บรรยากาศที่ชื่นมื่นผ่านพ้นไปได้ด้วยดี พวกผู้ใหญ่ต่างขอตัวแยกย้ายกันไปพักผ่อน ซึ่งพีคได้จัดเตรียมห้องพักไว้ให้ทุกท่านเรียบร้อยแล้ว รวมทั้งคุณพ่อคุณแม่ของกฤษและแพรวาด้วย เมื่อได้อยู่ลำพังกันเพียงสองคน กฤษและแพรวาจับกุมมือกัน มองสบตากันนิ่ง สองสายตาประสานกัน แพรวากล่าวขอบคุณชายคนรัก
“พี่กฤษขา ขอบคุณมากค่ะ ที่ทำวันดี ๆ แบบนี้ให้กับแพร” เธอพูดออกมาน้ำตาซึม กฤษใช้มืออีกข้างลูบหัวเธอเบา ๆ
“แพรรู้ไหม พี่รอวันนี้มานานแค่ไหนครับ พี่รักแพรมากนะครับ พี่สัญญาว่าจะดูแลแพรให้ดีที่สุด” สองคนสวมกอดกันด้วยความอุ่นหัวใจ
“แพรก็รักพี่กฤษค่ะ”
“กลับห้องกันดีกว่า พี่เหนื่อยมากแล้ว” เขามองหน้าแพรวา ยิ้มอย่างมีเลศนัย สายตาที่มองมาไม่เหมือนเดิมที่เคยมอง แพรวาชักหวั่นใจ สองคนกระชับมือกันแน่นกว่าเดิม พากันเดินตรงกลับไปที่ห้องพัก กฤษและแพรวาเดินเข้าไปที่ห้องนอนของหลิน เห็นเธอนอนหลับสนิท ไม่ได้ขยับตัว
“น่าสงสารหลินนะคะ สงสัยจะตกใจมาก” แพรวาใช้มือลูบแขนเพื่อนเบา ๆ
“ปล่อยให้หลินนอนหลับให้สบายเถอะ วันนี้ แพรต้องไปนอนที่ห้องพี่แล้วล่ะ หลินจะได้นอนแบบสบายตัว” ว่าแล้วก็ดึงแพรวาให้ลุกขึ้น ให้เธอเดินตามไปที่ห้องของตนเอง เมื่อพ้นประตูเข้าไป กฤษใช้มืออีกข้างดันประตูปิดและกดล็อกทันที เขาดึงแพรวาหันหน้าเข้าหาตัวเอง ก้มลงให้ใบหน้าและจมูกของสองคนแนบชิดกัน
“แพรครับ พี่รอจนถึงวันแต่งงานไม่ไหว” ชายหนุ่มจ้องตาหญิงสาวกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น หญิงสาวสูดลมหายใจยาว ๆ รู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับเธอนับจากนี้
กฤษก้มลงไปหาความหวานกับปากอวบอิ่มตรงหน้า แทรกลิ้นเข้าไปหาความหวานอย่างนุ่มนวล แพรวาใจเต้นแรง เริ่มหายใจไม่ทัน วันนี้เธอเพิ่งได้เรียนรู้ เรื่องการจูบ มันยังเป็นสิ่งใหม่สำหรับเธอ ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงอาการตื่นเต้นของหญิงคนรัก ถอนริมฝีปากออกจากเธอ ช้อนอุ้มร่างบางขึ้น ตรงไปยังเตียงนอนที่อยู่ตรงหน้า เขาบรรจงวางเธอลงอย่างนุ่มนวล ทิ้งตัวเองตามลงไป กระซิบข้างหู
“พี่ขอนะ พ่อกับแม่ของเราอนุญาตแล้วทั้งคู่…นะ” กฤษพูดด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน
แพรวาไม่ตอบ แต่ใช้มือทั้งสองข้างจับใบหน้าของกฤษด้วยความรัก แล้วดึงใบหน้าชายหนุ่มเข้ามาหาตัวเอง ริมฝีปากสองคนประกบกัน แพรวาเริ่มเรียนรู้ เรื่องของหัวใจ ส่งลิ้นของตนเองเข้าไปเชิญชวนเหมือนที่เขาทำก่อนหน้านี้ เขาจูบตอบกลับโดยไม่ลังเล บดเบียดริมฝีปากลงมา ร่างกายหญิงสาวเริ่มสั่นสะท้าน นึกกลัว หวั่น ๆ อยู่ในใจ หญิงสาวหลับตาพริ้ม หน้าร้อนไปหมด มือของชายหนุ่มเริ่มไม่อยู่นิ่ง ปากก็พูดกระซิบบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่า
“พี่รักแพรนะ”
กฤษคลายวงแขน แล้วเริ่มใช้มือ และริมฝีปากสำรวจไปทั่วร่างกายของหญิงสาว เขาใช้มือล้วงเข้าไปใต้ชุดที่แพรวาสวมใส่ หญิงสาวนอนนิ่งไม่กล้าดิ้น หายใจหอบเหนื่อย รู้สึกหนักอึ้งไปทั้งสมอง เขาใช้มือทั้งสองข้างถอดชุดที่แพรสวมใส่ออก เหลือแต่บราและแพนตี้ตัวน้อย ก้มใบหน้าลงหาความหวานตามร่างกายของเธออย่างรักมาก ใช้มือทำงานไปพร้อมกับริมฝีปาก ปลดเปลื้องบราและแพนตี้นั้นอย่างง่ายดาย
“อื้อ...” หญิงสาวครางออกมาเบา ๆ เป็นไปตามแรงปรารถนาที่ชายคนรักกำลังมอบให้ชายหนุ่มผละตัวลุกขึ้น จัดการเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็ว แพรวาหลับตาสนิทไม่กล้ามองมาที่ร่างกายของเขาแสงโคมไฟในห้องยังส่องสว่าง ชายหนุ่มทิ้งตัวทาบลงบนตัวหญิงสาวอย่างระวัง บรรจงจูบเธออย่างอ่อนหวาน หญิงสาวตอบสนองจุมพิตเขาอย่างเต็มใจ พร้อมจะก้าวไปกับเขาทุกที่
เธอสัมผัสได้ถึงร่างกายของเขาที่ร้อนเร่า และความต้องการของชายหนุ่มที่ปิดไม่มิด เขาสอดใส่ความเป็นชายที่ตอนนี้พร้อมที่รับความหวานฉ่ำจากร่างกายของเธอ หญิงสาวร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาขยับตัวเข้าแน่นสนิทไปกับร่างของเธอ ดวงตาคู่สวยปริ่มไปด้วยน้ำตา
ชายหนุ่มชะงักหยัดร่างตัวเองขึ้น เมื่อเห็นคนรักขยับร่างถอยหนี เขาหยุดใช้มือประคองใบหน้า จูบซับน้ำตาให้เบา ๆ เลื่อนลงมาจูบปลอบใจให้เธอคลายกังวล เธอโอบกอดคอจูบตอบรับสัมผัส เมื่อเผลอไผลไปกับจุมพิต ช่วงล่างของเขาเริ่มทำงานอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้เบากว่าเดิม และไม่บุ่มบ่ามเหมือนแรก ๆ เขากระซิบถามเธอเบา ๆ
“แพรไหวไหมครับ” เขาถามน้ำเสียงอาทร กฤษใช้มืออีกข้างลูบหัวเธอด้วยความเอ็นดู สองสายตาสบกัน หญิงสาวพยักหน้ารับ เหมือนเตรียมใจรับสิ่งแปลกใหม่นี่อีกครั้ง เขาเริ่มรุกไซร้ไปทั่วใบหน้า ลำคอ และหยอกล้อเล่นกับปทุมถัน จนเธอแอ่นร่างรับการบดเบียดด้านล่างของเขา
“ดีมากครับ แพรของพี่ น่ารักจริง ๆ เลยครับ” เขาเอ่ยชมเธอ กระซิบที่ข้างหู ก่อนจะเริ่มกระแทกร่างเร็วขึ้น หญิงสาวร้องครางด้วยความเจ็บปวดแต่ปนไปด้วยความเสียวซ่านที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้ เธอจิกเล็บไปบนหลังของเขาเพื่อคลายความเจ็บเกร็งของตนเอง เสียงหายใจหอบตัวโยนของเธอกระตุ้นอารมณ์เขาอย่างรุนแรง ช่วงล่างของเธอตอดรัดเขาอย่างหนึบหนับหลายครั้ง แพรวาส่งเสียงร้องครางออกมาเบา ๆ แบบไม่รู้ตัว เนื้อตัวของเธอเบาหวิว เขารีบเร่งขยับสะโพก ส่งตัวเองเข้าออกในตัวเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะเร่งจังหวะ
“อ้ะ ...อ๊า...” เสียงครางหวานดังลั่นห้องเมื่อร่างสูงใหญ่ขยับสะโพกถี่รัวและเร็วขึ้นกว่าเดิม เขาประกบปากลงเพื่อปิดเสียงครางกระเส่านั่น
“โอ้ว... พี่รักแพรครับ” ก่อนที่เขาจะกดสะโพกแน่นเบียดร่างเธอ ความสุขพรั่งพรูออกมา ทั้งสองกอดกันอย่างแนบแน่นอยู่อย่างนั้น ราตรีเพิ่งเริ่มต้น เพลงรักคงบรรเลงทั้งคืนไม่รู้จบ
พีคเดินกลับห้องพัก หลังจากสั่งงานต่าง ๆ เรียบร้อยแล้ว เขารู้สึกห่วงใยผู้หญิงที่เขาขโมยจูบมาเมื่อค่ำ พอชายหนุ่มมาถึงห้องพักก็รีบตรงดิ่งไปที่ห้องของหญิงสาวทันที
ตอนแรกเขาคิดว่าคงเห็นแพรวานอนบนเตียงเดียวกับหลิน แต่เมื่อเข้าไปถึง พบมีเพียงหลินที่นอนอยู่เพียงลำพัง ชายหนุ่มรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เขาค่อย ๆ ย่างกรายเข้าไปในห้องของเธออย่างระมัดระวัง เพื่อไม่ทำให้เกิดเสียงดัง หลินยังคงหลับสบายด้วยความเหนื่อยล้า
สาเหตุที่ หลินว่ายน้ำไม่เป็น และเธอรู้สึกกลัวน้ำมาก ๆ เนื่องจากตอนเจ็ดขวบ เธอและเพื่อนตัวเล็กแอบหนีพ่อแม่ไปเล่นน้ำเพียงลำพังกันแค่เด็กสามคน พวกเธอพากันลงไปเล่นที่แม่น้ำสาย หลังบ้านเพื่อนในกลุ่ม แล้วลื่นไถลเกิดพลาดตกลงไป ในส่วนที่เป็นน้ำลึก ดีว่ามีผู้ใหญ่ทำสวนแถวนั้น วิ่งเข้ามาช่วยเธอไว้ได้ทัน แต่ครั้งนั้นทำให้เธอต้องนอนโรงพยาบาลไปหลายวันทีเดียว ตั้งแต่วันนั้น เธอไม่กล้าที่จะหนีเที่ยว หรือไปเล่นน้ำเพียงลำพังอีกเลย หรือบางครั้งมีผู้ใหญ่ไปด้วย เธอก็ไม่กล้าลงเล่นน้ำ ทั้งที่เตี่ยและแม่ให้ไปเรียนว่ายน้ำ เธอก็ไม่ยอมไปเรียน เพราะแค่เห็นสระว่ายน้ำ เธอก็ขยาดน่าดู
‘อุณหภูมิปกติ ไม่มีไข้’พีคเอื้อมมือไปแตะหน้าผากเพื่อดูว่าเธอมีไข้ไหม เขาใช้มือ เอื้อมไปปิดสวิตช์ที่หัวเตียง และหมุนปรับลดแสงที่ทามเมอร์เพื่อให้ห้องมีแสงสว่างน้อยลง ชายหนุ่มรู้สึกเบาใจ เดินกลับไปที่ห้องของตนเองเพื่อชำระร่างกาย เพราะรู้สึกอ่อนเพลียเต็มที ขณะที่อาบน้ำ ใบหน้าของหลินก็ลอยมาให้เห็นอยู่ตลอดเวลา นึกถึงความหวานของริมฝีปากเมื่อค่ำแล้ว
“บ้าไปแล้วเรา” สบถกับตัวเองเบา ๆ เอามือลูบหัวตัวเอง รีบหักห้ามใจ
พีคยอมรับกับตัวเองว่า รู้สึกพิเศษกับหลิน และอยากมีอะไรกับเธอ ‘หลิน’ ผู้หญิงที่แสนธรรมดาคนนี้ แทบไม่มีสิ่งไหนในตัวเธอที่โดดเด่น จากที่ตัวเขาเองเคยได้สัมผัสผู้หญิงมาหลายคน ไม่ว่าจะเป็นนางแบบดัง ๆ นางงาม นางเอกละคร ฯลฯ ที่เข้ามาเสนอตัว แล้วเขาก็สนองเธอไป พร้อมสัญญาก่อนที่จะมีอะไรกัน ถ้ารับได้ เขาก็พร้อมเสมอสำหรับหนึ่งอาทิตย์ หรือว่าอาจจะเป็นความแตกต่างนี่เอง
เขายังรู้สึกประหลาดใจ หรือว่าเป็นเพียงความใคร่ ชายหนุ่มคิด จะว่าไปแล้ว เขาไม่เคยขาดผู้หญิงเลย อย่างมากก็ไม่เกินสามวัน นี้ร่วมแปดวันเข้าไปแล้ว คิดเข้าข้างตัวเอง เมื่ออาบน้ำเสร็จ ด้วยความเป็นห่วงเป็นใยเธอ จึงเดินออกไปจากห้อง แวะไปที่ห้องหลินอีกครั้งหนึ่ง เขาเดินผ่านห้องกฤษ เห็นเงียบเสียง แต่ไฟยังส่องสว่างอยู่ ‘ขอให้มีความสุขนะเพื่อน’พีคคิดในใจ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่