น้องชายผู้ซึ่งไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของพี่ชายว่าอยู่กับภรรยาแบบไหน เขามองไปที่ห้องของทอดาวรู้สึกสงสารและเป็นห่วงเป็นใย อาการที่ทอดาวเป็น ดูเหมือนไม่สบายอยู่ อาการของทอดาว
ปกป้องคิดว่าไม่น่าจะเป็นเรื่องปกติ เขาเห็นเธอเข้าไปที่ร้านขายยา และอยู่ข้างในนั้นเป็นนานสองนาน
‘ทอดาวเป็นอะไร ทำไมถึงไม่บอกพี่ปริญ ดูเหมือนทั้งสองคนจะมีความลับ’ เขาอดเป็นห่วงไม่ได้
ทอดาวออกมาจากห้องน้ำ เธอก็ได้ยินเสียงข้อความเข้า เสียงดังออกมาจากมือถือ ทอดาวหยิบมือถือขึ้นมาดู เธอหวังว่าจะเป็นข้อความจากปริญเสียอีก แต่ไม่ใช่กลายเป็นข้อความของปกป้อง
(พี่สะใภ้ดีขึ้นหรือยังครับ หิวหรือเปล่า จะกินอะไรไหม ผมจะได้ทำให้ ถ้าไม่สบาย จะกินยา ก็ต้องกินข้าวรองท้องก่อนนะครับ) ทอดาวถึงกับน้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง คนเป็นผัวยังไม่ห่วงเธอเท่านี้เลย
(ดีขึ้นแล้วค่ะคุณป้อง มีอะไรกับทอดาวหรือเปล่าคะ)
(ผมอยากได้หมอนกับผ้าห่ม)
(คุณป้องจะนอน
