EP 11
1190 คำ
“ขอบคุณค่ะ”
“แล้วผมนั่งตรงไหนครับ”
“ย้ายังไม่รู้เลยค่ะ ตอนเดินเข้ามา เห็นมีป้ายชื่ออยู่บนโต๊ะให้แล้วนะคะ”
“ได้ครับ เดี๋ยวผมหาดูก่อน หรือจะให้ผมช่วยจัดข้าวของก่อนดีครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ย้าจัดการเอง”
ความจริงแล้ว งานพวกนี้เมื่อก่อนไรยามีเลขาคอยช่วย แต่พอขาดสภาพคล่อง เลยต้องเลิกจ้าง แล้วให้ผู้จัดการฝ่ายบัญชีมาคอยช่วยแทน แต่ในเมื่อวิกฤตผ่านไปแล้ว ก็อาจจะต้องโทรชวนมาทำด้วยกันอีก ถ้ามาไม่ได้ ก็คงต้องโปรโมตคนเก่าขึ้นมาช่วยงานดีกว่าจ้างคนใหม่ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับงานของเธอเลย
“สวัสดีครับทุกคน ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่ครับ”
ไรยาเงยหน้าจากเอกสารในกล่องไปมองเจ้าของเสียง กำลังเข้ามาแนะนำตัวเองกับพนักงาน เสร็จก็เข้ามาในห้อง รั้งมือเธอให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ แขนซ้ายสอดเอวเธอ
“เดี๋ยวผมจะพาทัวร์นะครับที่รัก”
เหมือนมีกระแสไฟช็อตไปทั่วร่างเมื่อได้ยินคำนี้ ยังไม่ทันจะได้เอ่ยอะไร ก็ถูกเขารั้งมือพาเดินออกจากห้องแล้ว
“เดี๋ยวทุกคนตามผมมานะครับ วันนี้ประธานจะพาทัวร์ด้วยตัวเองเลยครับ”
หรัญญ์หันไปมองพนักงานกลุ่มหนึ่งที่ตามเจ้านายสาวมาจากที่เก่า กับพนักงานใหม่ที่เขารับเข้ามาช่วยด้านการขายและการตลาดอีกจำนวนหนึ่ง
“เริ่มที่ฝ่าย Sale & Marketing ก็แล้วกันนะครับ อยู่ตรงข้ามกัน เห็นกันบ่อยกว่าฝ่ายอื่น”
ไรยาเหมือนถูกไฟช็อตรอบสอง เมื่อเขาพาเดินไปหยุดยืนอยู่หน้าแผนก
“สวัสดีครับทุกคน ผมพาเพื่อนมาแนะนำครับ แต่คงไม่ต้องบอกก็ได้มั้งครับ ทุกคนคงจะรู้อยู่แล้วแน่ๆ”
หรัญญ์ยังคงสอดแขนไว้กับเอวคอด เจ้าของเอวเองก็พยายามยิ้มให้ทุกคน ทั้งที่ใจนั้นเกิดอาการเจ็บหนึบขึ้นมา ตั้งแต่เห็นหน้าใครบางคนแล้ว ไรยายังจำค่ำคืนนั้น จำว่าตัวเองกำลังทำอะไร อยู่ที่ไหน สภาพเป็นยังไงได้ดี
เจ้าของส่วนสูงร้อยเจ็ดสิบห้า ในเดรสเรียบหรูและยังดูแพงสีเงินอมชมพูรัดรึงรูปร่างผอมบาง กำลังยืนเหม่ออยู่ข้างสระน้ำที่ร้างราจากผู้คน แวดล้อมไปด้วยสวนสวยและสุมทุมพุ่มไม้ตกแต่งอย่างลงตัว
เกือบสี่ทุ่มแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่ต่างอยู่ในตัวอาคารทั้งนั้น รวมทั้งแขกเหรื่อนับพัน ในห้องบอลรูมด้วย ต่างกำลังมีความสุขกับการกินอาหารเลิศรส พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะผองเพื่อนของเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวนั้น ดูจะมีความสุขกันจนออกนอกหน้า
ภาพคืนวันอันหวานหอม ลอยวนมารบกวนหัวใจให้เจ็บปวดไม่ห่างหาย นับตั้งแต่วันที่ได้รู้ความจริง จากปากชายที่เธอตกลงปลงใจจะคบหาอย่างจริงจังตอนขึ้นปีสี่ด้วยกัน หลังจากเขานั้นทำตัวเสมอต้นเสมอปลายกับเธอ
โดยไม่ได้สนใจว่าเธอกับครอบครัวจะพบเจอกับความเปลี่ยนแปลงยังไงบ้าง ผิดกับหนุ่มหลายคนที่มารุมจีบ แล้วค่อยๆ หนีหน้าไปทีละคนๆ เมื่อความจนเข้าเยี่ยมเยือนเรื่อยๆ
พอเรียนจบไป ผู้ชายเหล่านั้นก็แทบไม่รู้จักเธอเลย จะมีก็เพียงวายุสคนเดียว ถึงแม้เขาจะได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศหลายปี แต่ก็ติดต่อเธอตลอดและคอยให้กำลังใจเธอเสมอมา เวลามีเรื่องไม่สบายใจ เขาก็จะคอยทำให้เธอสบายใจขึ้นได้เสมอๆ เธอเฝ้ารอเขาให้เรียนจบ จะได้กลับเมืองไทย
“สวัสดีครับย้า”
ไรยาพยายามดึงความคิดที่ทำให้เจ็บปวด มาพบกับความจริงเบื้องหน้า ความจริงที่ว่า วายุสที่เธอเคยรัก กำลังส่งเสียงทักทายพร้อมยิ้มน้อยๆ
“สวัสดีค่ะ”
“อย่าจ้องเมียพี่นานนักสิเวย์ พี่หวงนะ”
รู้สึกได้ถึงวงแขนของเขาที่กระชับเอวเธอแน่นกว่าเดิม แต่ใบหน้าที่ใครๆ ก็เห็นว่าหล่อกลับยิ้มร่า คนอื่นไม่รู้ว่าคิดยังไง แต่เธอรู้ว่าเขากำลังเฟค
“อุ๊ยๆ พี่ฮั้นท์เล่นใหญ่เชียว”
พชิราเอ่ยพร้อมทั้งยิ้มแย้มแจ่มใส พลอยทำให้คนอื่นหัวเราะไปด้วย
“สวัสดีจ้ะย้า” พชิรายังคงยิ้มแบบเดิม
“สวัสดีค่ะ” แต่ไรยากลับต้องฝืนยิ้ม
“ยินดีต้อนรับสู่บ้านใหม่นะจ๊ะ มีอะไรขาดเหลือ บอกเราได้นะ เดี๋ยวจัดการให้จ้ะ”
“ขอบคุณจ้ะ” ผิดกับเธอที่ยังต้องใช้ความพยายามขั้นสูงในการฝืนยิ้มให้
“แปลกใจใช่มั้ยล่ะ ว่าทำไมเราถึงมาทำกับพี่ฮั้นท์ได้”
“ก็นิดหนึ่งจ้ะ”
ในเมื่ออีกฝ่ายเนียนขนาดนี้ เลยจำต้องสั่งตัวเองให้ตีเนียนกลับได้ในที่สุด
“ที่รัก บอกย้าหน่อยสิ”
พชิราหันไปยิ้มให้สามี แล้วเดินไปสวมกอดตรงเอวเอาไว้ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของแบบไม่ปิดบัง
“ยินดีต้อนรับครับ”
วายุสไม่ได้สนใจคำของภรรยา เพราะเขาเองเพิ่งจะรู้ ว่าไรยาต้องย้ายมาทำงานที่นี่ตอนเข้าออฟฟิศมาเอง เลยเกิดอาการอึกอักนิดหนึ่ง
“ขอบคุณค่ะ”
ไรยาเองก็พยายามฝืนยิ้ม และไม่รู้ว่าแนบเนียนมากน้อยแค่ไหน ในใจก็ยังสงสัยอยู่มาก ว่าทั้งสองมาอยู่นี่ได้ยังไง
“เวย์เป็นนักการตลาดอนาคตไกล วิสัยทัศน์ดีเยี่ยม ตรงสเปคเรามาก ผมเลยต้องรีบฉกตัวมาอยู่ด้วยครับที่รัก”
หรัญญ์ส่งเสียงหวานๆ กับตาหวานๆ ให้ขณะอธิบาย ไรยาได้แต่ยืนเซ่อจับฟังแค่นั้น
“แต่เวย์คงจะห่วงคุณภรรยาที่กำลังท้องอยู่ เลยให้คำตอบช้า เราเลยต้องเจรจาซื้อตัวดอกเตอร์พีชมาด้วยซะเลย ก็ตามประสาคนรักกันครับ ห่างกันไกลก็ใจจะขาด เหมือนผมกับคุณภรรยาคนสวยนี่ล่ะมั้งครับ ห่างไม่กี่นาที ผมนี่ใจจะขาด เลยต้องให้ย้ายออฟฟิศมาอยู่ใกล้ๆ จะได้มาหาเวลาคิดถึง จริงมั้ยครับที่รัก”
เสียงวี้ดว้ายจากสาวๆ ดังคับแผนก เมื่อท่านประธานรูปหล่อเอ่ยเสียงนุ่ม อีกแล้วที่ไรยาเหมือนถูกไฟช็อตรอบสอง เมื่อจู่ๆ แก้มก็ถูกจูบอวด นั่นทำให้เสียงกรี๊ดกับเสียงปรบมือดังลั่นอีกรอบ
“ตอนอยู่ในงานแต่งว่าสวีตแล้ว พอพามาทำงานด้วย พี่ฮั้นท์เล่นใหญ่กว่าเดิมอีก อิจฉาจังเล๊ย”
สาวๆ ต่างแซวขึ้น ทำเอาไรยาหน้าแดง เพราะไม่คาดคิดว่าเขาจะเล่นไม้นี้ต่อหน้าคนอื่น
“ไปฝ่ายอื่นต่อกันครับที่รัก”
เอวคอดถูกรั้งพาเดินห่างสองสามีภรรยาออกมาทันที ไรยารู้สึกหายใจโล่งขึ้นมาหน่อย
“ชั้นนี้ปกติจะมีแต่คนของ Triple A กับ AHD เท่านั้นนะครับ แต่เพราะผมอยากอยู่ใกล้ภรรยา เลยต้องพามาอยู่ด้วย ตรงนั้นจะเป็นฝ่ายอาร์คิเท็คท์ครับ...”
- ผู้เขียน
