หมับ! “จะไปไหน ทำไมไม่ตอบข้อความพี่” หลังจากเดินตามพะพายมาได้พักใหญ่ๆและดูท่าเธอจะไม่ยอมหยุดเดินง่ายๆเหมราชย์เลยเดินเข้ามาจับแขนของเธอเอาไว้แล้วถามขึ้น “พายไม่ว่าง เรียนทั้งวัน” พะพายบอกออกมา เมื่ออันที่จริงเธอแค่อยากพักเลยเลือกที่จะไม่ตอบเขา “เรื่องที่เพื่อนพายพูดมันไม่เป็นความจริงเลยนะ พี่ไม่รู้จักเธอด้วยซ้ำเธอแค่เข้ามาทักทายแล้วพี่ก็เดินหนีมา” เขารีบแก้ตัว เมื่อไม่อยากมีปัญหากับเธออีก “ไม่ต้องอธิบายหรอกค่ะ พายไม่สนใจหรอก แค่นี้ใช่ไหมคะ ปล่อยพายได้แล้ว เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น” “ทำไม จะเห็นก็เห็นไปสิพี่ไม่สนใจหรอก” “แต่พายไม่อยากมีปัญหา ผู้หญิงของพี่เหมครึ่งมหาลัย ถ้ามาเจอแล้วลากพายไปตบจะทำไง” “ก็ลองทำดูสิ พี่ไม่เอาไว้แน่” เหมราชย์บอกขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะแค่คิดตามที่เธอพูดเขาก็โกรธแล้ว “ถ้าไม่อยากให้เกิดขึ้นก็ปล่อยพาย เรานัดเจอกันนอกมหาลัยก็ได้ถ้าพี่เหมอยากเจอ” “ไม่ เราเป็นแ