บทที่ 6
478 คำ
"ข้ามาทันชมงิ้วหรือไม่ท่านอ๋อง"
บุรุษตัวต้นเหตุที่ส่งสตรีให้ท่านอ๋องพลันโผล่ใบหน้างดงามออกมา
เจ้าอี้เหวินผู้นี้คือรองแม่ทัพซึ่งเป็นสหายคนสนิทของโจวเจ๋อฮั่น เขาเป็นศิษย์น้องร่วมสำนักร่ำเรียนกันมาตั้งแต่ยังเด็ก ดำรงตำแหน่งรองแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ แม้จะเป็นพี่น้องร่วมตายในสนามรบแต่ชื่อเสียงของเขากลับโด่งดังในเรื่องเกี่ยวกับอิสตรี
ครั้นได้รับรายงานว่าท่านอ๋องถูกลอบสังหาร ก็รุดมาดูความปลอดภัยของท่านอ๋องทันที
"เจ้าอี้เหวินสตรีผู้นี้คือผู้ใดกันแน่ เป็นเจ้าที่ส่งมาใช่หรือไม่"
"หาใช่เป็นสตรีที่ข้าส่งมา หากเจ้าไม่ชอบข้ายินดีรับนางต่อด้วยความยินดี"
เจ้าอี้เหวินเอ่ยต่อว่า
"แล้วนางเป็นผู้ใดเหตุใดมาอยู่ในอ้อมกอดของเจ้ากันอาฮั่น ข้าไม่รู้จริง ๆ"
"นางคือคุณหนูของข้าเจ้าค่ะ นางเป็นบุตรสาวของท่าน"
"ชุ่ยหลินหยุดพูด"
องครักษ์หลงกระซิบบอกบ่าวคนสนิทของหลิวซือซือ
"ได้โปรดนายท่าน ช่วยปล่อยนางด้วยขอรับ นางเป็นแค่บุตรสาวพ่อค้าต่างเมืองคนหนึ่งเท่านั้น ไม่เป็นวรยุทธ นางมิได้มุ่งร้ายนายท่านแต่อย่างใด"
องครักษ์หลงอี้หนานคุกเข่าลงขอร้องเมื่อเห็นสถานการณ์ไม่สู้ดีเขา
"เจ้าขอให้ข้าปล่อยข้าต้องปล่อยเช่นนั้นหรือ"
โจวเจ๋อฮั่นหาได้สนใจไม่ หากเขาทำนางผู้นี้เสียชื่อเสียงเขาก็ยินดีรับผิดชอบ
การนำนางมาเป็นอนุหรือเป็นสตรีข้างห้องหาใช่เรื่องใหญ่โตอันใด อีกทั้งเสด็จพี่ของเขาก็ยังต้องการให้เขาแต่งงานมีทายาทสักคน
"หากนางต้องการข้าแน่นอนย่อมไม่ปฏิเสธความรับผิดชอบ"
โจวเจ๋อฮั่นเอ่ยเสียงเย็น
"เจ้าอี้เหวินข้าถามเจ้า ว่านางไม่ใช่สตรีที่เจ้าส่งมาแน่ใช่หรือไม่"
เจ้าอี้เหวินส่ายหน้า
ในส่วนของชุ่ยหลินนางก็พยายามอธิบายและปกป้องคุณหนูจนถึงที่สุด
"นายท่าน ข้าบอกแล้วคุณหนูของข้าเพียงผ่านมา เรากำลังจะไปไหว้พระกันจึงได้หยุดพักที่โรงเตี๊ยมแห่งนี้ นางหาใช่นักฆ่าแน่นอนเจ้าค่ะ"
"นางยังไม่อาจไปที่ใดได้ ข้าต้องไต่สวนด้วยตนเอง"
องครักษ์หลงเห็นว่าสถานการณ์ในตอนนี้ไม่สู้ดีแล้ว เขาไม่อาจให้คุณหนูตกอยู่ในเงื้อมมือของคนผู้นั้นได้ จึงพยายามคิดหาทางออก เขาเอ่ยว่า
"เช่นนั้นท่านส่งนางให้พวกเราเถิด ให้บ่าวของคุณหนูดูแลนางจนกว่าจะฟื้นดีหรือไม่ขอรับหลังจากนั้นคุณหนูของเราต้องให้ความกระจ่างแก่ท่านได้แน่"
"ได้ รอจนนางฟื้นข้าจะไต่สวนด้วยตนเอง"
"ขอบคุณนายท่านเจ้าค่ะ"
- ผู้เขียน
