หลังจากถูกกักตัวเอาไว้บนเตียงทั้งวัน ตกเย็นพะพายก็ถูกพามาส่งที่หอพักเมื่อเธอยืนยัน นอนยันว่าต้องกลับมาให้ได้ และตอนนี้เธอก็กำลังเผชิญกับเพื่อนทั้งสองของเธออยู่
“พาย...เอ่อ แก...เป็นยังไงบ้าง...”
“จะไปถามทำไม คงมาเก็บกระเป๋าไปอยู่กับแฟน”
แพรี่พูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำทำเหมือนไม่สนใจพะพายที่พึ่งเดินเข้ามา จะมีก็แค่มะนาวที่เดินเข้ามาหาพะพายอย่างเป็นห่วง
“พาย แกโอเคไหม?”
มะนาวถามอีกครั้ง
“อื้อ...ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้บอกเรื่องนั้น”
พะพายเองก็รู้สึกผิด แต่จะให้ทำยังไงในเมื่อเรื่องที่เกิดขึ้นมันฉุกละหุกจนเธอเองก็ยังตั้งตัวไม่ทัน
“พวกฉันคงสำคัญไม่พอ ต่อไปนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ล่ะกัน”
“แพรี่!! แกควรฟังพายอธิบายก่อนที่จะพูดแบบนั้นนะ!!”
มะนาวหันไปตะคอกแพรี่ที่เดินกลับออกมาจากห้องน้ำ ทำเอาแพรี่ถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อมะนาวดันเข้าข้างพะพายมากกว่าตัวเอง
“อย่าแม้แต่จะโกรธฉัน!! พวกเราเป็นเพื่อนกั
