ต้องมนต์บุปผา NC25+

นิยาย แนว ย้อนเวลา กลับชาติมาเกิด

อ๋องโหด ผู้คลั่งรัก หญิงสาวที่ย้อนเวลามาจากอนาคต

ตัวอย่างบางตอน

เมื่อเห็นหลิวซือซือหยุดนิ่ง โจวเจ๋อฮั่นพลันยกยิ้มชั่วร้ายเขาไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยเป็นแน่

เขาเป็นบุรุษเมื่อมีสตรีที่เขาพึงใจในอ้อมกอด อีกทั้งโหยหานางมาเนิ่นนานเหตุใดเขาต้องรอช้า

สตรีผู้นี้เขาต้องทำให้เป็นของเขาจนหมดกาย ไม่เว้นที่ว่างเอาไว้ให้นางได้คิดถึงผู้อื่นแม้แต่น้อย

อ๋องหมาป่าใช้ปลายนิ้วหยอกเย้าตุ่มไตสีชมพูแผ่วเบา ลิ้นอุ่นของเขาไล้เลียดูดกลืนอกอวบอย่างหิวกระหายสลับไปมาทั้งสองข้าง

เขาผละออกจากเนินเนื้อ ลูบไล้ต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องนวลเนียน วันนี้เขาจะประทับจุมพิตให้นางเป็นของเขาทุกส่วนไม่ละเว้นแม้แต่ที่เดียว เมื่อคิดถึงเจ้าโจรชั่วที่บังอาจสัมผัสร่างของหลิวซือซือ จุมพิตของชินอ๋องก็ดุดันขึ้นสิบส่วนด้วยความโมโห

เขาดูดกลืนหลิวซือซือที่หน้าอกอวบจนเกิดเป็นรอยเขียวช้ำไปหมด ปากของท่านอ๋องขยับเลื่อนต่ำลงตามมือ ทิ้งรอยช้ำเพื่อสร้างอาณาจักรไว้ทุกพื้นที่ที่ปากเขาสัมผัส

หลิวซือซือสะดุ้งเฮือก เมื่อปากร้อนผ่าวสัมผัสหน้าท้องแบนราบของนาง มือร้อนของท่านอ๋องเลื่อนต่ำลงจนถึงปากถ้ำสวาท

เขาหยอกเย้าความเป็นหญิงของนางด้วยนิ้วที่ชำนาญอย่างแผ่วเบา สร้างความเสียวกระสันให้หลิวซือซืออย่างไม่เคยพานพบมาก่อนในชีวิต

ท่านอ๋องใช้มือดันก้นกลมกลึงขึ้นเพื่อให้แก่นกายของนางหยัดเหยียดให้มือเขาสัมผัสส่วนเร้นลับอย่างเต็มที่

นางกัดริมฝีปากแน่นไม่ยอมเปล่งเสียงครางออกมาให้ขายหน้า แต่ขัดใจท่านอ๋องยิ่งนักเขารุกรานนางด้วยนิ้วอีกครั้งก่อนกดปากและลิ้นของตัวเองตามลงไป

ปากถ้ำสวาทของหลิวซือซือชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเสน่หา คราวนี้ท่านอ๋องรุกรานด้วยลิ้นอุ่นของเขาเอง

หลิวซือซือเขินอายกัดปากของตนเองข่มเสียงร้องครางเอาไว้ คนผู้นี้เก่งกาจเกินไปแล้วไม่ว่าจะสัมผัสตรงที่ใดสามารถสร้างความทรมานให้นางได้จนนางแทบขาดใจ

เขาไม่ปล่อยให้นางได้คิดบัดนี้สมองของหลิวซือซือขาวโพลน ในใจก็ปลงตกกับชะตาตนเอง

ร่างกายของเขาผู้นี้ช่างแสนยั่วยวนใจสตรีให้เตลิด หลิวซือซือกำผ้าปูที่นอนแน่น จิกเล็บลงไปด้วยความรู้สึกร้อนลิ้นอุ่นยังไล้เลียถ้ำสวาทของนางอยู่ ลิ้นของเขารุกรานว่องไวหนักขึ้น

ลิ้นเลียแทบทุกซอกส่วนของปากถ้ำแสนหวาน เพื่อบังคับให้นางเปล่งเสียงร้องครางออกมา

"ท่านอ๋องได้โปรดหยุดเถอะเพคะ ซือซือเหมือนจะขาดใจเพคะ"

เรื่องย่อ

เพราะอุบัติเหตุรถยนต์ หลังจากฟื้นขึ้นมาหลิวซือซือพบว่าตัวเองได้ย้อนเวลากลับไปยังอดีตเสียแล้ว ด้วยความคิดถึงแม่สุดหัวใจเธอจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะกลับไปยังโลกเดิมที่จากมา

เรื่องไม่ง่ายเช่นนั้นเมื่อเธอถูกจับให้แต่งงานกับท่านอ๋องผู้น่าหวาดกลัวผู้หนึ่งโดยไม่อาจหลีกเลี่ยง อีกทั้งยังถูกบุคคลลึกลับคอยไล่ล่าโดยที่ตนเองไม่รู้ว่าได้ทำความผิดอันใดไว้

ด้วยความหวาดกลัวจับใจ สิ่งที่หลิวซือซือคิดได้ในตอนนี้คือ หนีไปให้ไกลที่สุด!!

โจวเจ๋อฮั่นน้องชายร่วมอุทรเพียงคนเดียวของฮ่องเต้ บุรุษผู้หล่อเหลาเย็นชายากเข้าถึงและยังเป็นยอดนักรบผู้เกรียงไกร

ในวังหนึ่งเขาบังเอิญได้พบสตรีผู้หนึ่งและเกิดต้องตาต้องใจนางเข้า แต่นางผู้นั้นกลับหวาดกลัวและพยายามหนีเขาจนสุดกำลัง

"เจ้าจะหนีไปที่ใดได้ในเมื่อใต้หล้านี้ล้วนอยู่ในกำมือของข้า"