ซื่อหยูไปให้อาหารม้าในโรงเลี้ยงม้าด้วยตนเอง นางแต่งกายเช่นสตรีสาวในวังหลวงเพื่ออำพรางตน ผู้อื่นจะมิได้สังเกตุและมิเพ่งเล็งเจ้าม้าฮวาเอ๋อร์นัก
นางแปรงขนม้าและขัดคอกม้าด้วยตนเอง และปล่อยมันออกมาเดินชมธรรมชาติในวังหลวง นางยิ้มร่าจูงม้าเดินไปรอบๆวังหลวง ซื่อหยูอำพรางใบหน้าเอาไว้ภายใต้ผ้าผืนบางเบา เหล่านางสนมมิสนใจคนเลี้ยงม้านัก พวกนางพูดคุยกันอย่างออกรส
"อา...ฝ่าบาทช่างเหมือนม้าศึกมิรู้เหน็ดเหนื่อย สตรีมากมายล้วนขยันขันแข็งปรนนิบัติฝ่าบาท แต่ฝ่าบาทก็มิรู้อิ่ม เช่นนี้จะทำเช่นใดกันมัดใจฝ่าบาทได้ "
"อา...เช่นนี้พวกเราต้องหาวิธีให้ฝ่าบาทประทานทายาทให้พวกเราซักผู้หนึ่ง ทำสิ่งใดก็ย่อมได้ ข้าจะส่งสาส์นไปปรึกษาท่านพ่อ "
ซื่อหยูกระพริบตาปริบๆ นางเร่งจูงม้าผ่านไปเร็วรี่ ทำทีมิสนใจเหล่านางสนม ยามนางจูงม้าผ่านไปที่โรงเลี้ยงม้า องค์จักรพรรดิควบม้าศึกสีดำนามว่าชี่สวน(พายุไซโคลน)ผ่านเข้ามา
ยามลงจากม้
