“มาเริ่มกันเลยมั้ยหนู”
ตาแก่ตรงหน้าฉันหันมามองด้วยสายตากรุ้มกริ่มก่อนโน้มหน้ามาใกล้ แต่ฉันดันหน้าเสี่ยออกไปทางซ้าย ขณะที่มือขวาเลื่อนไปใกล้โต๊ะเล็กหัวเตียง... และเลื่อนหน้าไปกระซิบบอกคนตรงหน้าที่ข้างหูน่าขยะแขยงนั้น
“หนูอายหมอน่ะ ให้หมอฟ่านออกไปก่อนสิคะ ...ถ้าได้คืนละหมื่นหนูยอมอยู่แล้ว เสี่ยไม่ต้องกลัวว่าหนูจะดื้อหรอกค่ะ”
พยายามมากๆ ที่จะไม่พูดเป็นเสียงลอดไรฟันให้มันจับได้ว่ากำลังประชด และได้ผล! เสี่ยบ้ากามรีบสั่งให้หมอออกจากห้องไปทันที และเมื่อเสียงประตูปิดลง ตาแก่ตรงหน้าก็ถอดเสื้อคลุมแพรออกทันทีเหมือนกัน ทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหลบด้วยความคลื่นไส้
“เอาละ มาเริ่มกันเลยมั้ยจ๊ะ”
พูดพลางโถมตัวเข้าใส่ ทำให้ฉันต้องผลักอกอวบๆ ที่แน่นขนัดด้วยเส้นขนน่าเกลียดนั้นออกไป พร้อมกับพยายามคงรอยยิ้มบนหน้าไว้
“ปิดไฟก่อนสิคะ”
“อย่าเรื่องมากน่า! จะปิดทำไม!! เปิดไว้แบบ-”
เพล้ง!
โดยไม่รอให้มันพูดจบ
