คนใจร้ายกลับไปแล้ว ทิ้งร่างเปลือยเปล่าบอบช้ำเอาไว้บนเตียงอย่างไร้หัวใจ นิลนาราสะอึกสะอื้นร่ำไห้ด้วยความเสียใจ เกลียดเขาที่ใจร้ายใจดำกระทำกับร่างกายของหล่อนราวกับมันคือของเล่นชิ้นใหม่ แต่ที่เกลียดที่สุดก็คงหนีไม่พ้นตัวเอง เกลียดตัวเองที่ปฏิเสธเขาไม่ได้สักที ไม่ว่าเขาจะใจร้ายสักแค่ไหนก็ตาม
ร่างเปลือยสั่นสะท้าน หล่อนกัดฟันลุกขึ้นนั่ง น้ำตายังคงไหลพรากอาบสองพวงแก้มนวล ทุกส่วนของกายสาวถูกเขาฟอนเฟ้น ขบกัด และบีบขยำ สัมผัสของเขารุนแรงและหยาบคาย หื่นกระหายอำมหิต แต่ในวินาทีที่อยู่ใต้การรุกรานร้อนแรงของเขา หล่อนกลับเต็มไปด้วยความเสียวซ่านระทดระทวย
มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าสะอื้นไห้ แม้จะบอกกับตัวเองว่ามันจบแล้ว เขาได้ทุกอย่างไปจนอิ่มแปล้ และไม่มีทางกลับมาย่ำยีซ้ำอีกแน่นอน แต่หล่อน... หล่อนไม่สามารถทนสบตากับเขาได้อีกต่อไปแล้ว
หล่อนต้องหนี... ต้องกลับเมืองไทยให้เร็วที่สุด การอยู่ที่นี่มีแต่จะทำให้หล่อน
