จวบจนกระทั่งหลังสัมผัสเข้ากับขาของคนผู้หนึ่ง นางเงยหน้าขึ้นมองด้วยสติที่กระเจิดกระเจิง
แสงไฟจากคบเพลิงทำให้บริเวณนี้สว่างไปทั่ว พื้นดินยังเจิ่งนองไปด้วยน้ำชุ่ยหลินจึงมอมแมมยิ่ง
เมื่อเห็นว่าเป็นผู้ใดที่อยู่ข้างหน้า ดวงตาของนางแทบจะทะลุออกมาจากเบ้าตา นางจำได้แม่นยำว่าพวกเขาคือใคร นายท่านที่น่ากลัวเหล่านั้น
"คะ คุณหนู"
ชุ่ยหลินตัวสั่นพลางมองโจวเจ๋อฮั่นที่อุ้มคุณหนูของนางเอาไว้ เหตุใดเขามาปรากฏกายอยู่ที่นี่อีกทั้งแม้เปลี่ยนสถานที่แต่เหตุการณ์เดิมกลับย้อนคืน
ในอ้อมแขนของคุณชายผู้นั้นมีคุณหนูของนางอยู่เช่นเดิม อีกทั้งสีหน้าของคนผู้นั้นทำให้นางรู้สึกราวกับเห็นผี
แม้จะหล่อเหลาเพียงใดแต่เมื่อมองแล้วกลับทำให้นางรู้สึกขนลุกชันได้ยิ่งกว่ากำลังเผชิญหน้ากับปีศาจ น่ากลัวเกินไปแล้ว
เมื่อเห็นบ่าวที่ไม่ได้เรื่องผู้นั้นทำท่าสติหลุดลอยทำให้โจวเจ๋อฮั่นได้แต่ถอนหายใจออกมา
เขาลูบใบหน้าซีดเซียวของหลิว
