“ฉันไม่คิดว่าเราจะคุยกันรู้เรื่องถ้าคุณยังคงคิดกับฉันในแง่ลบอยู่อย่างนี้”
หญิงสาวสะบัดแขนออกจากมือเขาแล้วตอบโต้อย่างเผ็ดร้อน
“คุณจะให้ผมคิดในแง่บวกได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่เคยมาข้องเกี่ยวกับพวกเราตลอดสามปีที่ผ่านมา แต่ตอนนี้นายราฟฟ์ใกล้จะจบดอกเตอร์คุณกลับเดินเข้ามาในออฟฟิศผม นั่งในตำแหน่งเลขาของผม มันไม่แปลกเหรอถ้าคุณเป็นผม”
“คุณกลัวอะไรไม่ทราบกับการมาของฉัน แล้วถามจริงๆ เถอะฉันไม่ดีตรงไหนพวกคุณถึงได้กีดกันไม่ให้เข้าใกล้ปริญเหลือเกิน”
“ผมไม่ได้กลัวการกลับมาของคุณ และขอบอกไว้ตรงนี้ว่าผมไม่ได้เป็นคนอยากกีดกันคุณสักนิดเดียว แต่แม่กับพี่สะใภ้ผมต่างหากที่ไม่อยากให้คุณไปข้องเกี่ยวกับหลานผม”
“อ้อเหรอคะ แต่เท่าที่จำได้ คุณเป็นคนเดินไปโยนเช็กใส่หน้าฉัน แล้วสั่งให้ฉันเซ็นสัญญาบ้าๆ นั่น สัญญานาซีนั่น จะให้ฉันเชื่อเหรอว่าคุณถูกใครสั่งมา ในเมื่อคนอย่างคุณไม่น่าจะมีใครสั่งได้ด้วยซ้ำ”
“แล้วแต่คุ
