“มาเริ่มกันเลยมั้ยหนู” ตาแก่ตรงหน้าฉันหันมามองด้วยสายตากรุ้มกริ่มก่อนโน้มหน้ามาใกล้ แต่ฉันดันหน้าเสี่ยออกไปทางซ้าย ขณะที่มือขวาเลื่อนไปใกล้โต๊ะเล็กหัวเตียง... และเลื่อนหน้าไปกระซิบบอกคนตรงหน้าที่ข้างหูน่าขยะแขยงนั้น “หนูอายหมอน่ะ ให้หมอฟ่านออกไปก่อนสิคะ ...ถ้าได้คืนละหมื่นหนูยอมอยู่แล้ว เสี่ยไม่ต้องกลัวว่าหนูจะดื้อหรอกค่ะ” พยายามมากๆ ที่จะไม่พูดเป็นเสียงลอดไรฟันให้มันจับได้ว่ากำลังประชด และได้ผล! เสี่ยบ้ากามรีบสั่งให้หมอออกจากห้องไปทันที และเมื่อเสียงประตูปิดลง ตาแก่ตรงหน้าก็ถอดเสื้อคลุมแพรออกทันทีเหมือนกัน ทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหลบด้วยความคลื่นไส้ “เอาละ มาเริ่มกันเลยมั้ยจ๊ะ” พูดพลางโถมตัวเข้าใส่ ทำให้ฉันต้องผลักอกอวบๆ ที่แน่นขนัดด้วยเส้นขนน่าเกลียดนั้นออกไป พร้อมกับพยายามคงรอยยิ้มบนหน้าไว้ “ปิดไฟก่อนสิคะ” “อย่าเรื่องมากน่า! จะปิดทำไม!! เปิดไว้แบบ-” เพล้ง! โดยไม่รอให้มันพูดจบ