บ่วงรักหนี้แค้น

ตอนที่ 4 ยอมจำนน (1)

ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มยังคงจ้องมองขนตัวเล็กที่หลับอยู่ในอ้อมกอดอย่างไม่รู้ตัว ร่างบางหลับตาพริ้มเผยให้เห็นขนตาเป็นแพเรียงต่อกันอย่างสวยงาม แก้มสีชมพูระเรื่อที่ไร้ซึ่งเครื่องสำอางแต่งแต้มไหนจะปากรูปกระจับสีชมพูที่ทำให้ชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายอยู่เป็นระยะนั่นอีกล่ะ

ภัทรรินย้อนนึกถึงแผนการที่เขาวางไว้เมื่อวานไม่คิดเลยว่าเธอจะมาติดอยู่ในกำมือเขาช่างง่ายดายอย่างนี้

“ประกาศขายบ้านเหรอครับ” ชายหนุ่มแต่งตัวดูภูมิฐานเดินเข้ามาทักสจีม่ายสาวร่างบางระหงซึ่งกำลังนำป้ายประกาศขายไปแขวนไว้ตรงหน้าบ้านพอดี

“อ้อ ค่ะสนใจมั้ยคะ”สจีหันไปถามผู้มาเยือนเมื่อเห็นท่าทีว่าชายหนุ่มกำลังสนใจบ้านของเธอ ซึ่งเธอตัดสินใจขายมันทิ้งเพื่อที่จะหาเงินไปคืนเสี่ยเป้า เพราะลึกๆเธอเองก็แอบกลัวหลานสาวตัวดีจะแอบเบี้ยวเธอและแอบหนีไปเสียก่อน

“สนใจครับ”

“’งั้นเชิญเข้าไปคุยกันในบ้านดีกว่าค่ะ”สจีเชื้อเชิญชายหนุ่มเข้าไปในบ้าน ก่อนจะจัดแจงน้ำท่าออกมาต้อนรับ

ภัทรรินทำเป็นหันมองไปรอบๆบ้านทำทีเป็นสนใจ ทั้งที่เขาไม่ได้ต้องการบ้านหลังนี้เลยแม่แต่นิดเดียว แต่สิ่งที่เขาอยากได้เป็นของแถมที่เขากำลังเสนอราคาอยู่ต่างหาก

หลังจากที่ไปร่วมงานศพในตอนเช้าเขาสังเกตว่ามัฑนาจะอยู่ช่วยงานจนเสร็จ ซึ่งเขาเองยังต้องยอมรับในความมารยาของเธอทั้งที่เป็นตัวต้นเหตุให้ชานนท์ต้องตายแต่กลับหน้าด้านไปร่วมงานแทบทุกวัน

ชายหนุ่มรีบขอตัวกับพ่อแม่ของชานนท์ลากลับเพื่อที่จะมาที่นี่ในตอนบ่าย เขาต้องจัดการทุกอย่างให้เสร็จก่อนที่เธอจะกลับมา

“คุณต้องการขายเท่าไหร่ครับ”ภัทรรินรีบเข้าเรื่องทันที

“แหมคุณ…รีบร้อนจังเลยนะคะ ดื่มน้ำให้หายเหนื่อยก่อนดีกว่าค่ะ”

“พอดีผมรีบครับ เลยอยากจัดการให้มันเสร็จๆ”ชายหนุ่มว่าก่อนจะยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มพอเป็นพิธี

“ฉันขอ สามล้านค่ะ” สจีเอ่ยขึ้นอย่าเนิบนาบ

“แล้วถ้าผมให้สิบล้านล่ะครับ”

“สิบล้านเลยเหรอคะ ตกลงค่ะ”ม่ายสาวรีบตอบรับทันทีเหมือนกลัวชายหนุ่มตรงหน้าจะเปลี่ยนใจ ใครจะไม่เอาบ้างล่ะเงินสิบล้านแลกกับบ้านหลังโทรมๆสองชั้นที่ภายในแทบจะไม่มีเฟอร์นิเจอร์หลงเหลืออยู่

“แต่…….ผมมีข้อแม้นะครับ”

“ข้อแม้อะไรคะ”แววตาลุกโชนดับลงหมดสิ้นหลังจากชายหนุ่มตรงหน้ามีท่าที่ไม่ยอมง่ายๆ

“ผมต้องการตัวมัฑนา…หลานสาวคุณ”

สิ้นเสียงภัทรริน สจีถึงกับอึ้งไปพักหนึ่งไม่ใช่เธอจะว่าเสียใจที่เขามาขอตัวหลานนอกไส้หรอกนะ หากแต่รู้สึกอิจฉาระคนแปลกใจต่างหากทำไมชายหนุ่มที่หล่อเหลาคมเข้มแถมดูจากลูกน้องที่คอยตามติดข้างหลังอีก ยังไงเขาคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ แล้วทำไมถึงได้มาขอซื้อตัวหญิงสาวบ้านนอกแสนธรรมดาอย่างมัฑนาได้ล่ะ

แต่นั่นใครจะสนใจ เงินกองอยู่ตรงหน้าสิบล้าน คนอย่างสจีน่ะเหรอจะไม่ตกลง เพราะถึงยังไง มัฑนาก็ไม่ใช่หลานแท้ๆของเธออยู่แล้ว

“แหม ได้สิคะ ดีเสียอีกมัฑนาจะได้ไปอยู่ที่ดีๆ เพราะบ้านหลังนี้ก็เก่าจะพังอยู่แล้ว ฉันล่ะสงสารเธอจริงๆค่ะ” สจีแสร้งร่ายยาวทำทีเป็นเสียอกเสียใจ ซึ่งนั่นชายหนุ่มก็รู้ดีเพราะเมื่อวานเขาได้เห็นเหตุการณ์อย่างชัดเจนหมดแล้ว

ไม่แปลกเลยที่มัฑนา จะเห็นแก่เงิน ยอมทำลายครอบครัวของคนอื่น เพราะได้เชื้อมาจากผู้เป็นป้าเต็มๆ ชายหนุ่มคิดโดยหารู้ไม่ว่าแท้จริงแล้วมัฑนาเป็นแค่หลานนอกไส้เท่านั้น

“ตกลงตามนี้ครับ” ภัททรินพยักหน้าให้ลูกน้องคนหนึ่งนำสมุดเช็คมาให้ก่อนที่เขาจะจรดปากกาลงไปเขียนจำนวนเงินที่ทำให้สจีตาลุกวาวขึ้นมาทันที

“ขอบคุณค่ะ”ม่ายสาวรับเช็คมาไว้ในมือยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างมีความสุข

“คุณช่วยเก็บของ ของคุณย้ายออกไปภายในบ่ายนี้เลยครับ ผมรีบ”

“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา”

ภัทรรินกระตุกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยที่แผนการของเขาสำเร็จไปอีกขั้นเหลือก็แค่รอจัดการผู้หญิงแพศยาเห็นแก่เงินในคืนนี้เท่านั้น

ไร่วิเศษพัฒนไพศาลศิริกุล

รถตู้สีดำอย่างหรูแล่นเข้าไปในไร่องุ่นที่กว้างใหญ่สุดลุกหูลูกตาหลังจากที่มาถึงในตอนดึก มุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านนอยู่เบื้องหน้า เพราะมีปัญหากับเครื่องบินส่วนตัวที่เขาบินมาจึงทำให้การเดินทางต้องล่าช้าออกไปเล็กน้อย

ภัทรรินมองร่างบางระหงยังคงหลับตาพริ้มเพราะเหนื่อยล้าจากการเดินทางที่แสนยาวไกล ก่อนจะออกแรงอุ้มลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านด้วยความรวดเร็ว

“คุณภัทรรินกลับมาแล้ว ๆ ๆ ”เสียงสายป่านหลานสาวของแม่นมซึ่งยังเป็นเด็กตะโกนเสียงดังลั่นบ้านด้วยความดีใจหลังจากที่เห็นชายหนุ่มเดินเขามาถึงในบ้าน

“ชู่ว ป่านเงียบๆหน่อย ฉันไม่อยากให้นมเห็นว่าฉันพาผู้หญิงเข้าบ้าน”ชายหนุ่มหันไปดุเด็กสาวแล้วรีบเดินขึ้นห้องทันที

“ใครมาเหรอนังป่าน ตะโกนซะบ้านแทบพัง”สายใจ แม่นมของภัทรรินเดินออกมาจากในครัวเข้ามาถามหลานสาว

“คุณภัทรรินค่ะ พาแฟนมา.....สวยซะด้วย”

หญิงสูงวัยแทบลมจับหลังจากได้ยินจากปากสายป่าน คิดไม่ถึงว่าคุณหนูของเธอจะพาผู้หญิงเข้ามาในบ้านอีก หลังจากที่หลายปีก่อนเขาเป็นเสือผู้หญิงแล้วชอบพาเข้ามาในบ้านแทบทุกวันโดยไม่ซ้ำหน้า จนต้องมีปากเสียงกับผู้เป็นพ่อและแม่อยู่บ่อยครั้ง แต่หลังจากที่ทั้งสองจากไปด้วยอุบัติเหตุชายหนุ่มกลับให้ค่ำมั่นสัญญาต่อหน้าร่างไร้วิญญาณว่าจะไม่พาผู้หญิงเข้าบ้านอีกถ้าหากว่าไม่ใช่ในฐานะ…ภรรยา