ดั่งพรหมลิขิตรัก

หม่อมเจ้าดนัยเทพรังสรรค์ EP.2

ผู้ใหญ่หลายคนมองเครื่องแต่งกายของทั้งสามด้วยสายตาชื่นชมเอ็นดู เพราะในงานเลี้ยงค่ำนี้หาคนหนุ่มที่แต่งกายเช่นนี้ได้ยากเต็มที

ท่านชายยังไม่ทันได้ตรัสทักทายผู้ใด หม่อมราชวงศ์วิไลเลขาในชุดโจงกระเบนสีเหลืองทองพร้อมเสื้อลูกไม้กรุยกรายสีขาว สวมถุงน่อง รองเท้ามีส้น ก็เดินชดช้อยเข้ามา ก่อนยกมือขึ้นไหว้ทักทายด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ออกอาการดีอกดีใจอย่างเห็นได้ชัด

“มาแล้วรึเพคะ หญิงก็นั่งรออยู่ว่าเมื่อไหร่ท่านพี่จะเสด็จมาซะที”

หม่อมราชวงศ์วิไลเลขาหรือคุณหญิงแต้ว ผู้เป็นเจ้าของงานวันเกิดในค่ำนี้ เป็นหญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นอรชร ตัวไม่สูงนัก ผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนงามจับตา ดวงหน้าสะสวยอ่อนหวานมีรอยยิ้มพริ้มเพราประดับอยู่

“พี่ก็มาแล้วไง แล้วเสด็จป้าของพี่ท่านเสด็จมาหรือยังหญิงแต้ว”

ท่านชายทรงถามด้วยสีพักตร์ขรึมๆ เช่นทุกครั้งที่พบกัน จนหม่อมราชวงศ์สาวคนสวยมีสีหน้าจืดเจื่อน อาการน้อยใจพลันบังเกิดขึ้น เมื่อได้ฟังรับสั่งของท่านชายดนัยเทพรังสรรค์ ผู้ที่เธอมีจิตปฏิพัทธ์ตั้งแต่แรกสาว

ฟังแล้วเหมือนตัวเธอซึ่งเป็นเจ้าของงานวันเกิดหาได้มีความสลักสำคัญอะไรต่ออีกฝ่ายไม่ ที่เสด็จมาที่นี่เพราะต้องการเฝ้าเสด็จพระองค์หญิงมากกว่า แม้แต่คำอวยพรวันเกิดก็ยังไม่รับสั่งอวยพรเธอสักคำ แต่ด้วยถูกอบรมสั่งสอนกิริยามารยาทมาอย่างดี กิริยาอาการจึงถูกสะกดไว้ภายในจนสิ้น ก่อนจะฝืนยิ้มหวานออกไป

“เสด็จป้าของท่านพี่ประทับอยู่ด้านใน เมื่อกี้ยังมีรับสั่งถามถึงท่านพี่กับหม่อมฉันอยู่เลยเพคะ”

ท่านชายทอดพระเนตรเห็นสีหน้าสลดของคนพูดก็คล้ายรู้สึกองค์ สีพักตร์จึงค่อยละมุนลงก่อนจะตรัสอวยพร

“พี่ขอให้หญิงแต้วมีความสุขมากๆ นะจ๊ะ” แล้วจึงหันไปทางพีระเพื่อทรงขอกล่องของขวัญแล้วยื่นให้เจ้าของวันเกิด

“ขอบพระทัยท่านพี่เพคะ” อาการน้อยใจที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ค่อยๆ เลือนหายไป เพราะมีความรักเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

“คุณหญิงไม่เห็นผมเลยรึ” ชวาลาเอ่ยกระเซ้าออกมา เมื่อรู้สึกตัวว่าคล้ายเป็นส่วนเกิน

หม่อมราชวงศ์สาวส่งยิ้มหวานให้คนพูด

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ หญิงต้องขอบคุณคุณต้นด้วยนะคะที่อุตส่าห์ปลีกตัวมางานวันเกิดของหญิง” แล้วจึงหันไปพูดกับคนสนิทของท่านชาย “คุณพีระด้วยนะคะ”

พีระได้แต่ยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับโค้งศีรษะให้อย่างสุภาพ แต่ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

“งานวันเกิดคุณหญิงจัดใหญ่โตหรูหราจังเลยนะครับ” ชวาลาพูดพลางมองแขกเหรื่อที่ทยอยเข้ามาจนห้องโถงกว้างแคบลงไปอย่างถนัดตา

“ครั้งแรกหญิงคิดว่าจะจัดเป็นงานเล็กๆ เฉพาะในหมู่เครือญาติเท่านั้นค่ะ แต่ท่านพ่อทรงมีเพื่อนฝูงมากมาย พี่ๆ ของหญิงอีก จากงานเล็กๆ ที่คิดไว้เลยกลายเป็นงานใหญ่อย่างที่เห็นแหละค่ะคุณต้น ถึงต้องทูลเชิญเสด็จป้าของท่านพี่มาเป็นองค์ประธานไงคะ” คุณหญิงคนสวยตอบเสียงอ่อนหวานนุ่มนวล

“อ้าว...หญิงแต้ว ทำไมไม่เชิญเสด็จท่านก้องเข้าไปข้างในล่ะลูก”

สุรเสียงห้าวๆ ที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้แขกทั้งสามพากันเหลียวไปมองโดยพร้อมเพรียงกัน จึงพบวรกายสูงผอมของหม่อมเจ้ารวีโชติ ทินวงศ์ ในชุดสากลแบบฝรั่งสีเทาเข้ม ประทับยืนอยู่พร้อมรอยแย้มสรวลกว้าง

ท่านชายดนัยเทพรังสรรค์ยกพระหัตถ์ขึ้นไหว้ ตามด้วยชวาลากับพีระ “ท่านอาทรงสบายดีรึกระหม่อม”

“สบายดีท่านหลาน” ท่านชายรวีโชติรับสั่งตอบก่อนหันพักตร์ไปทางชวาลา

“เจ้าคุณพ่อกับคุณหญิงสบายดีรึหลานชาย”

“สบายดีกระหม่อม” ชวาลาตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ พลางคิดในใจอย่างขันๆ นี่คงเป็นคำถามอย่างเคยโอษฐ์ของท่านชายองค์นี้ มากกว่าจะเป็นการรับสั่งถามอย่างจริงจัง เพราะพบกันครั้งใดก็มักจะรับสั่งถามเช่นนี้ทุกครั้ง

“ฝากบอกด้วยนะ ว่างๆ ฉันจะเข้าไปเยี่ยมที่บ้าน” รับสั่งกับชวาลาต่อ แต่ไม่ได้ให้ความสนใจในตัวพีระที่ยกมือขึ้นไหว้เลยแม้แต่น้อยเพราะความถือองค์ ก่อนจะหันพักตร์ไปชวนหม่อมเจ้าดนัยเทพรังสรรค์

“เข้าไปด้านในกันเถอะท่านหลาน เสด็จพระองค์หญิงรับสั่งถึงอยู่” ตรัสเสร็จก็ทรงดำเนินนำเข้าไปก่อนพร้อมธิดา

“เข้าไปด้วยกันสิต้น” ท่านชายก้องรับสั่งกับพระสหาย

“ฝ่าบาทเข้าไปกับพีระก่อนเถอะ เดี๋ยวหม่อมขอยืนรับลมเย็นๆ สักพักแล้วจะตามเข้าไป”

หลังจากวรกายของหม่อมเจ้าทั้งสององค์กับพีระลับหายไปแล้ว ก็มีเสียงซุบซิบดังขึ้นเบาๆ ในตอนแรก และค่อยๆ ดังขึ้นในเวลาต่อมา จากกลุ่มหญิงสาวที่ยืนจับกลุ่มกันอยู่สามสี่คน โดยไม่รู้เลยว่าชวาลายังยืนหลบมุมอยู่แถวๆ นั้น

“น่าอิจฉาคุณหญิงแต้วจังเลยนะ ท่านชายก้องทรงพระโฉมจังเลยนะพิมล หญิงแต้วนี่น่าอิจฉาเสียนี่กระไรที่มีคู่หมั้นอย่างท่านชาย” คนพูดรูปร่างท้วมจนเกือบอ้วน ใส่เสื้อลูกไม้กรุยกรายจนดูปุกปุยไปทั้งตัว ยิ่งเน้นย้ำถึงความสมบูรณ์

“นอกจากทรงพระโฉมแล้วยังทรงโก้หรูอีกนะวิภา ได้ข่าวว่าเพิ่งเสด็จกลับมาจากอังกฤษ” คนถูกเรียกว่าพิมลเป็นหญิงสาวผิวขาวซีด แต่งหน้าเข้มจัด พูดเสียงสูง ดวงตาส่อประกายอิจฉาอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนแต่งชุดไทยแบบนี้แล้วสง่างามได้เท่าท่านชายเลยจริงๆ พวกผู้ชายที่แต่งแบบฝรั่งยังงามไม่เท่าเลย”