องครักษ์หลงกำลังสืบข่าวผู้ที่วางยาคุณหนูไม่นานคงจับตัวคนร้ายได้เป็นแน่ เมื่อถึงตอนนั้นหากคุณหนูอยากออกไปที่ใดชุ่ยหลินย่อมไม่ขัดข้อง
"ถ้าเช่นนั้นคุณหนูทำตามท่านหมอบอกนะเจ้าคะ อย่าเพิ่งออกไปไหนเลย"
"ข้ารู้แล้ว เมื่อคืนข้ารู้สึกทนไม่ไหวจริงๆ อาการป่วยของข้าคงหนักหนาเป็นแน่"
ชุ่ยหลินพยักหน้าและแอบถอนหายใจอย่างโล่งอก
โชคดีที่นายท่านเสนาบดีในเวลานี้ดูเหมือนว่ามีงานราชการมากเป็นพิเศษ จึงทำให้แทบไม่มีเวลาอยู่ที่จวนเมื่อเป็นเช่นนี้นายท่านย่อมไม่เห็นสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นเป็นแน่
ชุ่ยหลินได้แต่ภาวนาให้องครักษ์หลงจับคนร้ายผู้นั้นได้เร็ววัน และขอให้อย่าพบเจอคนกลุ่มนั้นอีกเลยตลอดชีวิตยิ่งดี
ความลับของคุณหนูจะได้เป็นความลับตลอดไป
เวลาต่อมา จวน โจว อ๋อง
"ทูลท่านอ๋องนี่คือของทั้งหมดของแม่นางผู้นั้นพ่ะย่ะค่ะ"
โจวเจ๋อฮั่นสำรวจของที่อยู่ในหีบอย่างละเอียด ที่เขาพบคืออาภรณ์ของสตรีผู้นั้นที่นางถอดทิ้งไ
