นอกจากจะไม่รักเธอแล้ว เขายังรังเกียจที่จะนอนเตียงรวมเรียงเคียงหมอนกับเธอด้วย แม้จะเสียใจมาก แต่หญิงสาวก็ไม่ได้แสดงออกอะไรให้ปริญเห็นเลย และทอดาวก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรไปด้วย เธอยอมเขาตั้งแต่วันแรกวันนั้น แต่คำพูดของปริญประโยคนั้นกลายเป็นจุดดำเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นในหัวใจสีชมพูของทอดาว ประโยคซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ ที่ทอดาวให้กับตัวเองคือ “เขาไม่ได้รักฉันเลยสักนิด” ยิ่งอยู่ด้วยกันนานไปแทนที่จะรู้สึกอบอุ่น แต่กลับเต็มไปด้วยความเหินห่าง ปริญทำตัวราวกับเขามีกำแพงหรือเกราะขึ้นมาห่อหุ้มกาย จนทอดาวเข้าไปไม่ถึง แม้ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ก็เหมือนไม่ขยับเข้าใกล้ปริญได้เลย แต่กลับขยับห่างออกไปเรื่อย ๆ เมื่อสามเดือนก่อน ทุกอย่างเหมือนจะดีขึ้น ตอนที่ปริญยอมพักร้อน และพาทอดาวไปเยี่ยมพ่อบุญธรรมของเขาที่ปีนัง มิสเตอร์คริส ฮาโบนิ ออกอาการดีใจมาก ๆ “นึกว่าจะลืมคนแก่เสียแล้ว” “โธ่! พ่อครับ ใครจะลืมพ่อได้ พ่อคือผู้ให้ลูกอย่างแท้จริง” มิสเตอร์คริส เคยเข้าพักที่โรงแรมที่ปริญเป็นผู้จัดการฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า และในครั้งนั้นท่านประสบอุบัติเหตุถึงกับเลือดตกยางออก แต่คนที่ดูแลท่านเป็นอย่างดีคือปริญ มิสเตอร์คริสไม่มีลูกชาย และภรรยาของท่านเสียไปแล้ว ด้วยความดี และนิสัยใจของปริญ ท่านจึงรับเขาเป็นลูกบุญธรรม ส่งเสริมปริญทุกอย่างจนปริญสามารถสร้างตัว และตอนนี้เขาเป็นเจ้าของรีสอร์ตขนาดสี่สิบห้อง แถมยังมีภัตตาคารสำหรับจัดเลี้ยงอีกสามภัตตาคาร ซึ่งล้วนมาจากการสนับสนุนของมิสเตอร์คริส และเงินทุนจากท่าน ปริญเองก็ไม่เคยทำให้มิสเตอร์คริสผิดหวัง เขายังสร้างอาณาจักรเล็ก ๆ ของเขาจนแข็งแกร่ง “พ่อติงปริญอยู่เรื่องเดียวจริง ๆ นะ” “เรื่องอะไรครับคุณพ่อ” “เรื่องหลานไง พ่ออยากอุ้มหลาน” ทอดาวนั่งยิ้มแบบเหี่ยวแห้ง เขาแทบจะแตะต้องตัวเธอแบบนับครั้งได้ และทุกครั้งปริญจะต้องเมา “ว่าอย่างไรล่ะหนูทอดาว เมื่อไรจะมีหลานให้กับพ่อ” หญิงสาวได้แต่หันไปมองหน้าเขา เธอจะท้องหรือไม่ท้องไม่ได้ขึ้นอยู่กับเธอแล้ว มันอยู่ที่ปริญว่าเขาจะทำการบ้านหรือเปล่า ทว่าปริญหันมายิ้มนิด ๆ โดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ “ยายผิน ผินมานี่สิ” “เจ้าค่ะนายท่าน” “ไปต้มสมุนไพรบำรุงร่างกายให้ปริญและทอดาวหน่อยสิ ให้คืนนี้ทั้งสองคนคึกคักกันทั้งคืนเลย” “ได้เจ้าค่ะ” ทอดาวได้แต่นั่งหน้าแดง เธอคาดหวังไหม ไม่เลยสักนิด เขาแทบจะไม่อยากแตะต้องเธอ  +++++++++++++ ฝากกดเข้าชั้น และกดหัวใจให้ด้วยนะคะ