ห้องรับประทานอาหารของบ้านเจ้าพระยารามณรงค์เดชค่อนข้างกว้างขวาง เรียบง่าย แต่ดูหรูหราอยู่ในที ตามผนังทุกด้านมีภาพบุคคลสำคัญของบ้านประดับอยู่คล้ายในห้องโถง แสดงว่าห้องนี้คงมีแขกมาให้รับรองอยู่เสมอมิได้ขาด โต๊ะอาหารเป็นไม้สักที่ทำจากไม้แผ่นเดียว มีเก้าอี้ร่วมสิบตัว บนโต๊ะปูผ้าสีขาวสะอาดตา ตรงชายปักลวดลายเป็นช่อดอกไม้ไว้อย่างสวยงาม
สิ่งที่เห็นทำให้รสิการู้เลยว่า บ้านหลังนี้รับเอาวัฒนธรรมจากชาติตะวันตกมาอย่างเต็มที่ นั่นคือการเปลี่ยนจากนั่งรับประทานอาหารกับพื้นมานั่งบนโต๊ะแทน
อาหารที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะยังมีควันลอยกรุ่น ซ้ำยังส่งกลิ่นหอมชวนรับประทาน ทำให้หญิงสาวลอบกลืนน้ำลายดังลงคอดังเอื๊อก
ภาชนะใส่อาหารว่างที่หญิงสาวเห็นมาก่อนหน้านี้และคิดว่างดงามแล้ว ยังไม่เทียบเท่าที่เห็นอยู่ตรงหน้าในขณะนี้ ทุกชิ้นเป็นสีฟ้าขอบเงิน ทุกอย่างเข้าชุดกันหมด ไม่ว่าจะเป็นจานรองหรือถ้วยชาม จานกระเบื้อง ฝาครอบ แ
