ดั่งพรหมลิขิตรัก

เพียงแรกพบสบพักตร์ก็รักเจ้า EP.2

ร่างสูงใหญ่ตรงหน้าอยู่ในเครื่องแต่งกายชุดโจงกระเบนสีเหลืองทอง เสื้อราชปะแตนสีขาวติดกระดุมทองห้าเม็ดเรียบกริบไร้ซึ่งรอยยับย่น สวมหมวก สวมถุงเท้ายาวสีขาว รองเท้าสีดำขัดเป็นมันวับ ชุดดังกล่าวทำให้รสิกานึกถึงคุณหลวงเทพจากนวนิยายในดวงใจขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าคุณหลวงเทพกับชายตรงหน้าใครจะรูปงามกว่ากัน

หญิงสาวค่อยๆ มองสำรวจขึ้นไปยังดวงหน้าขาวจัด สองข้างแก้มเป็นสีเขียวจางๆ คิ้วเข้มได้รูปพาดโค้งขนานไปกับดวงตาคมกริบ เปลือกตาพับซ้อนจนเห็นเป็นสองชั้นได้อย่างชัดเจน จมูกโด่งคมได้รูปสวย ปากหยักหนาแดงระเรื่ออย่างคนสุขภาพดี

‘หล่อแบบโบร่ำโบราณจริงๆ’ รสิกาคิดอย่างขำๆ จนเผลอหลุดหัวเราะคิกออกมาอีกครั้งอย่างอดไม่ได้ ถ้าอยู่ในยุคเธอคาดว่าต้องถูกแมวมองชวนไปเล่นละครย้อนยุคเป็นแน่

เจ้าของดวงหน้าหล่อแบบโบร่ำโบราณ แท้ที่จริงคือหม่อมเจ้าดนัยเทพรังสรรค์หรือท่านชายก้อง เป็นโอรสในพระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาทิตย์ พรหมกุล กับหม่อมเจ้าหญิงแพรวพรรณราย พรหมกุล ซึ่งทรงเรียนจบกลับมาจากประเทศอังกฤษได้ไม่ถึงเดือน

ท่านชายทอดพระเนตรผู้หญิงที่แต่งกายประหลาดๆ นี้ด้วยพระอาการตื่นตะลึง ดวงหทัยสั่นกระตุกอย่างรุนแรงราวถูกกระชาก เพราะเธอคือนางในฝันที่ท่านชายทรงฝันถึงมาตลอดหลายคืนที่ผ่านมา หญิงสาวดวงหน้าสวยประหลาดตรงหน้าพักตร์ในยามนี้มีรูปร่างหน้าตาและแม้กระทั่งการแต่งตัวเหมือนนางในฝันของท่านโดยไม่ผิดเพี้ยน ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างสูงเพรียวคล้ายหญิงชาวตะวันตก ผิวขาวนวลเนียนดั่งแพรเนื้อดีน่าสัมผัสลูบไล้เล่น ดวงหน้ารูปไข่ชวนมอง นัยน์ตาใหญ่ดำขลับ จมูกโด่งเรียว มีลักยิ้มสองข้างแก้ม ผมสีดำสนิทปล่อยยาวจนเกือบถึงกลางหลัง แตกต่างจากผู้หญิงส่วนใหญ่ในสยามที่เคยทอดพระเนตรเห็นมา รอยยิ้มพิมพ์ใจที่กำลังระบายอยู่ทั่วใบหน้าจนแก้มทั้งสองบุ๋มลึกช่างตรึงตราตรึงพระทัย จนมิอาจละสายพระเนตรจากดวงหน้าของเธอไปได้

เธอคือผู้หญิงในฝันของท่านชัดๆ แล้วเหตุไฉนเธอจึงมาปรากฏกาย ณ ที่นี้ได้

ทว่า...เสียงหัวเราะคิกคักที่ดังขึ้นกระชากพระสติที่กำลังลอยคว้างให้กลับคืนมาสู่เหตุการณ์ตรงหน้าในฉับพลัน แล้วพระอาการขุ่นเคืองพระทัยก็เข้ามาแทนที่ ไฉนนางในฝันของท่านจึงมีกิริยามารยาทเช่นนี้ ช่างไม่เหมาะสมเอาซะเลย ไม่รู้จักสงวนท่าทีตัวเองเอาไว้บ้าง ทรงดำริก่อนส่งสายพระเนตรดุๆ ไปให้

ดูสิ! ท่านอุตส่าห์ช่วยพยุงเอาไว้ไม่ให้ล้มคว่ำลงกับพื้น ยังจะมายืนหัวเราะอีก ทรงไม่ค่อยได้พบสตรีใดในสยามที่มีกิริยาเช่นนี้นัก ถ้าเป็นการแสดงออกของสตรีจากประเทศอังกฤษที่ทรงเพิ่งจากมาคงไม่ประหลาดพระทัยนัก เพราะที่นั่นมีอิสรเสรีในการแสดงออกอย่างชัดเจนโดยไม่ต้องหวั่นต่อสายตาผู้ใด แต่นี่เป็นประเทศสยามที่เคร่งครัดในเรื่องขนบธรรมเนียมประเพณี ผิดจากกิริยามารยาทของผู้หญิงในฝันของท่านราวหน้ามือกับหลังมือ แม้จะมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกันก็ตาม

ขณะกำลังทรงคำนึงในพระทัยอยู่นั้น ช่างน่าประหลาดยิ่งนัก เมื่อจู่ๆ ร่างของผู้หญิงในฝันที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็หายวับจากสายพระเนตรโดยไม่รู้ว่าหายไปตอนไหน ทอดพระเนตรชะเง้อชะแง้หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

ทำไมถึงหายตัวไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้ หรือเธอเป็นนางฟ้า หรือว่า...นางไม้?

หม่อมเจ้าดนัยเทพรังสรรค์หลับพระเนตรลง ด้วยหวังว่าเมื่อลืมพระเนตรขึ้นมาอีกครั้ง เธอจะปรากฏกายอยู่ตรงเบื้องพักตร์ดังเดิม ทว่าความหวังต้องสูญสิ้น เมื่อลืมพระเนตรแล้วพบแต่ความว่างเปล่า ดวงพักตร์งามสมชายหมองหม่นลงคล้ายดวงหทัยของท่านปลิดปลิวลอยตามเธอไปกระนั้น นางในฝันที่ท่านชายทรงเคยพบเจอแค่ในความฝัน เพิ่งจะทรงพบตัวจริงก็วันนี้ แค่เห็นครั้งแรกหทัยทั้งดวงก็ดูเหมือนจะยอมสยบให้เธอแต่เพียงผู้เดียว ต่อให้เธอมีกิริยามารยาทไม่เหมือนที่เคยพบในความฝันก็ตาม

อาการดังกล่าวไม่เคยเกิดขึ้นกับท่านชายมาก่อนตั้งแต่ประสูติจนถึงบัดนี้ หรืออาการเช่นนี้ที่เขาเรียกว่ารักแรกพบ

เพียงแรกพบสบพักตร์พี่รักเจ้า

อยากขอเฝ้าเคล้านางไม่ห่างหาย

หากได้น้องครองแนบชิดสนิทกาย

หญิงทั้งหลายพี่ไม่แลมองแค่เธอ

ขณะเหลียวพระเนตรแลหาสตรีผู้กระชากดวงหทัยอยู่นั้น ชายหนุ่มร่างสูง หน้าตาจัดว่าหล่อเหลา แต่งกายในชุดโจงกระเบนผ้าม่วงสีเขียวเข้ม สวมเสื้อราชปะแตนสีขาว สวมรองเท้าถุงเท้าพร้อม มีหมวกถืออยู่ในมือและกำลังโบกพัดไปมา ก็เดินแกมวิ่งเข้ามาหา

“ฝ่าบาท หม่อมกับพีระตามหาอยู่ตั้งนานสองนาน ทำไมถึงทรงดำเนินมาแถวนี้ได้ล่ะ” ชวาลาผู้เป็นพระสหายสนิทเอ่ยถามด้วยอาการเหนื่อยหอบ เนื่องจากตัวเขาเองมัวแต่แวะทักทายคนรู้จัก ครั้นหันมาอีกทีท่านชายก็ทรงหายไปจากสายตาซะแล้ว

“แล้วพีระล่ะต้น” ท่านชายไม่รับสั่งตอบ แต่ทรงถามหาคนสนิทที่มักจะติดสอยห้อยตามท่านมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์ ทั้งยังเป็นคนขับรถให้เวลาเสด็จไปไหนมาไหน

“ตอนแรกยังยืนอยู่ด้วยกัน แต่หม่อมมัวแต่มองหาฝ่าบาท สงสัยคงพลัดกันตอนนั้น” ชวาลาตอบด้วยน้ำเสียงยังไม่คลายจากอาการเหนื่อยหอบ