16 - ความรู้สึกที่ยากจะปิดบัง

2232 คำ

หลังกลับมาจากชะอำ ทัตพลก็มาทำงานตามปกติเช่นเคย ตอนเช้าก็เข้าไปเก็บกวาดทำความสะอาดห้องประธานบริหาร จากนั้นออกมาเคลียร์งานที่สุมโต๊ะทุกครั้งหลังกลับจากต่างจังหวัด แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคืองานมีแค่ครึ่งเดียว ถึงจะแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ มีแค่นี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องกลับบ้านค่ำ "ไอ้ทัต" ชลธารโผล่ดุ่ยมาหาที่โต๊ะด้วยหน้าตามีเลศนัยในตอนกลางวันที่เจนวัตรมักจะอยู่แต่ในห้องและไม่ออกมาข้างนอก "อะไรวะ? ถ้าจะทวงของฝากล่ะก็ ไปเอาที่บ้าน" ทัตพลตอบแล้วทำงานต่อ "เรื่องของฝากน่ะกูไม่พลาดอยู่แล้ว แต่ที่กูอยากรู้คือ เรื่องที่มึงไปชะอำกับบอสต่างหาก" ชลธารกระซิบทั้งที่ไม่มีใครอยู่แถวนั้นนอกจากเขาสองคน ปกติโต๊ะของทัตพลจะมีงานกองสุมในตอนค่ำหรือตอนเช้าให้เขาเคลียร์ไปส่งเจ้านาย ตั้งแต่ตอนสาย ๆ ถึงตอนบ่ายแก่ ๆ จะไม่มีใครมายุ่งกับทัตพลเลย ส่วนหนึ่งคือเกรงใจที่เขาเป็นเลขาของเจ้านาย และมีอำนาจมากพอจะสั่งระดับผู้จ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม