ม่อนยกน้ำขึ้นดื่มเช่นเดียวกัน
“อิ่มแล้วเหรอ” นายดินถามเธอด้วยน้ำเสียงอาทรม่อนเงยหน้ามองนายทำสีหน้าไม่ถูก
เธอแอบเห็นเขาถอนหายใจติดต่อกันหลายครั้ง สีหน้าแปลกไปจากที่เธอเคยเห็น
“ฉันอิ่มแล้วยกไปเก็บเถอะ แล้วขึ้นไปเตรียมห้องให้คุณปลาเธอด้วยนะ” เขาเอ่ยน้ำเสียงอ่อนล้าเหมือนมีความในใจมากมาย
เธอขยับตัวลุกขึ้นลงมือทำตามที่นายสั่ง
“ยกกระเป๋าสองใบนี้ขึ้นไปไว้ที่ห้องให้ฉันด้วย” ปภัสสรกระแทกกระเป๋าใบใหญ่ลงใกล้ ๆ เท้าของม่อนจ้องหน้าเธอแบบหาเรื่อง
“ม่อนเดี๋ยวนายยกเองมันหนักรีบขึ้นไปปัดกวาดเถอะ” เสียงนายดินดังมาจากห้องทำงานจ้องมองสองสาวสายตาแสดงออกแตกต่างกัน
“คนใช้คนใหม่ของพี่ดินแตะต้องไม่ได้นะคะ” เธอพูดตวัดน้ำเสียง
“ปลามาแบบนี้ทำให้พี่คิดถึงนายดอยนะ ต้องโท
