“ฉันจะเข้าไปตอนนี้!”
แต่ก็ได้ยินเสียงของหลานชายดังมาจากทางประตูเลยหันไปหาด้วยท่วงท่าเฉยเมยไม่สะทกสะท้านใดๆ ผิดกับพลอยหยกคนละเรื่องที่ตกอกตกใจกับการมาของเขาอย่างล้นเหลือ
“คุณแม่บอกว่าคุณมาหาอานีลเพื่อตกลงเรื่องผม”
ปริญหันกลับไปหาแม่ที่วิ่งตามหลังเข้าประตูมาด้วยใบหน้าตื่นตระหนก แล้วก็หันกลับมาหาแฟนสาวอีกรอบ มองในมือด้วยความสงสัยก่อนจะดึงกระดาษออกมาอ่าน หัวใจเขาแทบจะหยุดเต้นเมื่อสิ่งที่แม่พูดเป็นจริงขึ้นมา ทำไมเขาถึงประเมินค่าคนรักอย่างเธอสูงเกินไปนักนะ
“ผมมีค่ากับคุณแค่นี้เองเหรอหยก ถ้าอยากได้ทำไมไม่บอกตรงๆ ล่ะ อีกไม่นานสามารถหาให้คุณได้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ แต่คุณกล้าเอาเงินแค่นี้เพื่อแลกกับผมอย่างนั้นเหรอ บอกผมมาคำเดียวหยก บอกผมมาว่านี่ไม่ใช่ความต้องการของคุณ เป็นอานีล คุณแม่หรือคุณย่าบังคับคุณใช่มั้ย บอกผมสิหยก บอกความจริงกับผมมา”
สีหน้าของปริญตอนนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขากำลังเจ็บปวดม
