“เธอพูดถึงสิทธิสตรีเป็นครั้งที่สองแล้วนะการะเกด เธอคิดว่าผู้หญิงควรมีสิทธิเท่าเทียมกับผู้ชายหรือไง” ท่านชายรับสั่งถาม ทรงอยากรู้นักว่าที่เจ้าหล่อนพูดเรื่องสิทธิเสรีภาพปาวๆ นั่นเข้าใจความหมายของคำนั้นได้อย่างถ่องแท้ตามที่พูดหรือเปล่า
ดวงหน้างดงามของคนถูกถามเชิดขึ้นเล็กน้อยก่อนตอบน้ำเสียงฉะฉาน “ควรอย่างยิ่งเพคะ ผู้หญิงทำอะไรหลายอย่างได้เท่าเทียมกับผู้ชายหรือทำได้ดีกว่าด้วยซ้ำ อีกทั้งความละเอียดอ่อนยังมีมากกว่า ซึ่งอาจทำให้ทุกอย่างสำเร็จได้ง่ายขึ้น อย่าวัดค่ากันแค่ความเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ควรจะวัดกันที่ผลงานจึงจะถูกต้อง”
รสิกายกเอาเรื่องในปัจจุบันมาเอ่ยอ้าง สร้างความประหลาดใจให้เกิดแก่ชายหนุ่มทั้งสามมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้นึกถึงหนังสือดำริหญิงขององค์พระวรกัญญาปทานขึ้นมาในทันที โดยเฉพาะท่านชายดนัยเทพรังสรรค์ ทรงมองหญิงสาวอย่างครุ่นคิด ยิ่งได้พูดคุย ได้อยู่ใกล้ ต้องยอมรับอย่างไม่มีเงื่อนไขเลยว
