หลังจากที่เซี่ยซู่เหยียน เสร็จภารกิจจากค่ายทหารก็ได้ไปสังสรรค์กับสหายในโรงน้ำชาแห่งหนึ่ง ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเป็นความบังเอิญหรือโชคชะตา ที่ทำให้เขามาพบเจอกับบางคนอย่างไม่คาดคิด
สายตาคมกริบจ้องมองไปที่ร่างบางของสตรีผู้นั้น โดยที่ไม่มีผู้ใดทราบเลยว่าเขากำลังคิดสิ่งใดอยู่ แต่คล้ายกับว่ารอบตัวของเขาตอนนี้ จะมีรังสีดำทมิฬแผ่ออกมาอย่างที่เจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้ตัว
"ดูเหมือนว่าฮูหยินเอกของเจ้า จะมีความสนิทสนมกันกับองค์ชายห้าอยู่ไม่น้อยเลยนะ"
"ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรืออย่างไร นี่ก็สองครั้งแล้วกระมังที่พวกเราพบเจอพวกเขาโดยบังเอิญ… คงไม่ต้องบอกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาดูยากจะอธิบายอยู่สักเล็กน้อย" รองแม่ทัพหม่า อดที่จะกล่าวเย้าสหายของตนเองอยู่ไม่ได้ เพราะดูจากใบหน้าของเซี่ยซู่เหยียนในตอนนี้ ทำให้เขารู้สึกสนุกเมื่อได้เห็นอารมณ์ที่แปรปรวนของสหาย
"สตรีน่ารังเกียจที่ชอบทำตัวเป็นดอกซิ่งแดงยื่นออกนอก
