EP1 ของหวง
1132 คำ
หลายปีต่อมาจากเด็กหนุ่มอายุเพียงแค่ 13 ปี บัดนี้ได้เติบโตเป็นชายหนุ่มรูปงามอายุ 21 ปี ทว่านิสัยขี้หวงยังเลิกไม่หายแม้ว่าจะเป็นเพียงการแอบรักก็ตาม ใช่ตอนนี้เขายังคงรักผู้หญิงที่ชื่ออันดาเพียงคนเดียวหมดหัวใจ
"อันดานี่เอกสารเอาไปตรวจดูความเรียบร้อยอีกทีแล้วส่งไปให้บอสด้วยนะ" พนักงานอีกคนยื่นเอกสารมาวางไว้ที่โต๊ะทำงานของเธอ ใช่ ตอนนี้เธอเรียนจบมีงานทำและตอนนี้ก็เป็นเลขาของคุณเคลย์ตันที่มีศักดิ์เป็นหลานชายของเดวินแต่อายุนั้นมากกว่า เธอเรียนจบมีงานทำมีคอนโดอยู่ส่วนตัวและตอนนี้จากเด็กสาวอายุเพียง 19 เติบโตเป็นผู้หญิงสวยสะพรั่งวัย 25 ปี
"ค่ะ"
แกร๊ก!
"พี่อันไปทานข้าวกันครับ เดวินหิวแล้ว" ทว่าหลังจากตรวจเอกสารเสร็จเรียบร้อยเธอที่กำลังเปิดเปิดประตูเข้ามาในห้องเจ้านายแต่กลับเป็นเดวินที่นั่งยิ้มหน้าสลอนอยู่
"นายน้อย!? มาทำอะไรที่นี่หล่ะคะ?" ตอนนี้เธอเองก็ยังเป็นคนของเขาอยู่เพราะเขานั้นไม่ยอมให้เธอลาออกจากการเป็นพี่เลี้ยงแม้ว่าตัวเขาเองจะโตเท่าควายแล้วก็เถอะ
"ทำไมเรียกผมแบบนั้นครับผมจะโกรธแล้วนะ" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างไม่พอใจก่อนจะจับเอกสารวางไว้ที่โต๊ะทำงานแล้วจับมือเธอออกมาจากห้องทำงานหลายชายแต่ด้วยอายุเขาจึงเคารพและเรียกว่าพี่ชายหรือเฮียมากกว่า
"กระเป๋าเดี๋ยวอันถือเองดีกว่าค่ะเดวินปล่อยมือก่อนได้รึเปล่า" เมื่อเขาพูดแบบนั้นและอยู่สองต่อสองเธอก็เรียกตามที่เขาบอกไว้ว่าให้เรียกแทนกันแค่ชื่อ
"ดีมากครับ พูดง่ายๆ แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย" มือหนาลูบศีรษะเล็กด้วงความเอ็นดูทว่าเธอนั้นกลับทำตัวไม่ถูก แล้วไหนจะสายตาคนในบริษัทที่มองมาที่เธอและเขาอีก
"เห็นมั้ยฉันบอกแล้วว่าเขาคบกัน!"
"เหรอ หึ ฉันว่าผู้หญิงคนนี้เกาะคุณเดวินมากกว่า"
"พูดอะไร ไปทำงาน อยากถูกไล่ออกงั้นเหรอ!?" สามสาวที่กำลังนั่งจับกุมนินทาก็แยกจากกันไปทำหน้าที่ใครหน้าที่มันเพราะถูกหัวหน้างานนั้นเอ่ยปราม
"ยังติดต่อมันอยู่รึเปล่า?" ทว่าพอมาถึงรถยนต์คันหรูของเขาน้ำเสียงราบเรียบก็เอ่ยถามขึ้นมาซึ่งเธอก็รู้แหละว่าหมายถึงใคร
"ไม่ๆ อันดาไม่ได้ติดต่อเขาแล้ว" เธอเอ่ยและคนที่กำลังพูดถึงคือคนที่เธอเคยคุยด้วยหรือจะเรียกว่าคนคุยเก่าของเธอนั่นแหละที่คุยกันยังไม่ถึงปีแต่ก็ต้องมาเลิกกันเพราะอะไรก็ไม่รู้ จู่ๆ เขาก็หายใจและทำไมเขาถึงรู้น่ะเหรอก็เพราะว่าเดวินรู้ทุกอย่างในชีวิตเธอ
"ก็ดี อย่าให้เดวินรู้นะว่ายังคุยกันอยู่ไม่งั้นเดวินไม่เอามันไว้แน่" เขาเอ่ยคำขู่ซึ่งเธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเพราะเธอนั้นก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอและเขามันคืออะไรแต่ที่แน่ๆ เขาตามหวงเธอและกำจัดผู้ชายที่เขาหาเธอออกไปจนหมดให้เหลือแค่เขาคนเดียวในชีวิตเพราะยายเธอนั้นจากไปหลายปีแล้ว
"อืม โอเค งั้นเดวินจะไปได้รึยัง" เธอเอ่ยเพราะทั้งสองเข้ามานั่งในรถแล้วแต่เขาก็ไม่ขับออกไปซักที
"ยัง เอามือถือมาก่อนเดวินอยากแน่ใจว่าอันดาไม่ได้มีอะไรปิดบัง" เขาเอ่ยแล้วหยิบกระเป๋าสะพายแบรนด์ดังที่เขาซื้อให้เนื่องในวันเกิดเธอ
"โอเคๆ เดวินจะเช็คอะไรก็เช็คเลย อันดาเหนื่อยที่จะอธิบายและอีกอย่างอันดาอึดอัด" เธอระเบิดความในใจออกมาทว่าเขากลับชะงักนิ่ง
"อยู่กับเดวินมันอึดอัดขนาดนี้เลยเหรอ? ที่อารมณ์เสียใส่ก็เพราะคิดถึงมันใช่มั้ย ใช่มั้ย! เดวินถามอันดาไม่ได้ยินเหรอ!?" เขาเอ่ยเสียงแข็งแต่ทว่าเธอไม่ตอบอะไรเพราะเธอเริ่มที่จะไม่เป็นตัวของตัวเองเพราะถูกเขาควบคุมมากขึ้นเรื่อยๆ จนเธออึดอัด
"เป็นอะไรวะ! โธ่เว้ย!"
ปึกๆ ปึก! มือหนาทุบพวงมาลัยรถด้วยความโมโหเพื่อระบายมันออกมาโดยไม่สนใจเลยว่าร่างเล็กจะรู้สึกยังไง
"..."
หมับ!
"เดวินขอโทษ.." ทว่าเป็นเขาเองที่เอ่ยเสียงอ่อนขอโทษเธอเมื่อเห็นว่าเธอตาแดงๆ และกำลังจะร้องไห้จึงต้องเอ่ยเสียงอ่อนและรวบตัวเธอเข้ามากอด
"ฮึก ฮือๆ ดะเดวินไม่เคยเป็นแบบนี้ อันขอชีวิตอันคืนได้รึเปล่า" ร่างเล็กสะอึ้นไห้ในอ้อมกอดของเขาทว่าเขากลับเงียบไป
"ไม่ เดวินให้ไม่ได้ นอกจากเดวินคนเดียวใครหน้าไหนเดวินก็จะไม่มีทางยอมให้อันดาไปกับมัน" เขาเอ่ยเสียงราบเรียบทว่าแฝงไปด้วยความหนักแน่น
หลังจากทานข้าวกันเสร็จทั้งสองก็ตรงมาที่คอนโดของเธอราวกับเป็นเจ้าของเมื่อมาถึงห้องเขาก็ทำตัวสบายๆ อยู่แบบนั้น
"เดวิน กลับได้แล้วนี่มันค่ำแล้วนะเดี๋ยวนายหญิงเป็นห่วง ลุกเลย" เธอเอ่ยเสียงเข้มพยายามดึงแขนแกร่งของเขาลุกขึ้นมาจากโซฟาอย่างทุลักทุเล
"ไม่เอา เดวินจะนอนที่นี่" ชายหนุ่มพูดอย่างเอาแต่ใจและไม่สนใจอะไรสักนิดแล้วก็รวบตัวเธอเข้ามากอดและไม่ลืมขโมยหอมแก้มเธอหลายครั้ง
ฟอดดด!!
"อ๊ะ! นี่ คนฉวยโอกาส!" เธอบ่นอย่างไม่จริงจังนักเพราะเดวินมักฉวยโอกาสขโมยหอมแก้มเธอบ่อยๆ เสมอ
"ไม่ได้! เราสองคนไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะที่จะมานอนค้างด้วยกันสองต่อสองอีกอย่างมันดูไม่ดีป่านนี้เรื่องคงรายงานไปถึงนายหญิงกับนายใหญ่แล้ว" เธอเอ่ยเพื่อเรียกสติเขาแต่ทว่าเขากลับยิ้มมุมปากร้ายๆ ออกมา
"ไม่เป็นไรหรอกแด๊ดดี๊ไม่สนใจเรื่องของเราหรอก อีกอย่างนะอันดาจะมาห้ามอะไรตอนนี้เพราะเราทำ..เอ่อ ไม่ใช่เดวินพูดผิดไม่มีอะไรหรอก" เกือบหลุดปากออกมาแล้วมั้ยหล่ะว่าเขาแอบมาลักหลับเธอบ่อยๆ เพราะรู้ดีว่าเธอนั้นเป็นคนหลับลึกมากจนเขาแอบลูบคลำเธอเป็นว่าเล่นอย่างเคยชินแทบทุกคืน
- ผู้เขียน
