บทที่15. ขัดดอก

1144 คำ

ชุดเสื้อสูทสีขาวกับกางเกงผ้าสีเข้มดูไม่ค่อยเข้ากับงานในไร่นัก แต่รินรดาก็นึกไม่ออกว่าพิชญะจะให้เธอทำอะไร ให้เธอขุดดินเอาหัวมันหรือไปตัดอ้อยหรือยังไงเพราะมองไปทางไหนก็เห็นแต่ไร่อ้อยและไร่มัน   ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เขาลากเธอขึ้นรถกระบะแล้วขับมาที่ไร่ เขาต้องคุมคนงานตัดอ้อยให้เสร็จส่งโรงงานให้ทันกำหนดเวลา ไร่ของเขายังต้องใช้แรงงานคนในการตัดอ้อยอยู่  ถ้าไม่มาคุมเองปล่อยลูกน้องทำกันเองก็คาดเดาได้ไม่ยากว่าไม่เสร็จแน่ๆ เขาดึงข้อมือเธอมาทั้งที่ก็ไม่รู้จะเอาเธอมาทำอะไร งานในไร่ไม่ใช่อะไรที่ใครจะไปทำได้ง่ายๆ  ถึงเขาจะไม่พอใจในท่าทีหยิ่งยโสนั้นแต่ก็ไม่ใจร้ายพอที่จะไล่ให้เธอไปจับเคียวเกี่ยวอ้อยแน่ๆ และโดยไม่รู้ตัวเขาถอดหมวกที่ตัวเองสวมอยู่วางบนศีรษะของหญิงสาว ร่างบางสะดุ้งเมื่อจู่ๆ มือหนักก็กดทับลงมาพร้อมหมวกปีกกว้าง รินรดามองใบหน้าคมเข้มเพียงไม่กี่นาทีเขาก็หันหลังให้เห็นเพียงปอยผมที่มัด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม