“ม่อน...” นายดินถึงกับตกใจกอดปลอบโยนเธอ ก่อนจะจุมพิตซับน้ำตาให้สาวน้อยอีกครั้ง แล้วฉกปิดริมฝีปากของม่อนด้วยความดีใจ เขาไม่ได้เอ่ยคำรักเพราะมันอาจจะเร็วเกินไปสำหรับเขา แต่การกระทำต่างหากที่จะแสดงความจริงใจทั้งหมด เขาระเลื้อยปลายนิ้วและริมฝีปากไปบนเนื้อตัวของสาวน้อยที่ตอนนี้สั่นระริกเธอยังใจเต้นสั่นไหวไปกับสัมผัสของนายใหญ่ทุกครั้ง “นายจ๋า...อื้อ...” เธอครวญเรียกชื่อเขาเสียงหวานยอมนายดินแบบหมดใจ เขาไม่ตอบกลับยิ่งละเลงปลายลิ้นไปบนจุกระสันสั่นความอยากให้กับสาวน้อยแบบจงใจเธอดิ้นพล่าน ๆ ร้อนรักไปกับไฟสวาทที่นายดินประเคนลงมาให้ “อื้อ...อา... อ๊าย...นาย” เธอผวากอดรัดขาไว้สุดกำลังจิกเล็กลงบนหัวไหล่ของนายจนออกเลือด เขาตระกองกอดเธอด้วยความรักทาบทับร่างหนาแกร่งลงบนตัว เธอแทรกตัวเองเข้าหาความอ่อนนุ่มที่เปียกโชกพร้อมให้เขาได้เดินหน้าต่อไ