ของว่างที่เขาจัดเตรียมให้ ทำให้เธอรู้สึกสดชื่นและอิ่มท้องไม่น้อย หนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน เพียงไม่นานเธอก็หลับลงไปอย่างแสนสบาย
ทิวเขาที่นั่งมองเธอเอนกายและหลับตาก่อนจะหลับไปเพราะลมหายใจสม่ำเสมอค่อย ๆ ชะโงกหน้าไปดูใกล้ๆ
ภาพนั้นทำให้ธารกับมะลิมองสบตากัน ยิ่งเห็นว่าทิวเขาเอื้อมมือไปลูบหน้าท้องที่ยังไม่นูนของหนึ่งธิดาทั้งสองก็เผลอยิ้มออกมา ก่อนจะค่อย ๆ ถอยออกมา
ทิวเขาลูบหน้าท้องไปมาเบา ๆ แม้หน้าท้องของเธอยังไม่นูน แต่เขาก็รับรู้ว่าลูกน้อยซึ่งเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ในท้องของเธอ
ทิวเขาไม่รู้ว่าเขานั่งมองหนึ่งธิดาอยู่นานแค่ไหนแล้ว รู้ตัวอีกทีเธอก็ขยับตัวและยืดตัวเบาๆ คล้ายจะเมื่อยขบ นั่นทำให้เขาต้องรีบดึงมือหนีจากหน้าท้องของเธอในทันที
“หนึ่งเผลอหลับไปตอนไหนคะนี่”
“ชั่วโมงก่อน คนท้องก็น่าจะง่วงแบบนี้แหละ”
“คุณทิวเขารู้ได้ยังไงคะ”
“ฉันรู้ก็แล้วกัน” จะบอกเธอได้อย่างไรว่าเขาไปศึกษาข้อ
