ตอนปลูกต้องดูแลเรื่องน้ำกับปุ๋ยให้ดี โดยเฉพาะเรื่องน้ำ ถ้าแล้งต้องขยันรดน้ำ ถ้าขาดน้ำก็จะแห้งตายไม่เหมือนมะม่วงหรือผลไม้อีกหลายชนิดที่เขาปลูกเอาไว้ ไม่จำเป็นต้องรดน้ำก็ไม่ตาย แถมยังแตกยอดสูงขึ้นเรื่อย ๆ ไม่นานก็โตออกลูกให้เก็บเกี่ยวผลผลิต ไม่เหมือนทุเรียน ถ้าน้ำมากจนเกินไป ปลูกในที่ลุ่มน้ำขังรากก็เน่า โตขึ้นก็จะมีเพลี้ย เชื้อราและโรคอื่น ๆ อีกมากมาย เขาจึงต้องพ่นยาอยู่เสมอ แต่เป็นยาจากธรรมชาติ ไม่ใช้สารเคมี เพราะคิดถึงคนกินและตัวเองที่ต้องกินผลผลิตจากในไร่ในสวนของตัวเองด้วย
เขามีไร่ข้าวโพด อ้อยและมันสำปะหลังปลูกเอาไว้ด้วย เก็บเกี่ยวส่งขายได้ตลอดทั้งปี ทั้งยังมีสวนปาล์มที่เก็บขายได้ตลอด ลงทุนไปค่อนข้างเยอะเพราะปาล์มต้องใช้ปุ๋ยค่อนข้างมาก แต่ก็เก็บเกี่ยวผลผลิตได้ยาวนาน ส่วนยางพารานั้นเขาปลูกเอาไว้แค่ส่วนหนึ่งโค่นทิ้งไปเสียเยอะ ขายไม้ไปเสียก็มากเพราะราคาตกต่ำ เขาจึงหันมาปลูกผักเหลียงและพืชผั
